(Σ.Σ. Βρισκόμαστε στα 1895. Εκλογές στη Δίβρη ἀπ' ὅλους τούς ψηφοφόρους των χωριῶν τοῦ Δήμου Λαμπείας καί μεγάλος ὁ πολιτικός ανταγωνισμός ανάμεσα στα δυό μεγάλα Διβριώτικα πολιτικά τζάκια του Στεφανόπουλου καί τοῦ Πετραλιά. Πότε ο ένας κέρδιζε, πότε ο άλλος. Τις πιό πολλές φορές κέρδιζε το Στεφανέϊκο κόμμα αλλά στα 1895 το Πετραλικό πήρε τη νίκη. Καί νά πώς ὁ λαϊκός ποιητής τῆς τότε Δίβρης, ο περίφημος Λαλαγιάννης σατύρισε τὸ αποτέλεσμα που μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα καί ἀπό γενιά σε γενιά καί σέ μᾶς τὸ εἶπε ὁ μπάρμπα Τάκης ὁ ᾿Αθανασόπουλος (Γυφτοτάκης) με τη γνωστή δεξιοτεχνική απαγγελία του)...ΤΟ ΛΑΪΚΌ ΕΚΛΟΓΙΚΌ "ΠΟΙΗΜΑ"....
"Άρχοντες Εὐγενέστατοι τὸ μάθατε τί γίνει, ὁ Πετραλιάς την ἐκλογὴ ἐπῆρε με ειρήνη. Συμβούλιο ἐποίησε το κόμμα του Στεφάνου
νὰ δοῦν πῶς θὰ τὸ κάνουν
Το χίλια οχτακόσια και στα ενενηνταπέντε, Τήν ἐκλογὴ ἐχάσανε και κάθονται καί κλαίνε.
Κλαίνε οἱ Κανελλαίοι στο Κούμανι καὶ οἱ Κοτσαλαῖοι στο Αντρώνι
Κλαίνε και οι Χριστοδουλαίοι μεσ' τοῦ Μπουλιάρου τὸ ἁλώνι.
Στου Βούλγαρη την αυλή μεσ' την Αγιά Μαρίνα τη λύπη πούχουν μερικοί, χειρότερη απο τη "Λίμνα". Κλαίει ὁ Βούλγαρης καί ὁ ᾿Ασημάκης ὁ ᾿Αλμπάνης καὶ ὁ Ζαφειράκης.
Κι ένα παιδί, στο " Σουλιμπό", δεν έχει μωρομό.
Ο Παναγιωτάκης, έφτιαξε μεγάλη μια σημαία, θὰ τοῦ τή φάει ἡ σκουριά θά τοῦ τή φάει καὶ ἡ λέρα.
Υ. Γ. Απαραίτητες διευκρινίσεις:
1. Στη Δίβρη το ξακουστό κεφαλοχώρι και τα γύρω χωριά του "ιστορικού πρώην Δήμου Λαμπείας") εκείνο τον παλιό καιρό, οι πολυπληθείς ψηφοφόροι δεν είχαν εθνικά κόμματα (όπως λέμε σήμερα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ κλπ) αλλά υπήρχαν δύο τοπικά κόμματα που διαφεντευαν τα δύο ντόπια πολιτικά τζάκια...
Το ένα το "Στεφανοπουλαίικο" της οικογένειας των Στεφανόπουλων και το άλλο το "Πετραλικό" της οικογένειας των Πετραλαίων....
Αυτό συνεχίστηκε από συστάσεως Ελληνικού Κράτους μέχρι την δεκαετία 1950-1960 όταν οι ψηφοφόροι όχι μόνο της Δίβρης αλλά και των γύρων χωριών ψήφιζαν Στεφανόπουλο (τελευταίους Στέφανο και Βάσσο Στεφανόπουλο) ή Πετραλιά (τελευταίους Στέφανο και Αντώνη Πετραλιά).....
2. Όπως διαβάζουμε στο "ποίημα" , μαθαίνουμε τις οικογένειες της Δίβρης και των γύρω χωριών που ήσαν οι "κομματάρχες" των δύο τζακιών...
Μάλιστα ο δικός μου προπάππος Παναγιωτάκης ήταν κομματάρχης των Στεφανοπουλαίων και είχε και μια "σημαία που -το 1895- θα του φάει η σκουριά θα του τη φάει η λέρα"....
3. Το λαϊκό "ποίημα" έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό "ΔΙΒΡΗ " στα πρώτα τεύχη....
(Δείτε φωτογραφίες:
-Το δημοσίευμα στη "ΔΙΒΡΗ"
-Το αρχοντικό των Στεφανόπουλων όπως είναι σήμερα ερείπιο (που παρά τους αγώνες μας, δεν έγινε κατορθωτό να διασωθεί) και το Αρχοντικό των Πετραλαίων (που μέχρι χτες το φρόντιζαν) σε παλιότερη καρποστάλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου