Δύο
ημέρες πριν φύγουν οι ερευνητές Μιχάλης Παπαντωνόπουλος και Χριστίνα
Καλαβρή για το Ρέθυμνο της Κρήτης όπου θα παρουσιάσουν την έρευνα με
τίτλο "κοινωνικοψυχολογική διερεύνηση των συνθηκών αλλαγής δράσης της
κοινωνίας πολιτών στο Δήμο Διρφύων-Μεσσαπίων εν καιρώ Μνημονίου, στα
πλαίσια του κύκλου παρουσιάσεων "Κοινωνική Οικονομία και Δίκτυα
Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε περίοδο Κρίσης" στο 19ο Πανελλήνιο
Μεταπτυχιακό εντατικό Σεμινάριο-Συνέδριο για υποψηφίους διδάκτορες το
οποίο διεξάγεται στο Ρέθυμνο στις 25-28 Οκτωβρίου 2012, συνέντευξη
πήραμε από τον έναν εκ των δύο ερευνητών, εννοώντας τον κο Μιχάλη
Παπαντωνόπουλο, όπου μας μίλησε για την έρευνα και όχι μόνο.
Παρακάτω παρουσιάζουμ την συνέντευξη:
1.
Τί εντύπωση αποκομίσατε παρακολουθώντας τη συλλογική δράση της
Μεσσαπίας και ποιά στοιχεία της ανάλυσης τράβηξαν περισσότερο το
ενδιαφέρον σας ως κοινωνικός ψυχολόγος;
Αρχικά,
θα ήθελα να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία να δημιουργήσετε ένα πλήρες
αρχείο των συλλογικών δράσεων της περιοχής και να σας ευχαριστήσω που
μας δώσατε τη δυνατότητα να το αξιοποιήσουμε ως πρωτογενές υλικό για την
έρευνα μας. Η ποσότητα και η ποιότητα των δεδομένων που συλλέξατε μας
επέτρεψε να μελετήσουμε τις αλλαγές στα είδη και τους σκοπούς των
δράσεων των συλλόγων της περιοχής, από τη σύσταση του καλλικρατικού
δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων μέχρι σήμερα. Ο σκοπός μας ήταν η διερεύνηση των
επιπτώσεων της οικονομικής (χρηματοπιστωτικής και όχι δημοσιονομικής)
«κρίσης» στη συλλογική ζωή της περιοχής. Τα δεδομένα φαίνεται να
παρουσιάζουν ιδιαίτερο κοινωνιοψυχολογικό ενδιαφέρον. Ανεξάρτητα από την
παρακμή των κρατικών θεσμών, η κοινωνία των πολιτών φαίνεται να
ανασυγκροτείται και, βασιζόμενη αποκλειστικά σε εθελοντικό ανθρώπινο
δυναμικό, προσπαθεί να καλύψει το κενό που αφήνει η σταδιακή (και συχνά
σπασμωδική) κατάρρευση των δομών του κοινωνικού κράτους. Αυτή η
διαδικασία μας οδήγησε στη διερεύνηση των κοινωνιοψυχολογικών μηχανισμών
(ζητήματα διομαδικών σχέσεων, αξιών, κοινωνικής ταυτότητας κλπ.) που
είναι υπεύθυνοι για την αντίσταση των πολιτιστικών συλλόγων απέναντι
στην προσπάθεια της κυρίαρχης ιδεολογίας να καταστήσει την «κρίση»
ατομική υπόθεση. Η αντίσταση αυτή, που πραγματώνεται στην κοινωνική
προσφορά και την αλληλεγγύη, αφενός αρνείται το δόγμα της ατομικής
ευθύνης για την «κρίση» και αφετέρου εισάγει ένα θετικό πρόταγμα για την
αντιμετώπιση της.
2.
Ψάχνοντας για εσάς, βρήκαμε ότι πέρα από τις πανεπιστημιακές σας
σπουδές, έχετε ασχοληθεί και με τη σκηνοθεσία. Η μικρού μήκους ταινία
σας «Υπόγεια Διάβαση» μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση. Πώς εμπνευστήκατε
τη συγκεκριμένη ιδέα και ποια η γνώμη σας για την παραγωγή ταινιών
μικρού μήκους στην Ελλάδα σήμερα;