Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Ομιλία της κυρίας Ευγενείας Δρακοπούλου, στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον οπλαρχηγό του 1821 Γιώργη Γιαννιά που έγινε στις 22 Μαίου 2011 στη Σπαρτουλιά Αντρωνίου

Κυρίες και κύριοι ,
  Καλωσορίσατε στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για το Γιώργη Γιαννιά.
     Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ όχι μόνο για να αποτίσουμε φόρο τιμής στον ήρωα Γιώργη Γιαννιά και τους άνδρες του που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση του γένους αλλά κυρίως για να παραδειγματιστούμε από τη στάση τους και να κατανοήσουμε τι σημαίνει αληθινή έμπρακτη αγάπη προς την πατρίδα .
        Το μνημείο που βρισκόμαστε σήμερα στήθηκε από τον Σύλλογο Τριταιτών Αχαίας το έτος 1998 προκειμένου να μας υπενθυμίζει μια σπουδαία αλλά δυστυχώς άγνωστη σελίδα της ιστορίας μας, αυτή που αφορά τις μάχες του Γιαννιά και της ομάδας του με τους Λαλαίους Τούρκους και ιδίως την ηρωική μάχη των στενών του Κατσαρού.
    Το Μάρτη του 1821 ,όταν σήμανε η Ελληνική Επανάσταση στα βουνά της Πελοποννήσου βρίσκονταν ήδη ετοιμοπόλεμοι οι οπλαρχηγοί της Κλεφτουριάς που για δεκαετίες πριν έδιναν τον δικό τους αγώνα για να εκδιώξουν τους Τούρκους κατακτητές. Στην περιοχή μας ,μια από τις σημαντικότερες μορφές του Αγώνα ήταν ο καπετάν Γιώργης Γιαννιάς.
  
Πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος ή Γιάννης Γιαννιάς που γεννήθηκε το 1760 στην Προστοβίτσα (σημερινή Δροσιά του Δήμου Τριταίας).Λόγω της μεγάλης καταπίεσης από τους Τούρκους και ύστερα από σοβαρές διενέξεις μαζί τους συγκρότησε ομάδα από εκλεκτούς άνδρες  και από τα διάσελα του Ωλενού άρχισε να παρενοχλεί συστηματικά τους Τούρκους και να τους προκαλεί σημαντικές φθορές ,φθάνοντας σε σημείο να γίνει ο φόβος και ο τρόμος στην περιοχή. Η δράση του εκτεινόταν  από Νεζερά, Τριταία, Πηνεία, Λασιώνα, Δίβρη μέχρι Καλαβρυτοχώρια.. Εν τέλει το 1805 συνελήφθη και κρεμάστηκε στο δρόμο Τρίπολης-Πάτρας.
      Το 1795 γεννήθηκε ο Γιώργης Γιαννιάς ,ο οποίος όταν κρέμασαν τον πατέρα του ήταν 10 ετών και κατεχόμενος από άσβεστο μίσος για τους Τούρκους. Εκ του λόγου αυτού οδηγήθηκε από έφηβος στο κλέφτικο με έντονη πολεμική δράση κατά του κατακτητή.
   Το 1818 εντάχθηκε στη Φιλική Εταιρία και κατά την έναρξη της Επανάστασης ήταν καπετάνιος επικεφαλής 100 περίπου παλικαριών, οι οποίοι κατάγονταν από τα γύρω χωριά,Αστρά,Νουσά,Μοστενίτσα,Δερβινή,Γερμοτσάνι,Τσίπιανα,Ανδρώνι, Κούμανι, Κερτίζα, Κακοτάρι, Μπουκοβίνα, Κερέσοβα και Σκιαδά. Από τα κατορθώματά του πήρε το προσωνύμιο Ντελής που σημαίνει σκληρός ή Ντελήγιωργας .
   Τα επεισόδια που διαδραματίστηκαν στην περιοχή το Μάρτη του 1821 ανησύχησαν σημαντικά τους Λαλαίους Τούρκους. Αναφέρω κάποια ενδεικτικά : στην περιοχή Σαραντάπορο στην Καρυά του Δήμου Ωλένης μια ομάδα από ενόπλους υπό την αρχηγεία του αγωνιστή Νικολάκη Μπαλάσκα ήρθε σε σύγκρουση με τους συνοδούς ενός Τούρκου φοροεισπράκτορα ,του Σειφουλάχ αγά, σκοτώνοντας αρκετούς από αυτούς.
