2019 ευχές από το antroni.gr

Ολόψυχες ευχές για το νέο χρόνο που μας έρχεται να είναι γεμάτος από υγεία, χαρά, αγάπη, ευτυχία, όνειρα, χαμόγελα, δημιουργικότητα και επιτυχίες!
Κώστας Παπαντωνόπουλος
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
ΜΙΚΡΑ (ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ): http://www.mikra.gr/
ΑΝΤΡΩΝΙ (ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ): http://www.antroni.gr/
ΜΠΛΟΚ (Τα ιστολόγιά μου)
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ "ΩΛΟΝΟΣ": http://erymanthos.blogspot.gr/
ΚΟΥΜΑΝΙ ΚΑΙ ΑΝΤΡΩΝΙ: http://androni.blogspot.gr/
ΑΝΤΡΩΝΙΟ : http://antroni-ileias.blogspot.gr/
ΜΙΚΡΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ (mikra-electronics): http://mikra-electronics.blogspot.gr/
ΣΔΥΝ η μετέπειτα ΣΜΥΝ: http://smyn.blogspot.gr/
ΚΑΚΟΤΑΡΙ: http://kakotari.blogspot.gr/
Κ.α…
ΟΜΑΔΕΣ (FACE BOOK)
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ "ΩΛΟΝΟΣ": https://www.facebook.com/groups/119420324774530/
ΔΗΜΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ: https://www.facebook.com/groups/dimosolympias/
ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ και των ανθρώπων της : https://www.facebook.com/groups/347613125378998/
ΑΝΤΡΩΝΙ: www.facebook.com/groups/39631220145/

Κ.α…

ΤΑ ΚΑΛΙΚΑΤΖΑΡΙΑ

Λαογραφική συλλογή – καταγραφή Τουτούνης Ηλίας
Οι καλικάτζαροι, είναι μια Ελληνική μυθοπλασία και δοξασία δαιμόνιων, που εμφανίζονται κάθε χρόνο, κατά το Δωδεκαήμερο δηλαδή από τις 25 Δεκέμβρη έως 6 Γενάρη.
Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία αυτές τις μέρες, όπου τα νερά είναι αβάφτιστα, οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη, με απώτερο σκοπό να πλησιάσουν τους ανθρώπους, να διασκεδάσουν και να τους πειράξουν με διάφορα καμώματα.
Οι καλικάτζαροι, πλην του Δωδεκαήμερου, τον υπόλοιπο χρόνο μένουν στα έγκατα της γης και πριονίζουν το δένδρο που κρατά τη γη. Βγαίνουν δε στην επιφάνεια κοντά στο τέλος της εργασίας τους, από το φόβο μήπως τελικά, η ετοιμόρροπη γη τους, πλακώσει και για να γιορτάσουν πρόσκαιρα τη νίκη τους. Όταν δε κατεβαίνουν βρίσκουν το δένδρο θρεμμένο πάλι και ακέραιο και ξαναρχίζουν το πριόνισμα. Το δένδρο των Χριστουγέννων συμβολίζει αυτή ακριβώς την ακεραιότητα και τη Θεϊκή δύναμη και προστασία με την παρουσία του Χριστού.

Μανιόλα : Ζωγράφος και γλύπτης στο Αντρώνι

Το όνομά της είναι Μανιόλα Κούρτη (manjola_kurti) που γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1982 και μεγάλωσε σε μια πολύ όμορφη πόλη της Αλβανίας, το Μπεράτ[1].
Είναι το τέταρτο παιδί από τα πέντε της πολύτεκνης οικογένειάς της.

Φοίτησε στο σχολείο AJET XHINDOLE. Από μικρή η Manjola[2] είχε κλήση προς την τέχνη της καλλιτεχνικής δημιουργίας και δεν άργησε να καταλάβει ότι η ζωγραφική και η γλυπτική ήταν το όνειρό της και θα γινόταν πραγματικότητα μέσα από την σχολή των Καλών Τεχνών στην πόλη ΜΠΕΡΑΤ όπου και διέμενε.
Το έτος 1997 εισήχθη με την αξία της στη σχολή Καλών Τεχνών, School of Arts "Ajet Xhindole". Φοίτησε εκεί ως τις 29/1/1999 ώσπου τα όνειρα της, σταμάτησαν απότομα.

350 Γιδοκούδουνα του Νίκου Σκέντζη από τη Γιάρμενα

Ο Νίκος ο Σκέντζης είναι γιός του Βγενύση και εγγονός του Γιώργη του του Πυριοβολή που γεννήθηκε γύρω στα 1874. Έμεινε γνωστός ως Πυριοβολής όπως το περιγράφει στο βιβλίο του «περί της Φολόης λόγος[1]» ο δάσκαλος και συντοπίτη μας κυρ Χρήστος Μαρκόπουλος. «Φαίνεται ότι στο σελάχι του θά' χε πάντοτε πυριόβολους' ο πυριόβολος[2] είναι σιδερένιο μικρό σύνεργο, με το σύνεργο τούτο και την στουρναρόπετρα και την ίσκα οι ξωμάχοι ανάβανε φωτιά και οι καπνιστές ανάβανε το τσιγάρο. Εξέλιξη του πυριόβολου είναι το τσακμάκι με το φυτίλι και οι σημερινοί αναπτήρες.

Τραγούδια για το απροσκύνητο Κούμανι και…

Τραγούδια για το απροσκύνητο Κούμανι και…

Μες στου Κουμάνι στην μέση, φτάνει αγάς με φέσι

και δυο τρεις τζοχαντζαραίοι, ούλοι τους καβαλαραίοι.

Και γυρεύουνε τον Καρκούλια, που χορεύει με ταβούλια

κι ο Ντίνος καημένε Μήτσο κι ο Ντίνος δεν προσκυνάει,

κι ο Ντίνος δεν προσκυνάει, μήτε το χορό του χαλάει.

Να σου και καημένε Μήτσο και ο Αγγελάκης ο Νιώτης

και ο Χρόνης ο Λινάρδος, και ο Κότζης ο Πανάγος,

που ήσαντε παλικαράδες, φτάσανε με τους γκραδες.

Τρογύρω γύρω γυροφέρνουν τον αγά τον μπερδεύουν

τρέμει ο αγάς πισωπατάει και στο Λάλα πισωγυρνάει.

Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης (Γεώργιος Μπενέτσης Κυριακή 16 Ιουλίου 1978)

ΟΙ ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΙ

Το τι κακό μωρέ, που γίνηκε τούτο το καλοκαίρι,

Μπραΐμης ν’ εκίνησε μ’ ούλο του τ’ ασκέρι.

Πάτησε χώρες μωρέ και βουνά, χωριά και βιλαέτια.

Κι’ ούλα τον προσκύνησαν, κι ούλα τον προσκυνάνε.

μον’ δυο χωριά περήφανα, προσκύνημα δεν παίρνουν,

τ’ Αντρώνι και το Κούμανι, της Κάπελης οι πόρτες.

’Κείνα δεν προσκυνήσανε, προσκύνημα δεν ξαίρουν.

Και του Μπραΐμη του κακοφάνηκε, δεν το ’λπιζε ο μαύρος.

Στέλνει ν’ ασκέρι δυνατό, φτούνο τον Ντελή Αχμέτη

Να κάψει το μαύρο Κούμανι, να γδύσει και τ’ Αντρώνι.

Ο σκοπός του τραγουδιού έχει ως εξής:

Το τι κακό, μωρέ, το τι κακό, το τι κακό που γίνηκε, μωρέ που γίνηκε, τούτο το κα μωρέ τουτό τα, τουτό το καλοκαίρι.

Αντίο Γλαρέντζα

Το παρακάτω διήγημα βρισκόταν στο αρχείο μας χρόνια… όπως και πολλά άλλα που αφορούν την Ηλεία.
Η φράση «Αντίο Γλαρέντζα» ακουγόταν στα χωριά μας και την προφέραμε για κάτι που χάσαμε.
Μας τη θύμισε σήμερα ο αγαπητός ξάδελφος Δημήτρης Παπαντώνης με αφορμή το δημοσίευμά μας εδώ, «Ναυμαχία ανοιχτά της Κυλλήνης (Γλαρέντζας) το 1825».
Μας ρώτησε για τη φράση «Αντίο Γλαρέντζα» και από πού βγαίνει.
Του απαντήσαμε ως μόνη πηγή που έχουμε είναι, το διήγημα του Νίκου Καραντινού που περιγράφει τον Μήτσο από την Ανδραβίδα και τον αστρίτη που δεν άφησε τον μικρό να ακολουθήσει με το καΐκι, τους τσαμπάσιδες, στην πολυπόθητη Γλαρέντζα.
Ίσως όμως να υπάρχει και δεύτερη εκδοχή - πηγή της φράσης και να προέρχεται από την εγκαταλειμμένη Γλαρέντζα[1] ή Clarentia ή Clarence που ήταν σημαντική οχυρωμένη πόλη και λιμάνι της Πελοποννήσου κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας.
Κώστας Παπαντωνόπουλος Δεκέμβρης 2018
Ήταν στα προπολεμικά χρόνια, που δυο φορές το χρόνο έφταναν στο νησί μας οι Μοραΐτες τσαμπάσηδες και αγόραζαν άλογα, φοράδες, πουλάρια και τα πήγαιναν στο Μοριά. Ο Μήτσος, από την Αντραβίδα[2] άντρας πανύψηλος, γεροδεμένος με φράγκικο ντύσιμο εκτός από τα παπούτσια, που προτιμούσε τσαρούχια με φούντα. Ο άλλος Μοραΐτης ήταν ο Μπάμπης, κοντόσωμος, με τη φουστανέλα, την κάπα και την γκλίτσα του.
Καλοδεχούμενοι σ' όλο το νησί είχαν δέσει πολλές φιλίες και κουμπαριές. Είχαν τ' αραξοβόλι τους στην ταβέρνα μας κι έπιναν μπόλικη θηνιάτικη μαυροδάφνη κι επί τόπου είχαν ύπνο πάνω στις κάπες στις μακριές μαγκάδες. Ωρες ατέλειωτες όταν τύχαιναν χειμωνάδες κουβέντιαζαν για τ' άλογα που είχαν ακουστεί για πούλημα. Συχέριο μεγάλο το άλογο τότε για όλες τις δουλιές του κάμπου από τη σπορά, τις μεταφορές γι' αυτό και δύσκολα κι ο ξωμάχος αποφάσιζε να το πουλήσει και να στερηθεί τη βοήθεια του στον κάμπο.
Οι ανάγκες που είχε τότε, αλλά και τώρα, του ξωμάχου το σπιτικό, όσο κι αν σφίγγει τα δόντια του για να τις βαστήξει σφαλιστές κι άγνωστες στους τέσσαρες τοίχους, αυτές περπατάνε και μαθεύονται.
Ετσι κι οι Μοραΐτες, που χρόνια έκαναν στον τόπο αυτό το νταραβέρι τα 'ξεραν όλα και αυτό που γνώριζαν καλύτερα απ' όλους ήταν ποιος νοικοκύρης πνιγμένος στα χρέη μπορούσε να κουβεντιάσει και να πουλήσει το ζωντανό του.

Ναυμαχία ανοιχτά της Κυλλήνης (Γλαρέντζας) το 1825

Γράφει ο
Γιάννης Παλούμπης

Οι ακτές της Ηλείας είναι γνωστές στους περισσότερους Έλληνες αλλά και σε εκατομμύρια ξένους γιατί αποτελούνται από πανέμορφες παραλίες με λευκή σαν ζάχαρη άμμο, που σχηματίζουν ατέλειωτες ευθείες εκπληκτικού κάλλους και αποτελούν πόλους έλξης σημαντικού τουριστικού ρεύματος.

Λόγω της διαμόρφωσής τους δεν είναι πολύ φιλικές στους ναυτικούς γιατί δεν σχηματίζουν όρμους, κόλπους ή κόρφους και επομένως δεν προσφέρουν φυσικά καταφύγια στη ναυτιλία ή την τοπική αλιεία.

Το γεγονός ότι οι ακτές είναι αλίμενες έχει συντελέσει ώστε να μην αναφέρονται στην ιστορία παραμονές στόλων κοντά σ’ αυτές και ούτε να έχουν διεξαχθεί αποφασιστικές ναυμαχίες στο πέλαγος μπροστά.

Η σύγκρουση ναυτικών δυνάμεων στα ανοιχτά της Ηλείας μόνο συμπτωματικά θα μπορούσε να έχει συμβεί, εάν συναντιόντουσαν τυχαία, όντας εν πλω προς άλλους προορισμούς.

