Τουρκοκούμανι

«Αριθμός 5973
Το Εκτελεστικόν
Προς τον Γενναιότατον στρατηγόν και αρχηγόν του στρατοπέδου Νεζερών Δημήτριον Πλαπούταν
Η Διοίκησις έλαβε σήμερον βεβαίας πληροφορίας ότι οι αντάρται Ανδρέας Ζαΐμης, Ανδρέας Λόντος και Νικήτας Σταματελόπουλος επάτησεν το έδαφος της Πελοποννήσου και ευρίσκονται εις χωρίον του Λάλα λεγόμενον Τουρκοκούμανι.
Δεν είναι αμφιβολία ότι ο σκοπός του ερχομού τους είναι να ταράξουν την κοινήν ησυχίαν και ευταξίαν, την οποίαν με τόσας θυσίαςτο έθνος εκέρδισε.
Διατάσσεσαι λοιπόν να συλλάβης τους ειρημένους, όπου κι αν ευρίσκονται και αμέσως να τους διευθύνης ασφαλώς εις την Διοίκησιν. Περί τούτου διετάχθη και ο στρατηγός Τούσιας Ζέρβας και συνεννοήσου.
Τη 8 Απριλίου 1825 Ναύπλιον
Ο αντιπρόεδρος Γκίκας Μπότσαρης
Αναγν. Σπηλιωτάκης, Κων. Μαυρομιχάλης».

ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ, Αγησίλαος Τσέλαλης, σελ. 384, Αθήναι 1962

Το παραπάνω έγγραφο το έστειλε το πρωί ο κολέγας μου ο Τουτούνης.
Κάτι θα ετοιμάζει φαίνεται για τα 200 χρόνια και έχει πέσει με τα "μούτρα" στο διάβασμα.

Επίσης μου συνέστησε να κάνω test DNA καθότι γνωρίζει ότι ο μισός και από τα δύο σόγια των γονέων μου είμαι Κουμαναίος.

Κώστας Παπαντωνόπουλος

Πηγή: www.antroni.gr 

Βασιλική Αναγνοπούλου – Ντίνου (1934-2019) Ντιναίικα

Έφυγε το Σάββατο 16.11.2019 η Βάσω Αναγνοπούλου – Ντίνου που γεννήθηκε πριν 85 χρόνια στα Ντιναίικα Κακοταρίου.
Η κηδεία της γίνεται τώρα 14.00 στο Πανόπουλο.
Στον συζυγό της τον μπάρμπα Κώστα στα παιδιά της Χρυσούλα, Ευφροσύνη, Μιχάλη, Διονυσία και σε όλους τους συγγενείς της και στους φίλους Ντιναίους τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Η θειά Βάσω ήταν ένας υπέροχος, έξυπνος και καλλιεργημένος άνθρωπος. Την γνώρισα πριν πολλά χρόνια στα Ντιναίικα εκεί στον φίλο μου τον Διονύση.
Όταν ανέβαινα στο βουνό είτε με τον Βασίλη είτε με τον Αλέκο είτε μόνος μου και ήταν το σπίτι της ανοιχτό, ξεπέζευα πάντα να την επισκεφτώ και να χαρώ την παρέα της.
Έχω αρκετές καταγραφές της θειάς Βάσως αλλά μου έχει εμπιστευτεί και ποιήματά της που ελπίζω να προκάνω να σας τα δείξω.
Το παρακάτω βίντεο που επισυνάπτω, είναι από τον 1^ο   Διαγωνισμό δημοτικού τραγουδιού που διοργάνωσε ο δήμος Λασιώνος, στο χώρο δασικής αναψυχής του δρυοδάσους Φολόης, στις 7 Αυγούστου 2009.
Η θειά Βάσω είπε το τραγουδάκι:«Για σου χαρά σου Κιουταχή…» και θα την δείτε προς το τέλος του βίντεο για δύο περίπου λεπτά: 8:02 / 9:44. Όταν κατέβηκε τότε από το πάλκο θυμάμαι την συνεχάρη και μου απάντησε: «δεν το τραγούδησα καλά Κώστα μου, σάστισα από τον πολύ κόσμο».

