Ο Κώστας ήταν ένας καλοκάγαθος χωριανός μας, μιά έντονη καθημερινή παρουσία στο Αντρώνι που θα μου λείψει.Συμμετείχε στις οργανώσεις, στις παρέες και στα τσιμπούσια που πραγματοποιούσαμε στο χωριό μας. Πολλά χρόνια τώρα, είχε αναλάβει την περιποίηση της εκκλησίας, ήταν δηλαδή ο νεωκόρος μας. Θυμάμαι, που τον μάλωνα όταν χτυπούσε υπερβολικά την καμπάνα αλλά αυτός δεν έδινε σημασία, αντίθετα με αντιμετώπιζε με χιούμορ και χαμόγελο. Κάποιες φορές μάλιστα το επεδίωκε προκειμένου να με πειράξει.Καλό σου ταξίδι Κωστή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου