Στην καθημερινή μας ομιλία, για να ολοκληρώσουμε τις σκέψεις μας, συνεχώς και αναπόφευκτα αναφερόμαστε σε πολλές προτάσεις που προσδιορίζουν πλήρη αντίθεση αλλά και σε προτάσεις με επαναλαμβανόμενες λέξεις.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Αγάλι- αγάλι φύτευε ο φρόνιμος αμπέλι.
Αγάλι- αγάλι, γίνεται η αγουρίδα μέλι
Αγάλια- αγάλια κοτούλα μου και εγώ θα σε μαγειρέψω.
Άρον- άρον σταύρωσον αυτόν.
Αυτός έχει πολύ μπλά- μπλά.
Βούρλο το βούρλο, έδεσε τον κόσμο ούλο.
Γλυκό το κρέας την Λαμπρή, πικρό του χούϊ- χούϊ.
Γύρω – γύρω όλοι στην μέση τον Μανώλη.
Έτσι κι έτσι
Έφθασε τσίμα- τσίμα, να πέσει στο βράχο.
Η αναπαράσταση έγινε καρέ- καρέ
Η δουλειά έγινε τσάκα- τσάκα
Η δουλειά θα γίνει μπάμ- μπάμ.
Ή παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς.
Η τιμή- τιμή δεν έχει και χαρά σ’ όποιον την έχει.
Ηλί- Ηλί λαμά σαβαχθανί.
Ήρθανε μπάρα- μπάρα.
Ήρθανε πάτσι- πάτσι (ισοπαλία).
Ίσα- ίσα που μ’ έφτασε.
Καρέτα- Καρέτα (ονομάζεται η Χελώνα του Ιονίου πελάγους).
Κλάψε- κλάψε το μωρό έβαλε την μάνα του στο χορό.
Κούνα- κούνα το κουρούτι έκανε το μυαλό κουρκούτι.
Λέγε- λέγε το κοπέλι κάνει την κυρά και θέλει.
Μαθεύτηκε το νέο από στόμα σε στόμα.
Μάνι- μάνι που έφτασε το ύφασμα.
Μικρός – μικρός παντρέψου ή τρανός καλογερέψου.
Μπέσα για μπέσα.
Μπούρ- μπούρ μου θόλωσε τα μυαλά από την μουρμούρα.
Ντίλι- ντίλι το καντήλι που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι.
Ντούπου- ντούπου το καζάνι σερνικό παιδί να κάμνει.
Ξύσε- ξύσε το σπυρί, άνοιξε τρανή πληγή.
Παρουσιάστηκε με αρώματα και φρου- φρού.
Πέρασε πόρτα- πόρτα ο ταχυδρόμος.
Περπατούσανε και οι δύο σιμά- σιμά.
Πλιάτσα- πλιάτσα στα νερά, πήρα την γρίπη πεθερά.
Προύτσου- προύτσου, έκανε την δουλειά του κι έφυγε.