ΟΙ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΑΙΟΙ

Άρθρο του Ηλία Τουτούνη, συγγραφέα λαογράφου.
Τα τελευταία χρόνια επί τουρκοκρατίας, λίγο πριν την μεγάλη επανάσταση του 1821, τσιφλικάς στα χωριά Βεσίνι, Ξηροκαρύταινα και Νάσια του δήμου Παΐων ήταν ο Μουρτέζ- αγάς, η Φειδάς, εξάδελφος του περιβόητου Λαλαίου Τουρκαλβανού, διώκτη των Χριστιανών και κλεφτών της περιοχής Χασάν Φειδά.
Ο Μουρτεζάγας ήταν αγαπητός, όχι μόνο στο τσιφλίκι του, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Γορτυνίας και των Καλαβρυτοχωρίων. Ήταν τόσο άριστες οι σχέσεις του με τους ντόπιους κατοίκους, όπου είχε παντρευτεί μια Χριστιανή Νασιωτοπούλα, την πανέμορφη Παναγιωτούλα, τσούπα του Δημητράκη Κουμπιά, αλλά και ανιψιά του Παπαγιαννάκη Καραμπάτσου, άρχοντα αλλά και αργότερα γενναίου οπλαρχηγού κατά τον αγώνα της Εθνεγερσίας.
Το 1818, μια Κυριακή επίσημη και γιορτινή ημέρα, ο άρχοντας ιερέας Παπαγιαννάκης Καραμπάτσος, κάλεσε στο κονάκι του για φαγητό και γλέντι, την οικογένεια του Μουρτέζ αγά, μαζί και τον άνδρα της αδελφής του, τον Ομέρ αγά ο οποίος ήταν κι αυτός Αγάς κατά πάσα πιθανότητα στην Στρέζοβα (σημ. Δάφνη Καλαβρύτων). Πάνω στο φαγοπότι και στο γλέντι ο γαμπρός του Μουρτέζ αγά, ο Ομέρ αγάς, καθώς ήταν μεθυσμένος, θέλησε με το ζόρι να φιλήσει, παρά την θέληση της, μια όμορφη κοπέλα Νασιωτοπούλα, που ήταν και αυτή καλεσμένη του παπά το κονάκι. Παρά τις έντονες αντιδράσεις της κοπέλας και των υπολοίπων της παρέας, ο αγάς δεν πτοήθηκε καθόλου την αγκάλιασε σφικτά, για να μην αντιδράσει, και την φίλησε επανειλημμένα στον λαιμό και στα μάγουλα της.

Δυο παιδιά Νασιωτόπουλα, ο ένας ήταν πρώτος εξάδελφος της κοπέλας που πρόσβαλε ο Ομέρ αγάς και ό άλλος ήταν ο αγαπητικός της, παρευρίσκονταν και αυτοί στο τσιμπούσι. Μετά από αυτή την απρόσμενη πρόκληση, θέλοντας να ξεπλύνουν την ντροπή τους, επιτέθηκαν αμέσως στον αγά και με τα κοπίδια, που είχαν στις ζώνες τους, τον μαχαίρωσαν κοντά- κοντά. Αμέσως μετά το επεισόδιο τα παιδιά, επειδή ο τόπος δεν τους χωρούσε πια, έφυγαν από το χωριό και τράβηξαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Αναφέρεται ότι πήγαν στο Μαίναλο και εντάχθηκαν σε κάποιο κλέφτικο σώμα, όπου εκεί είχαν γνωστό τους, κάποιο παλιό κλέφτη. Αυτό το σοβαρό επεισόδιο, η λαϊκή μούσα το αποθανάτισε, μ' ένα ωραίο επιτραπέζιο τραγούδι, που ακούγεται μέχρι και σήμερα στην ευρύτερη περιοχή της Στρέζοβας.

Δυο παιδιά Νασιώπουλα, τα δυο αντρειωμένα,
από την Νάσια φύγανε, κλέφτες για να γινούνε.
Κι ο καπετάνιος τα ρώταγε, κι ούλο τ' ανακραίνει.
-Παιδιά μ' σαν είστε λεβεντιά και κλέφτες να γενείτε
το τι κακό εκάματε να μας το ομολογήστε:
-Τι να 'μολοήσουμ' άρχοντα και τι να πρωτοπούμε.
Μια Κυριακούλα πίναμε σ' ενού παπά το σπίτι,
στου Παπαγιάννη τη γιορτή στ' αφεντικό κονάκι
ένας αγάς μας ντρόπιασε, μας πότισε φαρμάκι.
Εκεί βαρέσαμε τον αγά, γαμπρό του Μουρτεζάγα
κι εφύγαμε απ' τον τόπο μας κι' από τους συγγενείς μας.

Συλλογή καταγραφή Ηλίας Τουτούνης

Οι Καραμπατσαίοι κατά την επανάσταση του 1821, πολέμησαν κατά των Τούρκων με ηρωισμό και πάθος. Ο Θεοδωράκης Καραμπάτσος, πολέμησε πλάι στον θείο του Παπαγιαννάκη στο Λάλα και στο Πούσι, επανειλημμένα δε τραυματίστηκε σε πολλές μάχες, εκπληρώνοντας στο ακέραιο το χρέος του προς την πατρίδα.

(ΤΡΕΙΣ ΤΟΥΡΚΟΠΟΥΛΕΣ ΚΑΘΟΝΤΑΙ)
Τρεις Τουρκοπούλες κάθονται στον Λαλαίικο Άη Γιώργη.
Μοιρολογούσαν κ' έλεγαν, μοιρολογούν και λένε:
- Τι το κακό που γίνεται στου Λάλα και στο Πούσι,
που πολεμούν οι Έλληνες με τους Τουρκαρβανίτες,
που πολεμάει κ' ένας παπάς, ο πάπα-Καραμπάτσος.
- Κάμε νισάφι (παπά) στα παιδιά και στις μικρομανάδες,
τι τούτα είναι νηστικά, θέλουν απ' τη μάννα γάλα.

(Ανδρέα Δαφναίου «Καλαβρυτινά τραγούδια και μοιρολόγια», Αθήνα 1984, σ. 48)

Πηγή:www.antroni.gr