Κούμανι και Αντρώνι: ΝΑΙ ή ΟΧΙ

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

ΝΑΙ ή ΟΧΙ

"...Κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι «χρυσός»• είναι «λίβανος και σμύρνα». Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση: «ο σιωπών δοκεί συναινείν», qui tacet consentire videtur κατά το ρωμαϊκό δίκαιο. Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να σιωπήσω... ή ανεχόμενος τα όσα γίνονται. Υπάρχουν στη ζωή, την ατομική και την κοινωνική, στιγμές που πρέπει κανείς να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι»..."

Αριστόβουλος Μάνεσης

Αναρωτιέμαι... γιατί ο Αντώνης Σαμαράς του μνημονιακού success story, της ανεργίας και των αυτοκτονιών ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο εφευρέτης των μνημονίων και της λιτότητας Γιώργος Παπανδρέου ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο διαπλεκόμενος Σταύρος Θεοδωράκης ψηφίζει «ΝΑΙ». Η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης της SIEMENS ψηφίζουν «ΝΑΙ». Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο Άδωνης Γεωργιάδης ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο Βόλφαγκ Σόιμπλε ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο Μαριάνο Ραχόι ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο ΣΕΒ ψηφίζει «ΝΑΙ». Το MEGA ψηφίζει «ΝΑΙ». Το ΣΚΑΪ ψηφίζει «ΝΑΙ». Ο ΑΝΤ1 ψηφίζει «ΝΑΙ»...
Είναι τυχαίο, όλοι αυτοί που διέλυσαν την ελληνική κοινωνία, να ψηφίζουν «ΝΑΙ»;

"Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει..." - Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.)

Γιατί, οι κορυφαίοι νομπελίστες οικονομολόγοι Πολ Κρούγκμαν και Τζόζεφ Στίγκλιτς τάχθηκαν υπέρ του «ΟΧΙ» στο ελληνικό δημοψήφισμα; ενώ οργιάζει η προπαγάνδα του ΝΑΙ (στη λιτότητα με μάσκα το ευρώ). Άλλος ένας οικονομολόγος διεθνούς κύρους, ο James Galbraith, μίλησε υπέρ του 'OXI', επισημαίνοντας όμως και... κάτι άλλο, πάρα πολύ σημαντικό: «Η επόμενη εξέγερση θα είναι εναντίον του ευρώ»

Ένας φίλος στο facebook έγραψε:
Πατριώτες, όλοι εσείς που είδατε τις ουρές στις τράπεζες και φοβηθήκατε, ένα να βάλετε καλά στο μυαλό σας: -Οι ουρές ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ, όπου θα κάθονται τα παιδιά σας, μόλις καταφέρουν οι Βενιζελο-θοδωράκηδες να ρίξουν αυτή την κυβέρνηση, θα κάνουν τις ουρές που δείχνουν σήμερα τα κανάλια του Μπόμπολα να μοιάζουν με παιδικό παραμύθι. Ξέρω ότι σας φύτεψαν στην καρδιά την αγωνία της «επόμενης μέρας». Δώστε όμως την ευκαιρία στον (...ξέρετε εσείς) να επιστρέψει καβάλα στ' άλογο σαν σωτήρας... και με τις πρώτες ΧΙΛΙΑΔΕΣ απολύσεις που είχε ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ αλλά ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ να ολοκληρώσει, θα δείτε ουρές στον ΟΑΕΔ που οι σημερινές θα σας φαίνονται σαν κακό ανέκδοτο! Κλαίτε για τα γεροντάκια που δείχνουν τα κανάλια να περιμένουν για τα 120 ευρώ τους, αλλά... -Πόσο θα κλάψετε όταν οι Βενιζελο-θοδωράκηδες θα υπογράψουν ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΑ ΤΑ 120, ΟΧΙ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΗΝΑ, ΓΙΑ ΒΑΣΙΚΟ ΜΙΣΘΟ??? Μόλις τους δώσετε την ευκαιρία με τη δική σας συναίνεση, τότε θα ζήσουμε όλοι μας την πραγματική κόλαση που μας ετοιμάζουν οι δανειστές και οι εντόπιοι «φίλοι» τους... Καλό μας ταξίδι, λοιπόν!

Διαβάστε παρακάτω δύο αναρτήσεις συμπατριωτών μας που βρήκαμε στο διαδίκτυο.
Βασίλης Λαζαράκης:

"- Ψηφιζω ΟΧΙ γιατι το Ελληνικο χρεος δεν ειναι βιωσιμο πραγμα που σημαινει οτι αν δεν κουρευτει και αν δεν αποσβεστει αυτο το κομματι του χρεους που ειναι παρανομο και ληστρικο, καποια στιγμη σε 5 η 10 χρονια και ενω θα εχουμε υποφερει τα πανδεινα θα ερθει η χρεωκοπια Ας μη μου λενε λοιπον καποιοι οτι το οχι ισοδυναμει με χρεωκοπια Και το ναι το ιδιο αποτελεσμα θα εχει υστερα ομως απο χρονια αφορητης οδυνης....
- Ψηφιζω ΟΧΙ γιατι η Γερμανια που ζητα απο την Ελλαδα να εξοφλησει το δικο της χρεος, αυτη δεν εχει ξεπληρωσει το δικο της χρεος προς την Ελλαδα Χρεος που προηλθε απο το αναγκαστικο δανειο και την καταστροφη της Ελλαδας που την πληρωνουμε ακομη.....
- Ψηφιζω οχι γιατι καλυτερα μια χρεωκοπια τωρα παρα η αιωνια υποδουλωση και η οικονομικη σκλαβια για παντα και η χρεωκοπια αργοτερα.....Καμμια χωρα και κανενας λαος δεν πεθανε επειδη χρεωκοπησε, αλλα γιατι εγινε σκλαβος και υποδουλος...Η Ελλαδα εχει χρεωκοπησει 2 φορες και αλλες χωρες ακομα περισσοτερες Και η Τουρκια χρεωκοπησε το 2001 και σημερα εχει ρυθμους αναπτυξης 10% και εχει γινει περιφερειακη υπερδυναμη...
-Και τελος ψηφιζω ΟΧΙ γιατι ετσι αντιλλαμβανομαι τα πραγματα, ετσι πιστευω και ετσι γουσταρω ρε...."