Ακολούθησε στην περιοχή της Κάπελης ο φόνος των Ντελή και Μαξούτη ανθρώπων που ανήκαν στην υπηρεσία των επιφανών Λαλαίων Τούρκων.
Στο Σκλήβα Πηνείας άνδρες υπό τον Κανέλλο Κουτζομυτσόπουλο σκότωσαν τον Τούρκο ταχυδρόμο και φοροεισπράκτορα  του Ραίτ αγά.
    Στη θέση Ανάθεμα ,λίγο πιο κάτω από το μνημείο που βρισκόμαστε σήμερα ο Στασινός και ο Τσούμπας σκότωσαν τον Διβριώτη ,Αθανάσιο Μπέργιο φοροεισπράκτορα του Λαλαίου Σειντάναγα. Περίφημοι είχαν γίνει τότε οι στίχοι που ακούμε και σήμερα αλλά οι περισσότεροι δεν ξέρουμε την προέλευσή τους -«απ το Κούμανι ως το Αντρώνι ο Θεός να σε γλιτώνει» φράση που λεγόταν μεταξύ των εκπροσώπων των Τούρκων που πλησίαζαν τα χωριά να συλλέξουν φόρους.
  Εν μέσω τέτοιων γεγονότων οι Λαλαίοι Τούρκοι  εξοργισμένοι αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν εκκαθαριστικές επιδρομές προς τις εστίες ανάφλεξης των αγωνιστών Ηλείων με σκοπό να τρομοκρατήσουν τους επαναστατημένους και να τους εξολοθρεύσουν.
   Στην πρώτη έξοδο με σκοπό κατάπνιξης της Επανάστασης ,οι Λαλαίοι στράφηκαν κατά του Πύργου ,ο οποίος γνώρισε μεγάλη καταστροφή.
   Στις 10 Μαίου 1821 στο Λαντζόι Πύργου Ηλείας σκότωσαν τον Χαράλαμπο Βιλαέτη και γύρισαν στο Λάλα με λάφυρα και το κεφάλι του Βιλαέτι καρφωμένο σε παλούκι.
  Μετά από αυτή τους την επιτυχία οι Λαλαίοι στράφηκαν προς τη Βόρεια Ηλεία για να επιτύχουν την εξόντωση του υπ’ αριθμόν ένα εναπομείναντα και ιδιαίτερα επικίνδυνου οπλαρχηγού του Ωλενού Γιώργη Γιαννιά.
  Δίχως χρονοτριβές ξεκίνησαν από το Λάλα υπό την αρχηγία του Χασάν Φιδά πέρασαν από το Γούμερο και κατευθύνθηκαν προς την Πηνεία, καίγοντας ,σκοτώνοντας και πλιατσικολογώντας.
  Το κύριο σώμα της εκστρατείας προχώρησε προς το Κακοτάρι πυρπολώντας τα χριστιανικά σπίτια που βρίσκονταν εκεί.Μια επίλεκτη δύναμη κατευθύνθηκε προς τη Μονή Νοτενών την οποία βεβήλωσε και πυρπόλησε.
   Από εκεί επέστρεψαν στο Κακοτάρι ανασυντάχθηκαν και όλοι μαζί προχώρησαν προς του οικισμούς Κερέσοβα, Κερτίζα και Τσίπιανα συνεχίζοντας το καταστροφικό τους έργο και φθάνοντας το σούρουπο αποφάσισαν να διανυκτερεύσουν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου.
    Από το απόγευμα της 16ης Μαίου με το παλαιό ημερολόγιο (29 Μαίου με το σημερινό) ο έχων το γενικό πρόσταγμα στον Ωλενό Γιώργης Γιαννιάς είχε έρθει ήδη σε ρήξη με τους άλλους καπεταναίους μιας και κάθε οπλαρχηγός προσπαθούσε να σώσει μόνο το δικό του χωριό.
  Οι Τούρκοι είχαν να επιλέξουν δύο δρόμους για να κατεβούν από τα Τσίπιανα.Ο ένας ήταν μέσα από το Ξίβουνι και ο άλλος μέσω Τσάχλης (στην Πολίτσα).Ο Γιαννιάς επιμένει ότι οι Τούρκοι δεν θα διακινδύνευαν να περάσουν πάλι μέσα από επικίνδυνα στενά αλλά θα διέσχιζαν το μικρό στενό της Τσάχλης.
