Βάσω Χαριτοπούλου: «Να αρχίσει η Ηλεία σταδιακά να συνειδητοποιεί την αξία της...»

Πολυπράγμων και με πλούσιο βιογραφικό η Βάσω Χαριτοπούλου που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λάλα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα νέου ανθρώπου που αγαπά τον τόπο του και επιλέγει να δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά και όχι μόνο σε αυτόν!

Διαθέτοντας, μεταξύ άλλων, Πτυχίο Οικονομικών Επιστημών (Πανεπιστήμιο Αθηνών) και εξειδίκευση στη «Συμβουλευτική των Επιχειρήσεων - Business Coaching» και στη «Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων - HRM» (με τη μέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης e-learning), είναι ιδρύτρια και υπεύθυνη λειτουργίας του γραφείου-Κέντρου Τοπικής Ανάπτυξης Ορεινής Ηλείας «Διώνη» καθώς και γενική γραμματέας Συλλόγου Προστασίας της Φύσης & της Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ερυμάνθου-Φολόης «Ωλονός».

Οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες -με συνοδοιπόρους αρκετούς νέους ανθρώπους από την ορεινή νότια Ηλεία- για μια νέα ανάπτυξη της περιοχής είναι συνεχείς και ελπιδοφόρες αξίζοντας ιδιαίτερης προσοχής.

Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν το δυναμικό του χαρακτήρα της και την αποφασιστικότητα της για δημιουργία νέων δεδομένων και αλλαγής νοοτροπίας στη σχέση των Ηλείων με τον τόπο τους. Η μακραίωνη παράδοση και το φυσικό περιβάλλον της ορεινής Ηλείας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή όπως και η ίδια μας εξομολογείται στην... «Εν Οίκω» συζήτηση που είχαμε μαζί της.

  

Εκτός της έμφυτης αγάπης για τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τι άλλο μπορεί να ωθήσει έναν νέο άνθρωπο να επιλέξει να εργαστεί στην γενέτειρα του;

Ίσως η διάθεση να συμβάλλει όσο μπορεί στη βελτίωση ή και την αλλαγή των καταστάσεων που έχουν αφήσει ή αφήνουν στάσιμο τον τόπο. Ακόμα το γεγονός ότι πιθανότατα νιώθει πιο δημιουργικός στον τόπο του, πιο ελεύθερος, επομένως πιο δυνατός.

Πόσο ικανοποιημένη είσαι από την λειτουργία του Κέντρου Τοπικής Ανάπτυξης Ορεινής Ηλείας «Διώνη»,  του οποίου είσαι ιδρύτρια και υπεύθυνη λειτουργίας;

Η αίσθηση του «ανήκειν» σε μια τοπική κοινωνία πιστεύω πως είναι μοναδικά αναζωογονητική. Ωστόσο, εάν είχα επιτρέψει να με αποθαρρύνουν τα απαισιόδοξα, φοβισμένα θα έλεγα, σχόλια της πλειοψηφίας των ανθρώπων που συζητούσα το εγχείρημά μου στα πρώτα του στάδια, θα είχα κυριολεκτικά χάσει την ευκαιρία να βιώσω όλο αυτό το αίσθημα πληρότητας και προσωπικής ικανοποίησης που νιώθω μετά από επτά μήνες λειτουργίας του γραφείου.

 

Η δράση του Συλλόγου Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ερυμάνθου-Φολόης «Ωλονός», στον οποίο είσαι γενική γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου, είναι ιδιαίτερα αξιόλογη. Ποιο είναι το όραμα του συλλόγου για την περιοχή;

Να αρχίσει ο τόπος μας σταδιακά να συνειδητοποιεί την αξία του, το δυναμικό που διαθέτει σε ανθρώπινο, φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, ώστε αφενός να είναι σε θέση να το προστατεύσει αποτελεσματικά, αφετέρου να το αξιοποιήσει κατάλληλα για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.

Ποια είναι τα κρυμμένα μυστικά της ορεινής Ηλείας;

Μακραίωνη παράδοση, φυσικός πλούτος, σπουδαία ιστορία, ικανότατο ανθρώπινο δυναμικό.

Θαρρείς ότι η οικονομική κρίση μπορεί να δώσει τις ευκαιρίες που απαιτούνται ώστε στο μέλλον να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά το Περιβάλλον; Το ίδιο το Περιβάλλον μπορεί να δώσει μια διέξοδο από την κρίση;

Οι ευκαιρίες πάντα υπάρχουν, απλά μια οικονομική κρίση τις καθιστά ίσως περισσότερο ορατές στα μάτια μας. Ο άνθρωπος ενστικτωδώς γνωρίζει ότι στην (επανα)σύνδεσή του με τη Φύση βρίσκεται η αληθινή γαλήνη και ασφάλειά του. Μια μορφή διεξόδου από την κρίση ασφαλώς δεν θα δώσει η εκμετάλλευση, αλλά η υγιής σχέση με το Περιβάλλον, χωρίς ανθρωποκεντρική διάσταση.

Έχοντας ζήσει για ένα χρονικό διάστημα στο εξωτερικό, υπάρχουν πράγματα και νοοτροπίες που έχεις ζηλέψει ως Ελληνίδα; Αν ναι ποια είναι αυτά;

Μπορώ να πω ότι το μόνο που ζήλεψα ήταν η εξαιρετική γνώση των ξένων για το μεγαλείο της δικής μας ιστορίας. Θυμάμαι το πρώτο πράγμα που έκανα όταν επέστρεψα, ήταν να μελετήσω όσο μπορούσα ορισμένους από τους αρχαίους μας συγγραφείς και φιλοσόφους.

Παράλληλα με τις υπόλοιπες ασχολίες σου, είσαι και μέλος των παραδοσιακών χορευτικών τμημάτων Λάλα και Αχλαδινής. Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με τον χορό;

Με τους παραδοσιακούς χορούς νιώθω πιο κοντά στις ρίζες μου, σαν να αντλώ δύναμη από μια ισχυρή πηγή. Είναι μια φυσική γέφυρα ανάμεσα σε όσα αγνά, ανεπιτήδευτα και αυθεντικά προηγήθηκαν της δικής μας εποχής  και σε εμάς, που αναζητούμε τις δικές μας ισορροπίες για να πορευτούμε στο δύσβατο δρόμο μας.

Από τον Γιώργο Γουβιά

gougio@hotmail.com