Έφυγε σήμερα 25.10.2014, ο Κώστας Πανούτστος του Βασιλείου (Σπανός) σε ηλικία 59 ετών.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Κυριακή 12.00 στο Αντρώνι.
Στον πατέρα του τον μπάρμα Βασίλη, στη σύζυγο τουΑσήμω, στα παιδιά του Βασίλη, Αργύρη, Αφροδίτη, στα αδέλφια του Άγγελο, Αργύρη, Γιάννη και σε όλους τους συγγενείς του, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Ο Κώστας, ήταν σεμνός, αληθινός σ' όλα του, χαμηλών τόνων, ένα φτωχόπαιδο που κοίταζε πρωτίστως την οικογένειά του, τη δουλειά του αλλά συμμετείχε ενεργά και με πάθος στις εκδηλώσεις του χωριού μας.
Ήταν ένας ήσυχος βιοπαλαιστής της ζωής, που δούλεψε ως οδηγός στα ασθενοφόρα της Ηλείας από όπου και συνταξιοδοτήθηκε πριν δύο περίπου χρόνια. Δεν πρόκανε όμως να ησυχάσει και να αράξει στο χωριό του αφού ύστερα από λίγους μήνες, εντελώς τυχαία διαπίστωσε πρόβλημα με την υγεία του.
Στον ενάμιση χρόνο της περιπέτειας του, ενημερωνόμουν διαρκώς για την πορεία του και απέφευγα να τον επισκεφτώ (για ευνόητους λόγους). Λίγες μέρες πριν και όταν έμαθα ότι είναι πλέον σοβαρή η κατάστασή του, έτρεξα και τον είδα στο Αττικό Νοσοκομείο. Εκεί ενημερώθηκα από την Ασήμω και τ΄ αδέλφια του (που στάθηκαν κοντά του όλο αυτό το διάστημα), ότι είχε καταπολεμήσει την ασθένειά του αλλά δυστυχώς μας έφυγε από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
Με πολύ σεβασμό στη μνήμη του θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο σημεία που έχω καταγράψει και θεωρώ ότι είναι παράδειγμα προς μίμηση, και χαρακτηρίζουν τον Κώστα σαν πατέρα και σαν άνθρωπο. Το πρώτο είναι ότι σπούδαζε τα παιδιά του συγχρόνως σε διαφορετικές πόλεις της χώρας, δηλαδή συντηρούσε τότε τέσσερα σπίτια και το δεύτερο, ότι όταν χρειάστηκε να μαζέψουμε χρήματα για να βοηθήσουμε έναν συγχωριανό μας, πρωτοστάτησε ο ίδιος μαζί με την οικογένεια του, με συνέπεια να επιτευχθεί σύντομα ο σκοπός μας.
Καλό σου ταξίδι φίλε Κώστα και να είναι ελαφρύ το χώμα του χωριού μας που θα σε αγκαλιάσει αύριο!
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Κυριακή 12.00 στο Αντρώνι.
Στον πατέρα του τον μπάρμα Βασίλη, στη σύζυγο τουΑσήμω, στα παιδιά του Βασίλη, Αργύρη, Αφροδίτη, στα αδέλφια του Άγγελο, Αργύρη, Γιάννη και σε όλους τους συγγενείς του, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.
Ο Κώστας, ήταν σεμνός, αληθινός σ' όλα του, χαμηλών τόνων, ένα φτωχόπαιδο που κοίταζε πρωτίστως την οικογένειά του, τη δουλειά του αλλά συμμετείχε ενεργά και με πάθος στις εκδηλώσεις του χωριού μας.
Ήταν ένας ήσυχος βιοπαλαιστής της ζωής, που δούλεψε ως οδηγός στα ασθενοφόρα της Ηλείας από όπου και συνταξιοδοτήθηκε πριν δύο περίπου χρόνια. Δεν πρόκανε όμως να ησυχάσει και να αράξει στο χωριό του αφού ύστερα από λίγους μήνες, εντελώς τυχαία διαπίστωσε πρόβλημα με την υγεία του.
Στον ενάμιση χρόνο της περιπέτειας του, ενημερωνόμουν διαρκώς για την πορεία του και απέφευγα να τον επισκεφτώ (για ευνόητους λόγους). Λίγες μέρες πριν και όταν έμαθα ότι είναι πλέον σοβαρή η κατάστασή του, έτρεξα και τον είδα στο Αττικό Νοσοκομείο. Εκεί ενημερώθηκα από την Ασήμω και τ΄ αδέλφια του (που στάθηκαν κοντά του όλο αυτό το διάστημα), ότι είχε καταπολεμήσει την ασθένειά του αλλά δυστυχώς μας έφυγε από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
Με πολύ σεβασμό στη μνήμη του θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο σημεία που έχω καταγράψει και θεωρώ ότι είναι παράδειγμα προς μίμηση, και χαρακτηρίζουν τον Κώστα σαν πατέρα και σαν άνθρωπο. Το πρώτο είναι ότι σπούδαζε τα παιδιά του συγχρόνως σε διαφορετικές πόλεις της χώρας, δηλαδή συντηρούσε τότε τέσσερα σπίτια και το δεύτερο, ότι όταν χρειάστηκε να μαζέψουμε χρήματα για να βοηθήσουμε έναν συγχωριανό μας, πρωτοστάτησε ο ίδιος μαζί με την οικογένεια του, με συνέπεια να επιτευχθεί σύντομα ο σκοπός μας.
Καλό σου ταξίδι φίλε Κώστα και να είναι ελαφρύ το χώμα του χωριού μας που θα σε αγκαλιάσει αύριο!
Η φωτογραφία είναι του Κώστα Ζήρου, στις εκλογές του
2009 στο Αντρώνι
|
Το σπίτι του Κώστα, στα τελειώματα
|
Βίντεο ΕΔΩ
Ο Κώστας στο παραπάνω βίντεο κρατάει τη σύζυγο και τον πατέρα του που σέρνουν το χορό, της απόκριες του 2013 στο Αντρώνι. Ίσως αυτός να είναι και ο τελευταίος χορός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου