ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΩΛΟΝΟΣ» ΣΤΙΣ ΑΣΑΦΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΠΑΛΑΙΟΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ – ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ                Τετάρτη 28.03.2018

ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ                Αριθ. Πρωτ.: 113

ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ - ΦΟΛΟΗΣ  O «ΩΛΟΝΟΣ»                              

olonos2010@gmail.com

Θέμα: Απάντηση του Συλλόγου «Ωλονός» στις ασάφειες της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας για τα μνημεία του Ερύμανθου.

Ύστερα από τα δημοσιεύματα του Συλλόγου Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Ωλονός» που αναφέρονταν στην προστασία και την ανάδειξη των σπηλαίων του όρους Ερύμανθος, η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας μας πληροφορεί ότι, κλιμάκιό της εκτέλεσε αυτοψία στις 13-14 Σεπτεμβρίου 2017.

Με το από 24.01.18 έγγραφο που μας έστειλαν, δεν κατάφεραν να μας διαφωτίσουν, αφού δε βρήκαν καμία λέξη ή πρόταση για διάσωση ή ανάδειξη των σπηλαίων, αλλά μας μπέρδεψαν περισσότερο με την προχειρότητα και τις ασάφειες που μας διατυπώνουν. Λυπούμαστε ιδιαίτερα που βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να αμφισβητήσουμε μια επιστημονική ομάδα, μια δημόσια υπηρεσία, που δεν προσέγγισε με την ανάλογη προσοχή τα αιτήματά μας.

Στα επιχειρήματα που διατυπώνουν δεν μας λένε με σαφήνεια, αλλά με μισόλογα και διφορούμενες απαντήσεις του τύπου, «ήξεις, αφήξεις…», «ναι μεν αλλά…», «είναι μνημεία, αλλά δεν…», «εμπίπτει, αλλά δεν ενδείκνυται για να καταστεί επισκέψιμο» και διάφορα άλλα που θ´ αντικρούσουμε ένα-ένα παρακάτω.

Κύριοι, της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας, μας διαβεβαιώνεται ότι:

25η Μαρτίου 1821: Μύθοι, Αλήθειες ή Ψέματα;

Ξεκίνησε ή δεν ξεκίνησε η επανάσταση του 1821 στις 25 Μαρτίου στην Αγ. Λαύρα με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να σηκώνει τη σημαία; Ήταν μύθος ότι τα ελληνικά απαγορεύονταν εκείνη την περίοδο; Τι ρόλο έπαιζε η εκκλησία και γιατί η επανάσταση αφορίστηκε από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε’; Η εθνική ιστορία όπως διαμορφώνεται στο σχολείο, εγγράφεται στο πεδίο του «πίστευε και μη ερεύνα».

Τρεις είναι οι βασικοί μύθοι:
Μύθος 1ος : Το κρυφό σχολείο
«Το "κρυφό σχολειό" αποτελεί έναν από τους πιο γοητευτικούς και συνάμα και από τους πιο ανθεκτικούς και πιο διαδεδομένους μύθους της εθνικής μας ιστορίας. Η κριτική που άσκησε ο Αγγέλου, όσο και άλλοι ερευνητές στο μύθο ήδη από τη μεταπολεμική περίοδο καθώς και το ανανεωτικό πνεύμα που επικράτησε στα σχολικά εγχειρίδια από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχαν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απάλειψη της αναφοράς του τόσο από τα αναλυτικά προγράμματα όσο και από το σύνολο σχεδόν των σχολικών εγχειριδίων της μέσης και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ωστόσο ο μύθος φαίνεται να ανθίσταται αν όχι και να επεκτείνει τη διάδοση του». Παναγιώτης Στάθης, ιστορικός
«Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος διαμαρτυρήθηκε στον υπουργό Παιδείας Ιωάννη Βαρβιτσιώτη κι εκείνος, προς τιμήν του, όπως αναφέρεται σε έγγραφο των Τμημάτων Δημοτικής και Μέσης Εκπαιδεύσεως του ΚΕΜΕ προς αθηναϊκή εφημερίδα της 21/5/1978 έδωσε αμέσως εντολή, από τα υπό εκτύπωση νέα σχολικά βιβλία να απαλειφθεί η φράση: ‘Σύμφωνα με τα τελευταία πορίσματα της ιστορικής επιστήμης το Κρυφό Σχολειό είναι ένας μύθος και δεν υπήρξε στην πραγματικότητα’, από τη σελίδα 173 της Ιστορίας της Γ’ Λυκείου» φυλλάδιο με τίτλο “Το ‘Κρυφό Σχολειό’” Ι. Μ. Χατζηφώτης, 1978.

Απρόσμενη επισκεψιμότητα στη σελίδα μας (www.antroni.gr)

Παράλληλα με κάποιες καλές προσωπικές ειδήσεις, παρατηρούμε με χαρά τις τελευταίες μέρες τους μετρητές της σελίδας να ξεπερνούν κάθε προσδοκία μας. Διαβάζουμε απίστευτα νούμερα που ξεπερνούσαν τις 4.000 επισκέπτες της στιγμής.

Φαίνεται ότι, το www.antroni.gr στην πολύχρονη πορεία του, έσπασε το δικό του ρεκόρ επισκεψιμότητας, αφού έχει κατακτήσει την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση, όχι μόνον των ανά τον κόσμο Αντρωναίων αλλά και πολλών φίλων της Ορεινής Ηλείας στην Ελλάδα, την Κύπρο και σε πολλές χώρες, απ’ όλες τις ηπείρους αυτού του πλανήτη.

Χίλιες  περίπου αναρτήσεις με έγκυρα κείμενα, με ενδιαφέρουσες πληροφορίες και στοιχεία και άλλες πολλές που έχουμε διαγράψει για να ελαφρύνουμε τη σελίδα και να την κάνουμε πιο ευέλικτη. Οι αναρτήσεις συνοδεύονται πάντα από φωτογραφικό υλικό, σύγχρονο και παλιό, μέρος του οποίου έχει και συλλεκτικό χαρακτήρα, με ιστορία, λαογραφία, μνημεία και προσωπικότητες από την ζωή και τη δράση της μικρής μας κοινωνίας.

Οι μετρήσεις της σελίδας δεν αποτελούν για μας αυτοσκοπό και όπως θα είχατε διαπιστώσει πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν μετρητές τους οποίους επαναφέραμε, ύστερα από  απαίτηση κάποιων φίλων και επισκεπτών, αυτών που μας έστειλαν και φωτογραφίες από την παραπάνω επισκεψιμότητα.

Μας χαροποιεί όμως το γεγονός, το λαμβάνουμε υπόψιν και παρόλα τα σοβαρά προβλήματα υγείας, μας δίνει περισσότερη δύναμη να συνεχίσουμε την ανοδική πορεία πάντα με γνώμονα το αναγνωστικό κοινό και αμετάβλητο στόχο το ποιοτικό, έγκυρο και πρωτογενές περιεχόμενο.

Ο δικός μας, Ηλίας Τουτούνης σύμβουλος πολιτισμού στο Δήμο Ήλιδας

Χθες, Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018 που επικοινωνήσαμε με τον αγαπητό φίλο Ηλία Τουτούνη, μας πληροφόρησε ότι το ίδιο πρωί συμφώνησε με τον Δήμαρχο Ήλιδας κ. Χρήστο Χριστοδουλόπουλο να αναλάβει καθήκοντα άμισθου συμβούλου στο δήμο και να δραστηριοποιηθεί στους εξής τομείς:

α. Την υποστήριξη, προώθηση και ανάπτυξη της λαϊκής παράδοσης και της λαογραφίας στον Δήμο Ήλιδας.

β. Την υποστήριξη στον εμπλουτισμό των λαογραφικών μουσείων που διαθέτει ο Δήμος Ήλιδας.

γ. Τη συμμετοχή, την προώθηση και στην υποστήριξη σε δράσεις και διάφορες εκδηλώσεις του Δήμου Ήλιδας που αφορούν στη αναβάθμιση του ρόλου της λαϊκής παράδοσης και της ιστορίας του τόπου.

δ. Την προώθηση και συμμετοχή του Δήμου Ήλιδας σε λαογραφικά γεγονότα με πανελλήνια, πανευρωπαϊκή και παγκόσμια προβολή.

Εμείς, ευχόμαστε από καρδιάς κάθε επιτυχία στον αγαπητό μας φίλο Ηλία Τουτούνη και είμαστε βέβαιοι ότι εάν υπάρξει πρόσφορο έδαφος, θα ανεβάσει στο μέγιστο επίπεδο τον πολιτισμό και ειδικότερα την λαϊκή παράδοση στο Δήμο Ήλιδας.

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΗΛΙΔΑΣ

Χωματόπλινθα, Ωμόπλινθος, Πλίθα, Πλίνθος

ΠΕΤΡΑ ΜΕ ΠΛΙΘΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΑΛΕΑ
Η ΒΙΒΗ ΣΙΝΟΥ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑΚΗ

Η γενιά μου, που προέρχεται λίγα χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου και του μεταπολέμου, είχε την τύχη να ζήσει έστω και λίγο την προ βιομηχανική εποχή, τότε που είχαν την τιμητική τους κυρίως τ´αγνά υλικά που πρόσφερε απλόχερα η γη και η φύση, τότε που στην Ορεινή Ηλεία κατασκεύαζαν τα σπίτια με χωματόπλιθα. Αυτό συνέβη κυρίως στον ορεινό όγκο των χωριών που δεν είχαν κοντά τους πέτρα, όπως είναι το Κούμανι, το Αντρώνι, η Γιάρμενα κλπ.

Το «κόψιμο της πλίθας» έμοιαζε με γιορτή, ήταν σαν πανηγύρι, όπως γινόταν εξάλλου σε κάθε ομαδική εργασία που πραγματοποιήτο στα χωριά μας.
Θα σας μεταφέρω μια δική μου εμπειρία για να σας δείξω τι γινόταν τότε.
Το καλοκαίρι του 1978 θα γκρέμιζα το ξύλινο πάτωμα του σπιτιού μου, στο Αντρώνι. Όταν έφτασε η κανονισμένη ώρα, ήλθαν απρόσκλητα και με τα εργαλεία τους, αρκετά άτομα να με βοηθήσουν.
Έτσι μαζεύονταν σε βοήθεια, σε «ξέλαση»,[1]από συνεταίρους (σέμπρους), φίλους, συγγενείς, μέχρι κουμπάρους, γείτονες, χωριανούς και αλληλοβοηθούνταν σε κάθε εργασία. Ήταν ένα σπουδαίο έθιμο η συλλογική βοήθεια των χωριανών που δυστυχώς έχει εκλείψει πλέον. Όλα σήμερα μετριούνται με το χρήμα.