  Αποφασίστηκε τελικά το βράδυ της 16ης Μαίου 1821 από μερικούς οπλαρχηγούς να πιάσουν τα στενά στο Διπόταμο (Ξίβουνι).Ο Γιαννιάς πήγε στην Τσάχλη ,κατέλαβε τα στενά της και ταυτόχρονα προώθησε μερικά παλικάρια του στην Πολίτσα.
  Τα χαράματα οι σκοπιές των γύρω βουνών δίνουν σήμα σ όλο τον Ωλενό ότι οι Τούρκοι κινούνταν προς την ΤΣΆΧΛΗ για να τρέξουν οι καπεταναίοι να βοηθήσουν τον Ντεληγιώργη όπως είχαν συμφωνήσει.
    Μόλις έφτασε η τορυκική δύναμη στην Τσάχλη από τα ταμπούρια του Γιαννιά ακούστηκε μια ομοβροντία.Οι Τούρκοι αιφνιδιάστηκαν αλλά ταχύτατα ανασυγκροτήθηκαν και προσπάθησαν να σπάσουν τον κλοιό για να ανοίξουν πέρασμα. Είχαν ήδη ενημερωθεί ότι τα στενά υπερασπίζεται ο Γιαννιάς και ήθελαν πάση θυσία να πετύχουν το στόχο τους.Η μάχη αν και άνιση ήταν σκληρή.
    Οι Τούρκοι που έβλεπαν τις προφυλακές τους να δέχονται επίθεση για να ξεγελάσουν τους Έλληνες οπλαρχηγούς απέκοψαν ένα μέρος της δύναμής τους με τα άλογα και διέφυγαν μέσα από το Ξίβουνι και το Κακοτάρι στο σημερινό Πανόπουλο.
    Όταν αντελήφθησαν οι Έλληνες καπεταναίοι τις κινήσεις των Τούρκων, πίστεψαν ότι οι Τούρκοι υποχωρούσαν υπό την αντίσταση του Γιαννιά και υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Αργυρόπουλου από την Κερτίζα τους κυνηγούσαν στον Πηνειό προκαλώντας τους αρκετές φθορές.
   Προς το μεσημέρι τα παλικάρια του Γιαννιά λύγισαν από την ολονύχτια κούραση και τη δίψα  και υποχώρησαν προς την Πολίτσα. Ο Γιαννιάς διαισθάνθηκε την αδυναμία των παλικαριών και τον κίνδυνο να υποχωρήσουν άτακτα προς τα γύρω υψώματα. Βλέποντας ότι δεν έρχεται καμία βοήθεια αποφάσισε να υποχωρήσει στην περιοχή του Κατσαρού, απ’ όπου θα μπορούσαν να πιουν νερό και να διασκορπισθούν στο δάσος της Κάπελης και προς τα χωριά Κούμανι και Ανδρώνι.
Οι φρουρές των Τούρκων βλέποντας την πορεία του Γιαννιά προς τη νερομάνα ειδοποίησαν τον εναπομείναντα στρατό που ήταν στο Πανόπουλο να σπεύσει προς βοήθεια.Μια δύναμη Τούρκων καβαλαραίων καλπάζοντας κατευθύνθηκε στις πηγές, ταυτόχρονα οι επιτιθέμενοι Λαλαίοι ακολουθούσαν το Γιαννιά και τον πλησίασαν στου Κατσαρού.
 Τα παλικάρια του Γιαννιά ακούγοντας τους καλπασμούς των αλόγων νόμισαν ότι ήταν Έλληνες που έρχονταν για βοήθεια. Μόλις συνειδητοποίησαν την πραγματικότητα προχώρησαν προς το σημερινό χάνι του Μπαντούνα για να αντιμετωπίσουν τους επιτιθέμενους.
  Ο Γιαννιάς με τους άνδρες του για να αποφύγουν τους Τούρκους ανέβηκαν στο μικρό ύψωμα που βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου και προσπάθησαν να ταμπουρωθούν, όμως οι εχθροί υπερείχαν σαφώς αριθμητικά. Οι Τούρκοι τους εντόπισσαν και τους κύκλωσαν εγκλωβίζοντάς τους στο λόφο. Εκεί ο περιβόητος διώκτης των Χριστιανών Χασάν Φιδάς πλησίασε στα αλώνια και κάλεσε το Γιαννιά να παραδοθεί χαρίζοντάς του τη ζωή.