Απόδειξη παραλαβής εκθέματος Νο 2

Σήμερα Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018 και ώρα 10.30 παρέλαβα από την Θεοδώρα Καζαμία ένα παλαιό ξύλινο κουτάλι που κατασκεύασε ο αείμνηστος Βασιλάκης Σίνος.
Το κουτάλι έχει μήκος 16 εκατοστά και πλάτος στην κορυφή 34 χιλιοστά. Στη ράχη του φέρει κεντίδια εσόγλυφα σε σχήματα έγχρωμων ρόμβων με πράσινες γραμμές και κόκκινες τελείες.

Το κουτάλι αυτό το έδωσε στην δωρήτρια ο αείμνηστος Βασιλάκης Σίνος,η οποία με τη σειρά της μας το παραχώρησε  ευγενικά, προκειμένου να εκτεθεί με τα άλλα αντικείμενα στο Λαογραφικό Μουσείο Αντρωνίου.

Εκ μέρους του Δ.Σ ευχαριστούμε θερμά την δωρήτρια η οποία μας διαβεβαίωσε ότι για τον ίδιο σκοπό προτίθεται να μας παραχωρήσει και άλλα  αντικείμενα που έχει στην κατοχή της.

Ο πρόεδρος
Κώστας Παπαντωνόπουλος
Επισυνάπτω φωτογραφίες του εκθέματος στην κατάσταση που παρελήφθη

Προσφορά βιβλίων από το Νικολό Συλάιδο (Πιέρο).

 Την περασμένη Κυριακή είπαμε να κάνουμε μια επίσκεψη στα Ιλίσια, στη δεύτερη συνοικία της Αθήνας, μετά τα Λιόσια (Ίλιον σήμερα), που υποδέχονταν συγχωριανούς μας. Σχεδόν όλοι οι Αντρωναίοι που μετοίκησαν στην Αθήνα πέρασαν από αυτές τις δύο συνοικίες. Στα Λιόσια το κέντρο διερχομένων ήταν το σπίτι της Μαργαρίτας και του Λάμπη του Ζαμπούνα και στα Ιλίσια οι Λαμπαδαίοι (Τσαμπαλαίοι), οι Σιναίοι και ο Νικολός Συλάιδος (Πιέρος).

Προορισμός της απρόοπτης επίσκεψής μας αυτό το πρωινό, ήταν το καφενείο πριν την μεγάλη στροφή στα Ιλίσια, που συχνάζουν οι συγχωριανοί μας. Εκεί τους βρήκαμε, σχεδόν όλους και πολύ χαρήκαμε αμφότεροι. Ο Χρήστος, ο αδελφός του ο κ. Νίκος Λαμπαδάς και ο Πιέρος. Ο μπάρμπα Νικάκης δυστυχώς δεν μπόρεσε να παρευρεθεί.

Η συζήτηση, όπως καταλαβαίνετε κύλησε γύρω από το χωριό μας. Εξάλλου οι δύο αδελφοί Τσαμπαλαίοι, διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στη σύγχρονη ιστορία του χωριού, κυρίως μέσα από το σύλλογο της Αθήνας και συνεπώς γνωρίζουν πάρα πολλά θέματα γύρω από το Αντρώνι.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΗΛΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΦΩΤΟ ΗΛΙΑΣ ΤΟΥΤΟΥΝΗΣ ΑΠΟ ΚΑΚΟΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΞΕΝΟΣ
ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΤΡΑΣ ΑΠΟ ΚΟΥΜΑΝΙ

Συνάντηση στην Αρχιεπισκοπή, με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ.κ. Δημήτριο, συνάντηση στο Ελληνικό Προξενείο με τον πατριώτη μας πρόξενο Νέας Υόρκης με καταγωγή από το Κούμανι Ηλείας κ. Κωνσταντίνο Κούτρα, συνάντηση με τον πρόεδρο του Πανηλειακού συλλόγου Νέας Υόρκης και συμμαθητή μου κ. Σωτήρη Κωνσταντακόπουλο από το Μαζαράκι Πηνείας και με τον κ. Κώστα Λυκογιάννη επιχειρηματία από το Τραγανό Ηλεία και με πλήθος άλλων ομογενών που ζουν στην Αστόρια, στο Μπρούκλιν στο Νιου Τζέρσεϋ, στην Βοστώνη και στην Νέα Υόρκη.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΑΡΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΗΛΙΔΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ
ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΗΛΙΔΑΣ ΗΛΙΑΣ ΤΟΥΤΟΥΝΗΣ