Ιωάννης Κ. Παναγόπουλος 1961-2022

Έφυγε από κοντά μας σήμερα Παρασκευή 23.09.2022 ο Γιάννης Παναγόπουλος του +Κων/νου (Πατσού) και της +Νικολίτσας που γεννήθηκε πριν 61 χρόνια στο Αντρώνι.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο Σάββατο στις 11.00 στη γενέτειρά του.

Στον αδελφό του Γιώργη και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

Ο Γιάννης ήταν καλός, τίμιος και πολύ εργατικός συμπατριώτης. Στον κάμπο είχε το όνομα του καλύτερου εργάτη.

Καλό του ταξίδι! 

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση τις κυρίες και τον φίλο Γιώργο Μαρκόπουλο.

Πηγή:https://www.antroni.gr/o-topos-mas/2012-12-06-23-58-15/koinonika/apontes/1949-ioannis-k-panagopoulos-1961-2022

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΑΦΗΓΗΣΗ

Ιωάννης Παπαδημητρόπουλος 1936-2022 Πανόπουλο

Έφυγε από κοντά σήμερα Κυριακή 18.09.2022 ο Γιάννης Παπαδημητρόπουλος του +Μιλτιάδη και της +Σωτηρούλας που γεννήθηκε πριν 86 χρόνια στο Αντρώνι.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο Δευτέρα στις 16:00 στο Πανόπουλο.

Στα παιδιά του Μέλτη και Σωτηρούλα στα αδέλφια του Μέλτη και Νικούλα και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

Ο μπάρμπα Γιάννης ήταν ένας ευχάριστος και ομιλητικός τύπος που η φιγούρα του θα μας λείψει όταν μας καλο υποδεχόταν μπροστά στον φούρνο του.

Είχαμε κάνει πολλές κουβέντες, μόνον φέτος δεν τον είδαμε ύστερα και από την περιπέτεια της υγείας του.

Μας είχε υποσχεθεί να μας δώσει φωτογραφίες της οικογένειάς του αλλά δεν πρόκανε.

Ο μπάρμπα Γιάννης έμεινε ορφανός από τσορομπίλη ενός χρόνου όταν το φθινόπωρο του 1936 τον πατέρα του τον Μιλτιάδη,  τον πλάκωσε ένα δέντρο που έκοβε στα Ζαχαρέικα, ιδιοκτησίας του Πάνου του Μήτση. Είχαν ειπωθεί διάφορα περί εκδίκηση της φύσης αλλά δεν είναι της ώρας.

ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΠΑΛΑΣΚΑ ΑΠΟ Γ. ΣΙΣΙΝΗ

 

Εχθρός των Μπαλασκαίων ήταν ο Γεώργιος Σισίνης, όστις επεδίωκεν ευκαιρίαν προς εξόντωσίν των. Η έχθρα αυτή προήλθεν εκ του ότι, ενώ οι Μπαλασκαίοι κατ’ αρχάς συνειργάζοντο με τον Γ. Σισίνην, συνδεθέντες κατόπιν με τους Κολοκοτρώνην, Αυγερινόν και Παπασταθόπουλον, ηρνήθησαν να ενισχύσουν το υπ’ αυτόν στράτευμα.

Υπό το πρόσχημα της συμφιλιώσεως, ο Σισίνης εκάλεσε τους αδελφούς Ανδρόνικον, Χριστόδουλον και Νικόλαον Μπαλάσκαν εις Γαστούνην, έχων υπ’ όψιν να τους εξοντώσει εκδικούμενος την άρνησίν των να τον ενισχύσουν.

Οι αδελφοί Μπαλάσκα ανύποπτοι, εδέχθησαν την πρόσκλησιν και μετέβησαν εις Γαστούνην προς συνάντησιν του Γ. Σισίνη, όστις τους υπεδέχθη φιλικώτατα δια να μη τυχόν εννοήσουν τι το ύποπτον, έως ότου επιτύχη του σκοπού του. Τότε ως από μηχανής θεός έφθασεν ο επ’ αδελφή γαμβρός των Μπαλασκαίων καπετάν Στέργιος εκ Γουμέρου. Ούτος, έχων προϋπηρετήσει υπό τον Σισίνην, εγνώριζε την προς τους Μπαλασκαίους έχθραν του και τας διαθέσεις αυτού και, ως εκ τούτου φοβηθείς περί της τύχης αυτών, με πολλά παλικάρια, μετέβη εις την Γαστούνην, ακριβώς καθ’ ήν ώραν  ο Σισίνης εγευμάτιζε μετά των τριών αδελφών Μπαλάσκα εις την οικίαν του. ο καπετάν Στέργιος εισελθών και παρουσιασθείς, είπε προς τον Σισίνην: 

ΚΑΨΑΛΗΣ ή ΚΑΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΨΑΛΙΣΜΑ ΤΩΝ ΧΩΡΑΦΙΩΝ!

Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Ένα από τα παλιά επαγγέλματα που μας είναι τελείως άγνωστα και έχουν χαθεί ήταν και αυτό του καψάλη ή καψή.

Στην Ελλάδα και ιδίως στην Πελοπόννησο, εντοπίζουμε πολλές οικογένειες με αυτό το επίθετο. Το Καψής προέρχεται από το αγροτικό επάγγελμα του καψή. Ο καψής ή καψάλης ήταν ο ειδικός άνθρωπος να βάζει φωτιές σε καλαμιές και να κάνει αντιπύρια (αντιπυρικές ζώνες με την βοήθεια της φωτιάς), κατά τις μη ελεγχόμενες πυρκαγιές. Στην τουρκική γλώσσα kapsal ή kapsali σημαίνει ο κοινοτικός, ο δημόσιος.

ΚΟΥΡΕΛΟΥ…ΤΟ ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ…!

Συλλογή –καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

«Πενία τέχνας κατεργάζεται», ανέφερε ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Θεόκριτος που έζησε τον 3ον αιώνα π.Χ., δηλαδή η φτώχεια υποχρεώνει τον άνθρωπο να επινοεί τρόπους για την αντιμετώπισή της.

ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΜΑ

Όλα τα ρούχα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι όποια φθορά κι αν είχαν τα μπάλωναν και τα χρησιμοποιούσαν μέχρι να φθαρούν τελείως. Όταν ένα ρούχο δεν άντεχε άλλα μπαλώματα και έπρεπε να αποσυρθεί, ποτέ δεν το πετούσαν στα σκουπίδια όπως δυστυχώς γίνεται σήμερα.

Γεώργιος Κότσαλης (Γιόκας) 1925-2022

Έφυγε από κοντά μας σήμερα Δευτέρα 12.09.2022, ο Γεώργιος Κότσαλης (Γιόκας) που γεννήθηκε πριν 97 χρόνια στο Αντρώνι.

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 16.00 στη γενέτειρά του 

 

Στα παιδιά του Κώστα, Νίκο, Αλεξάνδρα, Μαρία και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

 

Ο μπάρμπα Γιώργης (Πόντικας) ήταν ένας καλοσυνάτος συμπατριώτης χαμηλών τόνων που τήραγε μόνο την δουλειά του και την οικογένειά του. Από  το 2009 σπέμεινε μονάχος αφού έχασε την αγαπημένη του σύζυγο Αικατερίνη. 

Έχουμε καταγράψει αρκετές στιγμές με τον μπάρμπα Γιώργη που εν καιρώ θα σας παρουσιάσουμε. 

ΦΟΥΡΝΟΣ ΚΑΙ ΦΟΥΡΝΑΡΙΟ…!

 Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Ένα από τα απαραίτητα βοηθητικά κτίσματα στην συστάδα του κάθε νοικοκυριού στην ύπαιθρο, ήταν και το φουρναριό με τον φούρνο. Ο φούρνος ήταν ένα ιδιαίτερο κτίσμα που δεν αποτελούσε αποθηκευτικό χώρο, αλλά ανήκε στα ακίνητα εργαλεία παρασκευής ψωμιού και φαγητού. Συνήθως κατασκευαζόταν μέσα σε κατώι, ή στην αποθήκη ή και στον αυλοίο χώρο του σπιτιού. Μια παροιμιώδης φράση αναφέρει την αναγκαιότητα του κάθε νοικοκυριού να έχει δικό του φούρνο: «Σπίτι δίχως φούρνο, γρέκι δίχως πράματα!»