Σχετικά αναφέρει το δημοτικό τραγούδι :
«Το μαύρο Γιώργη κλείσανε οι άπιστοι Λαλαίοι.
Αυτοί δεν ήταν λιγοστοί, ήταν δυο τρεις χιλιάδες
κι ο Γιώργης ήταν μοναχός με δώδεκα νομάτους .
Χασάν Φιδάς εφώναξε από το μετερίζι.
‘Έβγα Γιώργη, προσκύνησε και δώσε τ’ άρματά σου Να σου χαρίσω τη ζωή και βλάμη να σε κάμω’’
Εγώ μαι ο Γιώργης του Γιαννιά ,του πρώτου καπετάνιου και θα βαστάξω πόλεμο με δώδεκα νομάτους »
Ο Γιαννιάς λοιπόν αρνείται βρίζοντας ,προσπαθεί να τους καθυστερήσει περιμένοντας βοήθεια από τους συντοπίτες του η οποία δεν έφθασε ποτέ. Μη έχοντας άλλη επιλογή πήρε την απόφαση να βγει από το οχυρό του για να αρπάξει πυρομαχικά από τους σκοτωμένους Τούρκους. Ακούστηκε ένας καταιγισμός από σφαίρες και ο καπετάνιος έπεσε νεκρός. Οι δώδεκα άνδρες που ήταν μαζί του καθώς οι υπόλοιποι είχαν λιποτακτήσει προς άγνωστες κατευθύνσεις ,ακολούθησαν τον Γιαννιά, πραγματοποίησαν έξοδο από το οχυρό και σκοτώθηκαν άπαντες.
Οι ιστορικοί μελετητές αναφέρουν ότι στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν περίπου 100 Τούρκοι .
  Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ιστορικοί ηγνόησαν τον Γιαννιά και δεν τον συμπεριέλαβαν στα γραπτά τους, ωστόσο ο Γιαννιάς έμεινε στη συνείδηση του λαού που τον ύμνησε με μοιρολόγια και τραγούδια που έφθασαν από γενιά σε γενιά μέχρι σήμερα σε μας καθώς επίσης έχει παραμείνει στην περιοχή η έκφραση «κλείστηκα σαν τον Γιαννιά» που χρησιμοποιείται για να εκφράσει το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει κάποιος και την ανυπαρξία λύσης.
   Ο Κανέλλος Δεληγιάννης που δεν διακρίνεται στα απομνημονεύματά του για την εύνοιά του προς τους στρατιωτικούς, τον αναφέρει ως «ατρόμητο νέο».Γράφει χαρακτηριστικά πως «μ’ όλας τας προτροπάς ,υποσχέσεις και παρακλήσεις φίλων του τινών Λαλαίων δια να παραδοθή ,εστάθη αδύνατον, λέξας προς αυτούς ότι δεν προδίδει την πίστην του και την πατρίδα του δια μίαν πρόσκαιρον ζωήν».
    Ο Γιαννιάς ήταν άδολος πατριώτης ,καθώς έφθασε στο σημείο να θυσιαστεί για να μην προδώσει τις αρχές του και τα πιστεύω του. Η σημερινή εκδήλωση πέραν του τιμητικού στοιχείου προς τον Γιαννιά στόχο έχει να αφυπνίσει και τους δικούς μας αισθητήριους δέκτες ,το δικό μας καθήκον προς διαμόρφωση αρχών και αξιών και την ανιδιοτελή πίστη σε αυτές. Πρέπει επιτέλους αγαπητοί φίλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πατριωτισμός έχει ουσία, όταν δεν αποτελεί αποκλειστικά σημείο αναφοράς στο παρελθόν, αλλά έχει υπόσταση στο παρόν και στο μέλλον. Με άλλα λόγια, κοιτάζουμε πίσω και τιμάμε όσους προσέφεραν στην πατρίδα με το βλέμμα μπροστά και με τη διαρκή αγωνία για τη δική μας προσφορά στον τόπο μας σήμερα. Ο πατριωτισμός έχει ουσία και ειλικρινές περιεχόμενο, όταν εκφράζει ανιδιοτελή έμπρακτη αγάπη για την πατρίδα... Ας αφήσουμε και εμείς κάτι σε αυτόν τον τόπο, ας μετρήσουμε την προσφορά μας και ας μετρηθούμε με βάση το μέγεθος και την ποιότητα της.