Άκης Παπαντώνης:
Σημειώσεις για μια ιδιωτική θεωρία της πραγματικότητας (Χ):
"Από το 2008 και εντεύθεν έχω αλλάξει τρεις χώρες διαμονής (εκκινώντας από την Ελλάδα), τρεις διαφορετικές θέσεις εργασίας χωρίς την ανάγκη για πράσινη κάρτα, έχω αναγκαστεί να μιλήσω δυο γλώσσες πέραν της μητρικής μου σε καθημερινή βάση (κι έτσι μου μένει το διάβασμα για να μην ξεχαστώ στα αγγλογερμανικά...), έχω ταξιδεψει σε διάφορες χώρες εντός και εκτός Σένγκεν με το διαβατήριό μου που φέρει τον χαρακτηριστικό κύκλο της ΕΕ, έχω συναλλαγεί με ευρώ και με βρετανικές λίρες και με δολάρια και με σέκελ, έχω πιέσει τον εαυτό μου να διαβάζει τα πρωινά τις ειδήσεις από το σάιτ του Guardian (όσο ήμουν στην Αγγλία) και της Welt (στην Γερμανία πια), οι δυο γιοί μου γεννήθηκαν στην Οξφόρδη, πηγαίνουν σε έναν δημόσιο παιδικό σταθμό της Κολωνίας, μιλούν κουτσά-στραβά 2-3 γλώσσες και συχνά-πυκνά μπερδεύονται—όλα στα πλαίσια των θεσμικών προνομίων της ενωμένης Ευρώπης. Και σήμερα, όσο κι αν η προσωπική μου τοποθέτηση έχει μικρή σημασία και δεν αποτελεί προτροπή ή νουθεσία, παρά περισσότερο μια προσωπική υποσημείωση που λέγεται (γράφεται) φωναχτά, ανησυχώ όσο και οι φίλοι ή η οικογένειά μου που ζουν στην Ελλάδα. Ανησυχώ τόσο που δεν ξέρω αν με ενοχλεί πιο πολύ η επικίνδυνη ακροβασία της κυβέρνησης ή η εσκεμμένη ακροβασία των εταίρων μας, αν με εκνευρίζει περισσότερο η αναξιοπιστία των λόγων του ΠΘ, ο ακκισμός του Βαρουφάκη, ή η χαμογελαστή κινδυνολογία των αντιπολιτευόμενων που (αυτοί οι ίδιοι) έφεραν τη χώρα εδώ, αν με φοβίζει περισσότερο η οιωνεί πτώχευση και απώλεια του "ευρωπαϊκού κεκτημένου" ή η αυτιστικά μονομανιακή επιταγή του συνθήματος "Ευρώπη με κάθε κόστος".
Βλέπετε καμία κοινωνία, πολλώ δε μάλλον η ελληνική, δεν είναι απλά μια ομοιογενής, πολυπρόσωπη οντότητα—εκείνο που για τον ελεύθερο επαγγελματία είναι απαρχή καταστροφής, για τον χρόνια άνεργο είναι "τι παραπάνω να χάσω", εκείνο που για τον εργαζόμενο σε μια πολυεθνική είναι κρίσιμο στοιχείο βιωσιμότητας, για τον συνταξιούχο είναι συνταγή ευθανασίας, κ.ο.κ. Δεν υπάρχουν μονοσήμαντες λύσεις, ούτε υπάρχουν αμιγώς φταίχτες ή αυτούσιοι σωτήρες—όσο κι αν πολλοί θα το θέλανε. Στο κάτω-κάτω δεν έχουμε ως την Κυριακή την πολυτέλεια να αναζητούμε θύτες και θύματα, δειλούς και γενναίους, αφού η ψήφος/συμμετοχή/αντίδρασή μας είναι κρίσιμη. Ο καθένας θα αποφασίσει με το καλύτερο κριτήριό του, θα αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης του, θα ζυγίσει το (κοινωνικο)εξελικτικό του αποτύπωμα και θα προσπαθήσει να φτιάξει με το νου του ένα ανάπτυγμα του μέλλοντος. Το κακό με τις αποφάσεις είναι πως λαμβάνονται χωρίς γνώση του μέλλει γενέσθαι—αυτό όμως είναι και το καλό με τις αποφάσεις. Όμως—κάντε στους εαυτούς σας μια χάρη—δείτε την πεισματική εμμονή του διπλανού σας με συγκατάβαση, χωρίς υποδείξεις. Δεν είναι πια ζήτημα ομοψυχίας ή ομοθυμίας, είναι ζήτημα επιβίωσης από τη Δευτέρα και μετά—δε χρειάζεται να ξεχάσουμε, αλλά οφείλουμε να συγχωρούμε.
Μια σημείωση: ας αναγνωρίσουμε επιτέλους πως, παρά το ότι δεν "τα φάγαμε μαζί" (δεν είναι ισόποσες οι μίζες της Siemens με την απόδειξη που δεν έκοψε ο παππούς μου στο μαραγκούδικο), αυτό που μας λείπει εν συνόλω η παιδεία του πολίτη, η καλλιέργεια της έννοιας της ανοχής και της βαθειάς συναίσθησης των πραγμάτων. Και αν κανείς το σκεφτεί λίγο καλύτερα θα ανακαλύψει πως το πρώτο πράγμα που εδώ και πολλά χρόνια βάλλεται είναι η Παιδεία—ο ευκολότερος τρόπος να φτιάξεις ψηφοφόρους αναβαπτισμένων φασιστών, ψεκασμένων λαϊκιστών και γιαλαντζί αριστερών είναι να τους ανακόψεις το δρόμο προς την καλλιέργεια.
Μια προτελευταία σημείωση: όσοι εκλαμβάνουν τη σιωπή, την υπομονή, την εσωστρεφή βάσανο της σκέψης τέτοιες ζόρικες μέρες ως αδυναμία, δειλία ή ναρκισσισμό είναι μάλλον ώρα να αρχίσουν να σιωπούν, να κάνουν υπομονή ή προσπάθεια να σκεφτούν κοιτώντας πρώτα μέσα τους.
Και μια τελευταία σημείωση: με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι θα κριθούμε τη Δευτέρα, μην έχετε αμφιβολία. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο venceremos, κι ας μην έχω καμία παραπάνω προτροπή—με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα αφήσω κανέναν να μου κόψει τον ομφάλιο λώρο με την αισιοδοξία, για όλες τις γαμημένες Δευτέρες που θα έρθουν."