Ο προσανατολισμός της καμάρας (πόρτας) του φούρνου, γινόταν πάντοτε με βάση των δεδομένων του αέρα, του ανεμόβροχου και ίσως και του διαθέσιμου χώρου. Η ιδανικότερη εποχή για να κτισθεί ένας φούρνος ήταν η καλοκαιρινή περίοδος. Λέγανε ότι ο φούρνος χτίζεται από του Αγίου Κωνσταντίνου μέχρι του Σταυρού, δηλαδή περίπου από τα μέσα Μαΐου έως τα μέσα του Σεπτεμβρίου. Ο λόγος ήταν για την στατικότητα και την ταχύτερη ξήρανση του πηλού. Για να κατασκευάσουν ένα φούρνο αρχικά επέλεγαν τον χώρο και μετά κατασκεύαζαν ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο κτίσμα από πλίθες, τούβλα ή πέτρες, ύψους περίπου ογδόντα εκατοστών του μέτρου μήκους δύο μέτρων και πλάτους ενάμισι μέτρου περίπου. Αφού το κατασκεύαζαν και το γέμιζαν μέσα με πέτρες και χώμα, τέλος επάνω κατασκεύαζαν αν μια επίπεδη επιφάνεια (πλάκα). Από εκεί και επάνω άρχιζε η κατασκευή του φούρνου.

ΜΑΤΑΡΑΤΣΙ…!

 

Καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Από αρχαιοτάτων χρόνων, μέχρι και πριν 50 χρόνια περίπου προτού ακόμα η βιομηχανοποίηση παραμερίσει την οικοτεχνία, οι άνθρωποι μόνοι τους κατασκεύαζαν διαφόρων ειδών εργαλεία για τις καθημερινές ανάγκες τους. Ένα εξ αυτών ήταν και το ματαράτσι. Αυτό ήταν ένα υφαντό, δηλαδή σάκος υφασμένος στον αργαλειό, και ραμμένος όπου τον χρησιμοποιούσαν για διάφορες ανάγκες των κατοίκων της κυρίως της υπαίθρου.

Για να κατασκευάσουν ένα ματαράτσι το ύφαιναν κυρίως με σπάρτο. Αυτά συνήθως ήταν μεγάλοι σάκοι που τα χρησιμοποιούσαν ως σάκους μεταφοράς που χωρούσαν περίπου 80 οκάδες και τα μεγαλύτερα τα χρησιμοποιούσαν, ως στρώματα ύπνου.

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ 23.08.2009

ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΤΟΥΤΟΥΝΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ ΣΕ ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Καρπέτα, ο εγκαταλειμμένος νερόμυλος,

Σταυροδρόμι, Κουτούγερος,

Δροσιά (Προστοβίτσα) Τριταίας,  η Βρύση της αγάπης,

Κούμπερι Αχαΐας,

Αρχαία Τριταία,

Κάλανος, Μονή Παναγίας Χρυσοποδαρίτισσας,

Πλατανιώτισσα Αχαΐας,

Λυκούρια, Μνημείο Χελωνοσπηλιάς

Δείτε επίσης: ΚΥΚΛΩΠΕΙΑ ΤΕΙΧΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ

ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΝ…!

 Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Αφήγηση - μαρτυρία του Α.Δ., αντάρτη από χωριό της Ορεινής Ηλείας, που αναφέρει πως συνελήφθηκε το 1949.

Στην κορυφή του λόφου είχαμε βρει ένα γκρεμισμένο πέτρινο παλιοκάλυβο μέσα στα κατσοπρίνια. Οι τοίχοι του είχανε πέσει και ίσα- ίσα για ανάχωμα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε, για να μην μας τρουπήσει καμιά αδέσποτη. Περιμέναμε ότι θα δεχτούμε επίθεση. Είχαμε προνοήσει και μαζέψαμε ξερά κλαδιά και τα είχαμε κουβαλήσει δίπλα στο παλιοκάλυβο να πυρωνόμαστε την νύχτα. Το χάραμα όταν καταλάβαμε ότι φτάσανε οι κερατάδες, αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε την πιασά μας. Κρατήσαμε κάμποσο και μόλις αρχίσανε ν’ ανεβαίνουνε οι κερατάδες, ρίξαμε κάμποσα φυσίγγια στην φωτιά και αφού εγκαταλείψαμε το ύψωμα πέσαμε πίσω να περάσουμε στο πέρασμα να βγούμε κάτου στην ποταμιά και να σκαλώσουμε την από ’κεί μεριά.

