Εχθρός των Μπαλασκαίων ήταν ο Γεώργιος Σισίνης, όστις επεδίωκεν ευκαιρίαν προς εξόντωσίν των. Η έχθρα αυτή προήλθεν εκ του ότι, ενώ οι Μπαλασκαίοι κατ’ αρχάς συνειργάζοντο με τον Γ. Σισίνην, συνδεθέντες κατόπιν με τους Κολοκοτρώνην, Αυγερινόν και Παπασταθόπουλον, ηρνήθησαν να ενισχύσουν το υπ’ αυτόν στράτευμα.
Υπό το πρόσχημα της συμφιλιώσεως, ο Σισίνης εκάλεσε τους αδελφούς Ανδρόνικον, Χριστόδουλον και Νικόλαον Μπαλάσκαν εις Γαστούνην, έχων υπ’ όψιν να τους εξοντώσει εκδικούμενος την άρνησίν των να τον ενισχύσουν.
Οι αδελφοί Μπαλάσκα ανύποπτοι, εδέχθησαν την πρόσκλησιν και μετέβησαν εις Γαστούνην προς συνάντησιν του Γ. Σισίνη, όστις τους υπεδέχθη φιλικώτατα δια να μη τυχόν εννοήσουν τι το ύποπτον, έως ότου επιτύχη του σκοπού του. Τότε ως από μηχανής θεός έφθασεν ο επ’ αδελφή γαμβρός των Μπαλασκαίων καπετάν Στέργιος εκ Γουμέρου. Ούτος, έχων προϋπηρετήσει υπό τον Σισίνην, εγνώριζε την προς τους Μπαλασκαίους έχθραν του και τας διαθέσεις αυτού και, ως εκ τούτου φοβηθείς περί της τύχης αυτών, με πολλά παλικάρια, μετέβη εις την Γαστούνην, ακριβώς καθ’ ήν ώραν ο Σισίνης εγευμάτιζε μετά των τριών αδελφών Μπαλάσκα εις την οικίαν του. ο καπετάν Στέργιος εισελθών και παρουσιασθείς, είπε προς τον Σισίνην:
-«Στρατηγέ, δεν θα χαλασθούν οι Μπαλασκαίοι». Ο Σισίνης διαμαρτυρόμενος επέμενεν ότι εκάλεσαν αυτούς δια να συμφιλιωθούν και ηρνείτο τελείως τον σκοπόν του, περί εξοντώσεώς των, προσπαθών δια πολλών περιποιήσεων να διαλύση πάσαν υποψίαν, διότι δεν ήθελε να κοινοποιηθή, εις την Γαστούνην η πρόθεσίς του περί εξοντώσεως των Μπαλασκαίων. Μετά την αποκατάστασιν όμως, ο Σισίνης καταλαβών υψηλάς θέσεις, εξεδικήθη τους Μπαλασκαίους, στερήσας αυτούς πάσης παραχωρήσεως υπό της Πολιτείας δια τας υπηρεσίας των.
(«Η Ηλεία επί Τουρκοκρατίας», Γεωργίου Αρ. Χρυσανθακοπούλου, σελίδα 114, εν Αθήναις 1950).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου