Άννα Ντίνου (Κατσαντώνη) 1951-2015

Έφυγε από κοντά μας σήμερα Πέμπτη 18.06.2015 η Άννα Ντίνου, κόρη του Γεωργίου Κατσαντώνη που γεννήθηκε στο Πανόπουλο πριν 64 χρόνια.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο Παρασκευή στις 16.00 στο Πανόπουλο
Στο σύζυγό της Γιώργο στα παιδιά της Κωνσταντίνα, Μαρία, Θοδωρή, στα αδέλφια της Νικολή, Δημήτρη, Γιάννη, Χρήστο και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

Γεώργιος Κατσαντώνης πατέρας της Άννας

 Στον μπάρμπα Γιώργη Κατσαντώνη, χρωστάω μια εκτενή παρουσίαση εδώ, ένα βιογραφικό ώστε να ενημερωθούν και οι νεώτεροι για τον ρόλο που έπαιξε αυτή η προσωπικότητα για την πρόοδο των τελευταίων ετών, στο Πανόπουλο. Πάντα όταν ζούσε και πέρναγα από το Πανόπουλο δεν υπήρχε περίπτωση να μην σταματήσω και να τον ψάξω στα καφενεία. Για να κατανοήσετε το μέγεθος του ανθρώπου, εγώ όταν πέθανε, ξεπέρασα τα δέκα χρόνια για να ξεπεζέψω στο Πανόπουλο.
K. Παπαντωνόπουλος
Πηγή: www.antroni.gr

Νίκος Κατσαντώνης 1941-2015

Έφυγε από κοντά μας σήμερα, ξημέρωμα Σαββάτου 13.06.2015, ο Νίκος Κατσαντώνης του Αθανασίου (Μαντράχαλος) που γεννήθηκε πριν 74 χρόνια.
Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 16.30 στο Πανόπουλο. Στη σύζυγό του Ολυμπία, στα παιδιά του Θανάση, Παναγιώτη, Μαρία, Νίκη και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Για την ενημέρωση ευχαριστούμε τον φίλο Γιώργο Μαρκόπουλο.

Νίκος Κατσαντώνης 1941-2015

Ο Νίκος Κατσαντώνης γεννήθηκε στην καρδιά της κατοχής το 1941. Στη διάρκεια της ζωής του ασχολήθηκε κυρίως με την κτηνοτροφία και διατηρούσε έως και σήμερα καφενείο και κρεοπωλείο στο Πανόπουλο.
Ήταν κοινωνικός χαρακτήρας, αλληλέγγυος, ζωντανός, φιλικός, συνεργάσιμος και ευχάριστος τύπος. Αυτά τα χαρακτηριστικά του, τον βοηθούσαν να διαθέτει πειθώ, να αναπτύσσει καλές σχέσεις και να παρέχει τη συνδρομή του σε όσους τη χρειάζονταν αλλά και να εμπλέκεται σε δραστηριότητες που αφορούσαν το τόπο μας. Δεν θα ξεχάσω την αγωνία του Νίκου για το μέλλον του δήμου. Παρακολουθούσε ανελλιπώς τις συνεδριάσεις, έστω και μόνος ή με τον φίλο του όπως φαίνεται και από τις εικόνες που έχω καταγράψει. Τον κατατάσσω σε έναν από τους πιο ενεργούς πολίτες που άφησε το στίγμα του στην κοινότητα Αντρωνίου αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

ΒΙΝΤΕΟ: 2009

https://www.youtube.com/watch?v=0DJYPw_M1DQ

https://www.youtube.com/watch?v=10aIz3r5fWI

Τρεις μήνες χωρίς εσένα

Σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που οι πανανθρώπινες αξίες περιθωριοποιούνται που ο λίβας της μοναξιάς κατακαίει ότι ανθηρό υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχή, που ο «καλός και αγαθός» είναι όροι παρεξηγημένοι αν όχι ακατανόητοι, και η Αρετή μένει παροπλισμένη, και ξεχασμένη, η απουσία σου πατέρα είναι πυρακτωμένη λάβα.
Είχες σκάψει βαθειά μέσα σου για να βρεις την αλήθεια και την αρετή, ήξερες ότι η αυτογνωσία είναι η ανακάλυψη του εσωτερικού ηθικού νόμου, είναι η δύναμη για την οργάνωση αληθινών ανθρώπινων συμπεριφορών. Δεν άφησες «να μπουν στην πόλη οι οχτροί» όπως λέει ο ποιητής και η καθημερινότητα να αιχμαλωτίζει το πνεύμα.
Δεν πονούσες στο δόσιμο αντίθετα έδινες με χαρά και χωρίς ανταπόδοση όπως η μυρτιά δίνει το άρωμά της στο λιβάδι.
Δεν σε αποχαιρετώ πατέρα.
Είσαι πλάι μας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΘ. ΤΟΛΙΟΣ
ΙΑΤΡΟΣ
Πηγή: εφημ. "Πατρίς" 5.06.2015

Βασίλειος Στρόφιλος (Πέρσαινα)