Μόλις εκείνοι ζυγώσανε στο σείραχο, τότενες πυρώσανε τα φυσίγγια που είχαμε ρίξει στη φωτιά κι αρχίσανε να σκάνε η μια μετά την άλλη. Αυτοί νομίσανε ότι είμαστε εκεί στο καλύβι και το υπερασπιζόμαστε και έτσι κάνανε πίσω. Σε κάποια στιγμή κυκλώσανε το τούμπι και ρίνανε απάνου κατ’ απάν’, νομίζοντας ότι μας είχανε στο χέρι. Μόλις κιώσανε τα φυσίγγια της φωτιάς, κάνανε ντου και μείνανε μ’ ανοικτό το στόμα, άδειος ο τόπος, ούτε ένας τραυματίας ούτε σκοτωμένος, εμείς είχαμε γίνει άρατοι. Βλέπεις ευφτούνο το κόλπο μας έδωκε μεγάλο τράτο να λακίξουμε μακριά.

Η ΚΟΥΡΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ

Γράφει: ο Κώστας Παπαντωνόπουλος

Κούρνια λέγεται το σημείο που επιλέγει κάθε πτηνό άγριο ή ήμερο για να κοιμάται συνεχώς ή και να κοιμηθεί μια νύχτα.

Τ’ άγρια πτηνά από μόνα τους επιλέγουν που θα διανυχτερέψουν και οι επιλογές των είναι δύο ειδών. Αυτά που είναι μόνιμα σ’ ένα τόπο όπου επιλέγουν ένα σημείο και το βράδυ μετά την περιπλάνηση της ημέρας επιστρέφουν στο σημείο που έχουν επιλέξει και κουρνιάζουν.

Τα δε αποδημητικά πουλιά κατά την μετακίνησή τους, αλλάζουν συνεχώς τόπο, από το απόγευμα σταματούν την μετακίνησή τους, αναζητούν τροφή και νερό και μετά το φαγητό επιλέγουν ένα σημείο όπου θα κουρνιάσουν για να περάσουν την νύχτα τους.

Αφροδίτη Χρονοπούλου (1933-2022) Φολόη

 Έφυγε από κοντά μας σήμερα Δευτέρα 29.08.2022, η Αφροδίτη χήρα +Γεωργίου Χρονόπουλου που γεννήθηκε πριν 90 χρόνια στη Γιάρμενα.

Η κηδεία της θα γίνει αύριο Τρίτη στις 18.00 στη γενέτειρά της.

Στα παιδιά της Κλεοπάτρα, Νίκο, Θοδωρή, Ανδρέα και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.

Ο γιός της Ανδρέας είναι συνοδοιπόρος μας και πρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας της Φύσης Ερυμάνθου – Φολόης, «ο Ωλονός».

Παναγιώτα Πανούτσου - Πετροπούλου 1933-2022 νύφη του Νικολή Πανούτσου

 Έφυγε από κοντά μας σήμερα 16.08.2022 η Παναγιώτα Πανούτσου, το γένος Πετροπούλου, χήρα του +Ιωάννη Πανούτσου (Μπαφιώλα) που γεννήθηκε πριν 89 χρόνια.

Η κηδεία της θα γίνει στο Α΄  Νεκροταφείο Πατρών την Τετάρτη 17.08.22 στις 5 το απόγευμα.

 

Στα παιδιά της Νίκο, Μαρία, Γιώργο, στα εγγόνια Παναγιώτη, Χρήστο και σε όλους τους συγγενείς της εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.  

Δήμος Κότσαλης - Αλεξόπουλος 1954-2022

Έφυγε από κοντά μας σήμερα Κυριακή 14.08.2022, ο Δήμος (Δημοσθένης) Κότσαλης - Αλεξόπουλος του Βασιλείου (Καραμαλή) και της Βγένως που γεννήθηκε πριν 68 χρόνια στο Αντρώνι.

Στην σύζυγό του Στασίνα στα παιδιά του Βασίλη, Ευγενία, Νικόλαο, στον αδελφό του Αργύρη και σε όλους τους συγγενείς του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

Η κηδεία του θα γίνει στην γενέτειρά του την Τετάρτη στις 16.00 

Πάγωσε το χωριό μας με τον ξαφνικό θάνατο του Δήμου, την παραμονή της μεγάλης γιορτής του 15Αύγουστου.

Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα γράψω εδώ για τον Δημοσθένη (έτσι τον αποκαλούσαμε όταν ήταν μικρός), έναν άνθρωπο που έδειχνε τόσο «ζωντανός» και υγιής.

Με τον Δήμο ως γειτονοπούλα (σχεδόν μια πόρτα), συγγενείς και από τα δύο σόγια του, ήμασταν αχώριστοι από τσορομπίλια.