Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Ιωάννης Κ. Ροδόπουλος (1957-2016)

Έφυγε ο Γιάννης Ροδόπουλος του Κωνσταντίνου (Μπαλή) που γεννήθηκε πριν 59 χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία του γίνεται σήμερα Τρίτη 29.11.2016 στη Νέα Υόρκη (Η.Π.Α.)
Στα αδέλφια του Νίκο, Γιαννούλα και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.
Ο Γιάννης σε ηλικία εννέα ετών έφυγε από το χωριό για τη μακρινή Αμερική. Ακολούθησε μαζί με την μητέρα και τα αδέλφια του τη μοίρα του πατέρα του Κώστα Ροδόπουλου για ένα καλύτερο μέλλον.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

ΚΛΙΝΔΙΑ: Χαρίκλεια Χ. Σταυροπούλου (1931-2016)

Έφυγε χθες Κυριακή 13.11.2016 η Χαρίκλεια (Τσούλη), σύζυγος Χριστόδουλου Σταυροπούλου που γεννήθηκε πριν 85 χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία της θα γίνει σήμερα Δευτέρα στις 11.00 στο Κλινδιά.
Στα παιδιά της Γιάννη, Γιώργη, Νικολίτσα και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.
Η Χαρίκλεια ήταν κόρη του Τρικόκη και αδελφή του Θανάση Τσούλη. Ο γιός της ο Γιάννης, έχει την μεγάλη ταβέρνα στην Πέρσαινα.
Για την ενημέρωση, τις ευχαριστίες μας στον φίλο Γιώργο Μαρκόπουλο.

ΠΗΓΗ:http://antroni.gr/index.php/o-topos-mas/meletes-pnevmatika/vivlia-entypa/vivlia-toy-topou-mas/1453-klindia-xarikleia-x-stavropoylou-1931-2016

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ’’ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ’’


ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ’’ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ’’ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ 1819 ΜΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ 
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΔΑΣKΑΛΟΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΡΕΣΤΕΝΙΤΗΣ AΛΛΑΖΕ ΤΑ ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.(Λυσίας, Θαλλής, Χείλων )
Το ιστορικό ’’ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ’’ ιδρύθηκε από τον δάσκαλο του γένους και πολιτικό Λυκούργο Κρεστενίτη. Το 1819 ύστερα από επέμβαση του Πατριαρχείου το Σχολείο Πύργου έκλεισε επειδή ο Κρεστενίτης κατηγορήθηκε ότι άλλαζε τα βαφτιστικά ονόματα των μαθητών του και τους έδινε Αρχαία Ελληνικά ονόματα. Όταν πήγαινε στο σχολείο κάποιος νέος μαθητής ο Κρεστενίτης, παρουσία των συμμαθητών του έλεγε: Ιδού τώρα δεν είναι το όνομα σου Παύλος, Πέτρος ή Ιωάννης, αλλά Θαλής, Λυσίας, Θεμιστοκλής κλπ. Και ο ίδιος άλλαξε το βαφτιστικό του όνομα Αντώνιος και πήρε το όνομα του Σπαρτιάτη Βασιλιά ΛΕΩΝΙΔΑ τον οποίο και θαύμαζε. Επειδή το Εβραιοχριστιανικό κατεστημένο του Πύργου προγραμμάτιζε να τον δολοφονήσει, ο μεγάλος αυτός αγωνιστής για να γλυτώσει την ζωή του, εγκατέλειψε τον Πύργο και επέστρεψε μετά την κήρυξη της επανάστασης. Το κλείσιμο του σχολείου Πύργου ήταν αποκλειστικό έργο της εκκλησίας. Τότε στον Πύργο δεν κατοικούσαν Τούρκοι εκτός από τον Ζαπίτη και μερικές υποτακτικές του οικογένειες. Οι Τούρκοι δεν επενέβαιναν στις εσωτερικές υποθέσεις των Ελλήνων, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η είσπραξη των φόρων και το μπαξίσι.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Αργύρης Συλάιδος του Δημητρίου (1940-2016)

Έφυγε σήμερα Παρασκευή 4.11.2016 ο Αργύρης Συλάιδος (του Κίτσου) που γεννήθηκε πριν 76 χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο το μεσημέρι 14.00 στη γενέτειρά του.
Στη σύζυγό του Αθανασία, στα παιδιά του Γιώτα, Δημήτρη, στον αδελφό του Χρήστο και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Ο Αργύρης στις 5.06.2011 έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και έκτοτε η υγεία του δεν αποκαταστάθηκε. Ήταν άνθρωπος ευγενής, μετριόφρων, ήρεμος, συνετός, φιλήσυχος, και καλός οικογενειάρχης, ένας αγωνιστής της ζωής. Τον θυμάμαι απ’ όταν ήμουν τσορομπίλη αφού είχε στενές φιλικές σχέσεις με τον παππού μου τον γέρο Πλιέγκα. Τον θυμάμαι επίσης, όταν δούλευε στο νταμάρι, στην εταιρία που έφτιαχνε την «Ε.Ο. 111». Η δουλειά του ήταν να κρέμεται και να τρυπάει με το κομπρεσέρ τους βράχους του λατομείου, να συνδέει το δυναμίτη με το φιτίλι και το καψούλι και σχεδόν κάθε απόγευμα να κάνει τον μπουρλοτιέρη για πολλά χρόνια. Από κει προμηθευόμαστε (κλέβαμε) υλικά για τα βεγγαλικά το Πάσχα ή για ψάρεμα στα ποτάμια. Μου είχε εκμυστηρευτεί ότι είχε περάσει ειδική εκπαίδευση στην Πάτρα για αυτή την επικίνδυνη δουλειά του φουρνελά. Στο νταμάρι δούλεψε από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και τελείωσε στις αρχές τις δεκαετίας του 70. Συνέχισε όμως να εργάζονται και σε διάφορα άλλα λατομεία ανά την Ελλάδα. Ο Αργύρης τα τελευταία χρόνια ήταν πρόεδρος του αγροτικού συνεταιρισμού στο Αντρώνι και παράλληλα ασχολείτο και με τα κοινοτικά-δημοτικά.