Έφυγε σήμερα το πρωί του Σαββάτου, 6.06.2015 ο Βασίλειος Στρόφιλος του Μεγακλή, ετών 57.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο στην Πέρσαινα.
Στην μητέρα του Γεωργία, στη σύζυγό του Χριστίνα, στα παιδιά του Γεωργία, Μέγα (Άκη), Παναγιώτα, Νικολέτα και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας.
Ο άτυχος συμπατριώτης μας, ξεκίνησε σήμερα πρωί – πρωί μαζί με τη γυναίκα του και έναν ανιψιό του, με προορισμό τη Λάκα Βούζανη στη Γιάρμενα για να κόψει μια καρυδιά. Δεν πρόσεξε ή δεν υπολόγισε την κλίση που πήρε το δένδρο με το οδυνηρό αποτέλεσμα να τον καταπλακώσει και ο θάνατος να επέλθει ακαριαία. Τα ξύλα θα τα χρησιμοποιούσε γιά να τροφοδοτήσει το καμίνι που διατηρούσε για να βγάλει κάρβουνο.
Είναι το δεύτερο θανατηφόρο ατύχημα με κοπή δένδρου, στην Πέρσαινα. Συγκεκριμένα στις 6.09.1991 ο Χρήστος Διαμαντόπουλος έκοβε ένα δένδρο παράπλευρα του δρόμου πριν φτάσουμε στην Πέρσαινα. Δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διακόψει την κυκλοφορία στον κεντρικό δρόμο με αποτέλεσμα το δένδρο να πέσει σε διερχόμενο αγροτικό αυτοκίνητο. Σκότωσε επιτόπου τον Σπύρο Αγγελόπουλο και τραυμάτισε σοβαρά (δεν περπάτησε ποτέ ως τώρα) τον Νίκο Κωνσταντόπουλο.
Για τις πληροφορίες, ευχαριστούμε θερμά τον φίλο της σελίδας, Γιώργο Μαρκόπουλο.
Πηγή: www.antroni.gr

Τέλος εποχής για το ιστορικότερο μνημείο του Αγίου Ιωάννη Αμαλιάδας

Από κατοίκους της περιοχής του Αγίου Ιωάννη Αμαλιάδας, μας εστάλη χθες επιστολή στην οποία καταθέτουν την θλίψη τους για την κατεδάφιση του ιστορικότερου όπως λένε μνημείου του Αγιάννη, το οποίο όπως υποστηρίζουν παραδίδεται στην τοπική κοινωνία υπό μορφή… μπάζων! Ειδικότερα αναφέρουν: .
 «Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ειρημένοι», η εικόνα που αντικρίσαμε χθες στον οικισμό Άγιος Ιωάννης Αμαλιάδας. Το αρχαιότερο και ιστορικότερο μνημείο δεν υπάρχει πια. Η ανεύθυνη αδράνεια των αρμοδίων, μετέτρεψε την ιστορία του, σε μια άμορφη μάζα (σωρό) από οικοδομικά υλικά. Ένα μνημείο διακοσίων και πλέον ετών, που κουβαλούσε στις πλάτες του, μια πολύχρονη ιστορία αποτελούμενη απ’ αρχής από το διώροφο Χάνι του Καρζή με θερμότατο επεισόδιο στα τέλη του 1799 και με νεκρή την Αστρινιά Καρζή, για πολλές φορές επαναλαμβανόμενη λεηλασία και πυρπόληση από τους Τούρκους. Μετά την επανάσταση του 1821, ο διοικητής του 4ου Αιγυπτιακού Συντάγματος Χουσεΐν Μπέης, ανώτατος αξιωματούχος του Ιμπραήμ Πασά, μαζί με τον Λαλαίο Φεϊζούλ- Αγά, και τον Τζιαφέρ Φιδά, την Δευτέρα στις 9 Νοεμβρίου 1825, σύλησαν και στην συνέχεια πυρπόλησαν το χάνι και το μικρό εκκλησάκι του Αγιάννη. Επίσης και μια δεύτερη επιχείρηση, έγινε και τον Γενάρη του 1826. Όμως άντεξε στις ορδές των βαρβάρων και με την απελευθέρωση, μετά από τις αναγκαίες επισκευές, συνέχισε να λειτουργεί ως Χάνι, όπως του Λώλου, του Ρετσινά, του Θανάση Τσούμπα, και του Καρακίτσου. Στην συνέχεια ως κατάστημα όπως του Καρακίτσου, του Θεοφιλόπουλου, και του Χρήστου Σαχλά. Οικία όπως του Μαρτζάκλη, αποθήκη, Δημοτικό Σχολείο, και τέλος επιχείρηση μαρμαροβιοτεχνίας.
Η αδράνεια των εκκλησιαστικών αρχών (λόγω του ότι είναι ιδιοκτησίας του Ιερού Ναού του Αγίου Ιωάννη), σήμερα μας το παραδίδει σε μορφή μπάζων («πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ειρημένοι»). Όπου, μπροστά από το χωματουργικό μηχάνημα, εμείς οι Αγιανναίοι, χωρίς καμιά ευθύνη, απολαμβάναμε την διαδικασία της κατεδάφισης, έχοντας επιτελέσει το έργο μας εις το ακέραιον».