Κώστας Παπαντωνόπουλος

Oύτε για πρόσφυγες δεν κάνουν τα χωριά μας

«Ωρέ…, ούτε για πρόσφυγες δεν κάνουν τα χωριά μας»!

Έτσι μου είπε σήμερα ένας κολέγας που μέχρι χθες έσκουζε, ανησυχούσε μη του κλέψουν οι πρόσφυγες τα παλιό κάθικα.

Άγρια μέρη, τόποι σκληροί, εγκατάλειψης που ούτε οι βασανισμένοι της Μόριας δεν δέχονται.

Το grant test έγινε, ούτε στο Πορετσό κάθονται ούτε στη Δίβρη.
Κατάλαβες φίλε, ότι εδώ είναι πολύ χειρότερα από τη Μόρια; εδώ στα βουνά μας, στην Ορεινή Ηλεία.

Οι δικοί μας είναι οι πρόσφυγες που θέλουν θέρμανση από τον Τρυγητή ως τον Μάη όπου οι άγριοι χειμώνες τους κλείνουν μέσα και κινδυνεύουν να ψοφήσουν από την πείνα οι ίδιοι και τα λιγοστά πράματά τους.

Εδώ βρίσκονται, περήφανοι, αδιαμαρτύρητοι και αν δεν αφυπνιστούν σύντομα οι πατριωτικές ΜΚΟ και οι κυβερνώντες (όλων των βαθμίδων), τα χωριά μας θα αδειάσαν από ανθρώπους, τα σπίτια θα μείνουν έρημα να στέκουν σαν φαντάσματα και η μητέρα φύση θα τα «πνίξει» όπως το περιβόλι μου στην Στέρνα.

Κώστας Παπαντωνόπουλος
Σχόλια στο facebook

Αντρώνι, Τρούπιο Λιθάρι

Τρούπιο Λιθάρι: Ένα βράχος αρκετών κυβικών μέτρων στο Αντρώνι.

Βρίσκεται ανατολικά της πλατείας σχεδόν μέσα στο χωριό, στην αρχή που σχηματίζεται το φαράγγι Αντρωνίου, κάτω από το πέτρινο αλώνι του Πλιέγκα.

Αξιοθέατο σε ειδυλλιακό τοπίο για τολμηρούς όπου στο βάθος και νότια ανατολικά διαγράφεται το ποτάμι, ο ομηρικός ποταμός Σελλήεις (Πηνειακός Λάδωνας).

Τόσοι και τόσοι θρύλοι υπάρχουν για το Τρούπιο λιθάρι, ιστορίες, μάχες και φονικά που κάποια στιγμή στο μέλλον θα παρουσιάσουμε.

Το μοντέλο (για να μην ψάχνεστε), είναι ο κολλητός μου από το Αίγιο, ο Φάνης ο Μανεσιώτης που τον έχω «παντρευτεί» από τα δέκα πέντε μου.

Τρούπιο Λιθάρι: Το στοιχειό όπως το σκάλισε η φύση! φωτο:2009

 

Θεοδώρα Θεοδωροπούλου 1969 – 2019 Πανόπουλο

Έφυγε χθες Τετάρτη 6.11.2019 η Θεοδώρα Θεοδωροπούλου του Νικολάου (Σούτα) που γεννήθηκε στο Πανόπουλο πριν 50 χρόνια.

Η κηδεία έγινε τώρα το μεσημέρι στο Πανόπουλο

Στους γονείς της Νικόλαο και Ευφροσύνη στα αδέλφια της Ασημίνα, Πηνελόπη, Δημοσθένη, Κωνσταντίνο, Αθανάσιο και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.

Ο Πατέρας της ο Νίκος Σούτας ήλθε σώγαμπρος από το Μπουρντάνου στον Δημοσθένη Κανελλόπουλο (Ζεματούρα). Το 2016 έχασε τον γιό του Θεόδωρο από την ίδια ασθένεια που όλοι φαντάζεστε.


Η πληροφόρηση προέρχεται από τον γνωστό φίλο μας, Γιώργο Μαρκόπουλο.

Ελευθερία (Ρία) Παναγοπούλου 1958-2019

Έσβησε το χαμόγελο της Ρίας την αυγή της Τρίτης 22.10.2019Είναι κόρη του αείμνηστου Λύσανδρου Παναγόπουλου (Μπουλουγούρη) και της Ελένης (κόρη του Ν. Σίνου). Αδέλφια της είναι ο Νικόλας που ζει στην Αυστραλία, ο Κώστας, η Μάγδα και η Βάσω.

Έφυγε από τούτον τον κόσμο όπως ήσυχα και σιωπηλά έζησε, ελεύθερη σαν το όνομά της χωρίς φανφάρες, ράσα και καλυμμαύκια.Ένα ανοικτό μυαλό με ήθος, ευγένειά, νηφαλιότητα, σπινθηροβόλα σκέψη, ελευθερία έκφρασης και δράσης που σε αποδεχόταν και σε υπερασπιζόταν ακόμα κι αν δεν συμφωνούσε μαζί σου.

Θρήνος για τον σύζυγό της Μανώλη, τους συγγενείς της αλλά και εμάς τους συγχωριανούς της μας βύθισε στο πένθος. Έφυγε να ανταμώσει τον Γιώργο, το άλλο στερνοπούλι του Μπουλουγούρη που τόσο αγαπούσε.

Στην Αθήνα που ήλθε, έμεινε στο Παγκράτι. Εκεί συνήθως την βλέπαμε αλλά και στην Καισαριανή με τις αγαπημένες της ξαδέλφες, την Λεμονιά και την Πόπη. Αξίζει εδώ να μνημονεύσουμε, ότι στα πρώτα χρόνια στην πρωτεύουσα, κατεβήκαμε και οι τέσσερις από τα Ιλίσια στο Παγκράτι λόγω και της τότε ανύπαρκτης συγκοινωνίας με το διαβολεμένο μηχανάκι (Samurai 750), τετρακάβαλο στη μία ρόδα.

Βιβλία από τον Νίκο Λαμπαδά για την Βιβλιοθήκη Αντρωνίου

Στην κυριακάτικη βόλτα μας το πρωί βρεθήκαμε στα Ιλίσια, στην συνοικία που μετοίκησαν οι πρώτοι Αντρωναίοι όταν πρώτο ήλθαν στην Αθήνα. Ύστερα έρχονται τα Νέα Λιόσια το σημερινό Ίλιον και έπονται και άλλες συνοικίες.
Στο Καφενείο, εκεί στα Ιλίσια, βρήκαμε τους αγαπητούς φίλους και συμπατριώτες μας τον κυρ Νίκο Λαμπαδά και τον Νικολό Συλάιδο. Καλαμπουρίσαμε, κουβεντιάσαμε κιόλας για θέματα κυρίως γύρω από το χωριό και τους ανθρώπους του.
Στο τέλος ο κυρ Νίκος μας φόρτωσε τέσσερα δέματα με βιβλία με την βοήθεια του Νικολού (μας είχε φορτώσει και αυτός στην προηγούμενη επισκεψη), τους ευχαριστούμε και τους δυο εκ μέρους όλων των συμπατριωτών και ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι οι νεότεροι το παράδειγμά τους.
Τους τίτλους των βιβλίων τους βλέπετε στις φωτογραφίες και επιπλέον πήραμε την Εγκυκλοπαίδεια «Υγεία» (10 τόμοι) και τριάντα παλιά τεύχη του ιστορικού περιοδικού, «Δίβρη».

Κώστας Παπαντωνόπουλος 3.11.2019