Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024

Παρουσίαση βιβλίου του Ηλία Τουτούνη για το χωριό Άγιος Ιωάννης, του οικισμού Τσιχλέικα Αμαλιάδος

 

Έπειτα από πολλή δουλειά ο σύλλογος μας κατάφερε και έκδοσε το Βιβλίο του χωριού μας Αγίου Ιωάννη, του οικισμού Τσιχλεικα και την δεκάχρονη ιστορία του συλλόγου μας. Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο γνωστός ιστοριοδίφης και λαογράφος Ηλίας Τουτουνης.

Σας περιμένουμε στην παρουσίαση του που θα γίνει στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Ήλιδας (στην Σοχιά) στις 7:30 το βράδυ την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024.
Θα προβληθεί και άγνωστο φωτογραφικό υλικό από το βιβλίο.

ΤΟ ΠΕΔΟΥΚΛΙ…!

 Συλλογή επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης

Παστούρωμα (ή μπαστούρωμα ή περδούκλωμα ή κιουστέκι ή περδούκλι) στην τοπική διάλεκτο λέγεται “πεδούκλι”, μπουκαγιά ή και αλπουτζάρισμα είναι το μεταξύ τους δέσιμο των ποδιών ενός ζώου. Συνήθως για να πεδουκλώσει κάποιος ένα ζώο έδενε το ένα μπροστινό και ένα πίσω της ίδιας πλευράς ή χιαστά ή και τα πόδια ανά δύο δεμένα το λεγόμενο διπλοπεδούκλι.

Πεδούκλι κατά μια άποψη η λέξη προέρχεται από το λατιν. Pediculus που σημαίνει πόδι. Κατ’ άλλους από τον συμφυρμό των λατιν. pedica που σημαίνει δεσμός pedoula, πληθ. του pedoule που σημαίνει πέλαμα, πόδι.

Κυριακούλα Βασιλοπούλου-Μπαντούνα (1971-2024) Πανόπουλο

 Έφυγε από κοντά μας σήμερα Παρασκευή 11:10:2024 η Κυριακούλα (Κούλα) που γεννήθηκε στο Πανόπουλο πριν 53 χρόνια.

Ήταν κόρη του Λύσανδρου Μπαντούνα και της Μαργαρίτας Λιάπη.

Παντρεύτηκε τον Χρήστο Βασιλόπουλο από τα Τσίπιανα όπου μετοίκησαν στο Πανόπουλο όπου έχτισαν το σπιτικό τους.

Καρπός του γάμου τους είναι τα  τέσσερα παιδιά τους, ο Βασίλης, η Άννα, η Γιάννα και η Μαριέτα.

Αδέλφια της είναι η Βάσω, η Ευγενία και ο Χρήστος. Είχε και τον Νίκο που έφυγε στις: 16.12.2020, ετών 60.

 Η Κηδεία της θα γίνει την Κυριακή στις 13:00 στο Πανόπουλο.

Στον σύζυγό της, στα παιδιά της, στα αδέλφια της και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουνε τα συλλυπητήριά μας.

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση τον φίλο της σελίδας Γιώργο Μαρκόπουλο από τη Γιάρμενα

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024

Μαρία Ρετσινά 1934-2024

Χαράλαμπος Γ. Μπαντούνας 1931-2024

 Έφυγε από κοντά μας την περασμένη Παρασκευή 30.08·2024 ο Χαράλαμπος (Λάμπης) Μπαντούνας του Μπαμπόγιωργα και της Φρόσως Παναγοπούλου του Κάνταλου που γεννήθηκε πριν 93 χρόνια στο Αντρώνι.

Η κηδεία του έγινε το Σάββατο 30.08.2024 στον Πύργο.

Στα παιδιά του Γιώργο, Φρόσω, στα αδέλφια του Κωνσταντίνα, Βασιλική, Αντώνη και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας!

Μαρία Καλαμάρα (Συλάιδου) 1946-2024

 Έφυγε από κοντά μας σήμερα Σαββάτο 31.08.2024 η Μαρία σύζυγος Παναγιώτη Καλαμάρα (Συλάιδου) που γεννήθηκε πριν 78 χρόνια στο Αντρώνι.

Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή 6.09.2024 στις 12:00 στο Γ´ Νεκροταφείο.

Στα παιδιά της Στέργιο, Τάσο, στα αδέλφια της Νικολό, Κωνσταντίνο και σε όλους τους συγγενείς της  εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας!

Η εκλιπούσα ήταν κόρη του Θεοδώση Συλάιδου (1900- 1945) και της Πανώριας Μπαντούνα,κόρη του Κωνσταντή 1871 (Ντουλτσίνη)!

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση  τον φίλο Γιώργο Μαρκόπουλο από την Γιάρμενα!

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2024

ΑΛΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΛΩΝΙΣΜΑ…!

 Συλλογή καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Αλώνι:
Αλώνι λέγεται ο επιλεγμένος χώρος στην ύπαιθρο εκεί όπου έπρεπε να αλωνίσουν ή λιγνίσουν ή να εκθέσουν τα νωπά αγροτικά προϊόντα τους προς αποξήρανση. Έπρεπε ο χώρος να είναι ευήλιος, ευάερος, να μην έχει υγρασία και να είναι στο ψηλότερο σημείο του κτήματος για να μην μαζεύει νερά σε περίπτωση βροχής αλλά και να μην παρασυρθούν τα προϊόντα σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης.
Όταν για το αλώνι ήθελαν αέρα για να λιχνίσουν το κατασκεύαζαν σε ύψωμα για να φυσάει ο αέρας και να βοηθάει στο λίχνισμα να ξεχωρίζουν το γέννημα από τα φλιούτσια και τ’ άχερα.
Το αλώνισμα ξεκινούσε το πρωί και επέλεγαν να μην έχει δροσιά και έχουν λουρώσει τα στάχυα και δεν θα έτριβαν. Αλώνιζαν πάντα όταν βάραγε καλά ο ήλιος για να είναι ξερά τα κλωνιά και να τσακίζουν. Στο αλώνι και λίχνιζαν το γέννημα κυρίως το μεσημέρι προς απόγευμα που φυσούσε μαΐστρος (μαϊστράλι).
Τα αλώνια των σιτηρών κατασκευάζονταν πάντα στρογγυλά. Τα απλά ήσαν με χώμα τα πέτρινα ήσαν πλακόστρωτα ενώ υπήρχαν και αλώνια στρωμένα με χοντρές σανίδες δρύινα, από έλατο κ.ά. Ακριβώς στο κέντρο του αλωνιού υπήρχε μπηγμένο μέσα στο χώμα και καλά στερεωμένο ένας στύλος ο λεγόμενος «στυγερό». ύψους κάπου ενάμιση με μέτρα και η περίμετρός του στο κάτω μέρος περίπου πενήντα (50) εκατοστά του μέτρου. Το στυγερό κρατούσε τα ζώα που αλώνιζαν καθώς τριγύριζαν γύρω στο αλώνι και γύρω από το στυγερό. Τα ζώα που χρησιμοποιούσαν ήσαν άλογα και μουλάρια, ενώ οι φτωχότεροι χρησιμοποιούσαν γαϊδούρια και βόδια.
 
Αλώνισμα:
Το αλώνισμα των σιτηρών γινόταν τον μήνα Ιούλιο (Αλωνάρη).
Επειδή το αλώνισμα ήταν πολύ δύσκολη και χρονοβόρα εργασία, χρειαζόταν πολλά ζώα τότε έκαναν δανεικαριές, αν δεν μπορούσαν τότε καλούσαν τους βαλμάδες. Αυτοί ήσαν επαγγελματίες αλωνιστές με ιδιόκτητα ζώα κυρίως άλογα, που ήσαν νέα δυνατά καλοθρεμμένα και εξοικειωμένα με το αλώνισμα. Η συμφωνία για την πληρωμή ήταν ένα κάρτο των 12 οκάδων από το προϊόν που αλώνιζαν, για το κάθε άλογο και άλλο ένα για τον βαλμά.