Με πρωτοβουλία των συμμαθητών μας Γιάννη Ντινόπουλου και Φώτη Αναστόπουλου θα πραγματοποιηθεί και φέτος συνάντηση των τάξεων 1968-69-70 παλιών συμμαθητών και καθηγητών του Γυμνασίου Λαμπείας, το Σάββατο, στις 24 Αυγούστου 2019 και ώρα 18:00 στο Γυμνάσιο της Δίβρης.Εν όψει αυτής της συνάντησης, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και εννοώ τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου, στιγμές από το προηγούμενο αντάμωμα που έγινε πριν πέντε χρόνια στο προαύλιο του Γυμνασίου Λαμπείας.
Πως περνούν τα άτιμα τα χρόνια; Τρία-τρία τα κατεβαίνουμε τα σκαλοπάτια…!
Ήταν ημέρα Σάββατο και τότε, στις 23 Αυγούστου 2014.
Από νωρίς το απόγευμα άρχισαν να ανηφορίζουν προς το γυμνάσιο – προσκύνημα οι προσερχόμενοι και να σου οι αγκαλιές, τα φιλιά και τα πρώτα πηγαδάκια με συζητήσεις από «παλιούς γνώριμους», αναπολώντας με νοσταλγία το παρελθόν.
Κοίταζα και ξανακοίταζα τα βίντεο και δεν μπορούσα να ξεχωρίσω - αποκωδικοποιήσω τις συζητήσεις που ήταν σαν μελίσσι που βγαίνει από την κυψέλη. Ήταν ο βόμβος της νοσταλγίας που αναβίωνε κάποια από τα δυνατά και αυθεντικά συναισθήματα όπου με τα χρόνια έγιναν μέρος της ταυτότητάς μας.
Εμείς που ζήσαμε δύσκολα χρόνια εκεί, νιώσαμε την ανάγκη να αναπολήσουμε «όμορφες» στιγμές που περάσαμε. Να θυμηθούμε πρόσωπα που μας έκαναν χαρούμενους και σχέσεις που κάποτε μας έδιναν απλόχερα αγάπη και κατανόηση.
Τσορομπίλια τότε..., στα πρόθυρα της εφηβείας δεν είχαμε τη δυνατότητα να φιλτράρουμε, να συγκρίνουμε και να «κλείσουμε» με κάποιον τρόπο τις συναισθηματικές μας εκκρεμότητες.
Αναφέρομαι στο περιστατικό με την συμμαθήτρια που αρχικά με στεναχώρησε αλλά το χιούμορ του Φώτη και άλλων, διόρθωσε την κατάσταση όπως θα δείτε και στο βίντεο που ασφαλώς άφησα. Το αναφέρω διότι πιέστηκα αρκετά και δυστυχώς δεν είχα εξουσιοδότηση να παρέμβω και «ο νοών νοείτω». Είναι σημαντικό για την ψυχοσύνθεσή μας να διαχειριζόμαστε το παρελθόν μας με έναν τρόπο επουλωτικό και με μια πρόθεση συμφιλίωσης μαζί του. Ό,τι μένει απωθημένο πονάει και γι’ αυτό ξαναγυρίζει στο μυαλό μας. Ο καθένας μας οφείλει να βρει τον τρόπο να ξεπεράσει εκείνα τα σημεία του παρελθόντος που τον πονάνε ή αν θέλετε τον φορτίζουν αρνητικά! Καιρός είναι να κάνουμε αυτοκριτική και να αναζητούμε και τη δική μας ευθύνη σε ό,τι μας πλήγωσε! Στο παραπάνω…, καλά να είμαστε και θα επανέλθω σε άλλη πιο σχετική στιγμή.
Την εκδήλωση άνοιξε ο συμμαθητής μας ο Γιάννης Ντινόπουλος με έναν ιδιαίτερο χαιρετισμό που θα τον απολαύσετε στο βίντεο.
Στην συνέχεια πήρε τον λόγο ο κ. Κώστας Μιχαλόπουλος και κατόπιν ο κ. Γεώργιος Βες, οι καθηγητές μας.
Συγκινητικές ήταν οι στιγμές όταν αναφέρθηκαν και οι δύο στην απώλεια του αγαπητού μας καθηγητή +Κώστα Ασλανίδη που όπως είχα γράψει τότε: «…ενέπνεε σε όλους μας εμπιστοσύνη αλλά η ηπιότητα του χαρακτήρα του ήταν από τις ισχυρότερες αρετές του…».
Ακολούθησε συζήτηση για διάφορα θέματα και κυρίως για την τότε κατάσταση του σχολείου. Παρεμβάσεις έγιναν από την διευθύντρια του Γυμνασίου, από την Χρυσούλα, την Περσεφόνη όπως είπαμε, τον Φώτη, την αφεντιά μου και άλλους.
Στο τέλος βγήκαν οι απαραίτητες φωτογραφίες και όλοι κατευθύνθηκαν στο Πνευματικό Κέντρο Δίβρης που συνέπεσε εκδήλωση την ίδια μέρα.
Κατόπιν, σχεδόν όλοι βρεθήκαμε στο κέντρο Μπαλκόνι για φαγητό και το απαραίτητο γλέντι που κράτησε ως τα μεσάνυχτα.
Όπως θα δείτε και στο βίντεο ο Φώτης δείχνει με την κάμερα σχεδόν όλους τους παρακάτω:
Ο Διονύσης Τσάμης με τη σύζυγο
Ο Άγγελος Πανούτσος με τη σύζυγο που διαμένει στην Άρτα
Η Πούλια Φωτεινού
Η Αλέκα Ηλιοπούλου με μία φίλη της από το Αίγιο, συνάδελφοι.
Η Τασία Σωτηροπούλου με την ανιψιά της.
Η Ξανθή Βερίου με τον σύζυγό της Μωυσή
Ο Γιώργος Σουλιμιώτης
Ο Κώστας Μιχαλόπουλος με τη σύζυγό του Δάφνη, ο καθηγητής μας.
Ο Γεώργιος Βες με την σύζυγό του Λίτσα, ο Καθηγητής μας.
Ο Κώστας Αγγελόπουλος
Η Χρυσούλα Καρμπέτα
Η Αλεξάνδρα Αναγνωπούλου
Ο Δημήτρης Μποζολής
Η κ. Κυριακοπούλου από το Κακοτάρι
Ο Διονύσης Ντινόπουλος
Η Χρύσα Αρβανίτη
Η Κική Αθανασοπούλου με τον σύζυγό της
Η διευθύντρια του Γυμνασίου
Η κυρία Βελισαρίου
Η κυρία Βελισάρη
Ο Γιάννης Ντινόπουλος
Η Περσεφόνη Μπαντούνα με τον σύζυγό της
Ο Θοδωρής Ζαχαρόπουλος
Ο Λυμπέρης
Ο Γρηγόρης Παπαγιάννης
Ο Νίκος Πανούτσος
Ο Κώστας Παπαντωνόπουλος, και 5-6 ακόμη.
Η συνάντηση ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλίας και εδώ, των αγαπητών μου συμμαθητών Φώτη Αναστόπουλου και Γιάννη Ντινόπουλου τους ευχαριστώ θερμά και εύχομαι να είναι καλά για να κάνουμε και άλλες…, πολλές.
Κώστας Παπαντωνόπουλος, Αλωνάρης 2019
Υγ. Είχα το ίδιο περίπου υλικό και από την συνάντηση του 2010 αλλά επειδή το αρχείο μου είναι μεγάλο δεν μπόρεσα να το εντοπίσω ή το έχω χάσει. Παρακαλώ εάν έχει κάποιος αρχεία από τις δύο πρώτες συναντήσεις μας να μου τα δώσει ή έστω να βρει κάποιον τρόπο να μας τα κοινοποιήσει. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