   Ας προστατεύσουμε το φυσικό μας πλούτο, ας δώσουμε τη μάχη για μια καλύτερη παιδεία για όλους, ας συμβάλλουμε στην προσπάθεια για κοινωνική συνοχή, ας αλλάξουμε τον πολιτισμό της καθημερινότητας. Ας διαμορφώσουμε το πλαίσιο για τον πατριώτη που θέλει να συλλογάται λεύτερα. Οχι με ξεθυμασμένη, βαριεστημένη, ανέξοδη φιλοπατρία, που οφείλει να επιδείξει, στη Eurovision, στα γήπεδα ή στις κομματικές συγκεντρώσεις. Χωρίς φωτοστέφανο, εξιδανικεύσεις και θεαθήναι. Χωρίς πιστοποιητικά πατριωτισμού και μαθητεία στα οχυρά του εθνικισμού.
     Ο βαθιά και γνήσια πατριώτης δεν κραδαίνει τη μεζούρα, δεν κόβει και δεν ράβει το χρέος προς την πατρίδα, κατά τα συμφέροντα του. Δεν είναι νέος ή παλιός. Απλώς είναι, και δεν χρειάζεται να δώσει εξετάσεις περίπου αυτοθαυμαζόμενος, κρεμώντας σημαία στο μπαλκόνι του, ή τη μουσική του εθνικού ύμνου σαν ήχο κλήσεως στο κινητό του. Αλλού κρίνεται η αγάπη του στον τόπο που του έτυχε. Στη διάθεση προσφοράς και στην πίστη για συνθήκες ελευθερίας, για μια ελεύθερη συλλογικότητα του παρόντος και του μέλλοντος μας. Στην προσήλωση του στην άλλη «μεγάλη ιδέα» του έθνους. Μια Ελλάδα ελεύθερη από υστερήσεις και αποκλεισμούς, από συντελεσμένες χρεοκοπίες, και θεσμοποιημένες αδικίες, αδέσμευτη από κομματικές ιδιοτέλειες, που αποκρούει βάρβαρες επιθέσεις και επιδρομές στο φυσικό πλούτο της και την εθνική της κυριαρχία.
Ευχαριστώ πολύ.
Πηγή: www.antroni.gr

18 σχόλια:

Sotiris Sotiropoulos είπε...

Δεν γνωρίζω την ομιλήτρια κ. Δρακοπούλου. Την συγχαίρω για την προσπάθεια που έκανε να γράψει ένα γλαφυρό λόγο, με μια αφήγηση που κυρίως στηρίζεται σε υποθέσεις και ίσως την τοπική παράδοση(;). Πλην για την αποκατάσταση της πραγματικής αλήθειας θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις:
1. Η τοποθεσία "Τσάχλη" είναι άλλη και άλλη η "Πολίτσα", όπου έγιναν και προηγήθηκαν αυτής του "Κατσαρού" οι φονικές μάχες.
2. Επιμένουν κάποιοι (και η ομιλήτρια) το θρυλικό και πανελληνίως γνωστό "Κούμανι κι Αντρώνι ο θεός να σε γλιτώνει, κι αν περάσεις από τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι" να το κουτσουρεύουν ως προς τη Δίβρη!!. Αλήθεια γιατί τόση μικροψυχία;
3. Αναφέρει διάφορα ονόματα που πήραν μέρος στις μάχες "Τσάχλης", "Πολίτσας" και "Κατσαρού" που δεν υπάρχουν σε στορικά κείμενα ή αρχεία και παραλείπει άλλα αγωνιστών που έπεσαν όπως π.χ. του Οικονομόπουλου από τη Δίβρη και άλλων κλπ,κλπ.
Και δυο σημαντικές παραλείψεις. Μπορεί από άγνοια της ομιλήτριας, αλλά οι οργανωτές ξέρουν και παραξέρουν. Η πρώτη αφορά την μη αναφορά στον πρώτο ασχοληθέντα με τον Γιαννιά αυτοδίδακτο ιστοριοδίφη αείμνηστο Νίκο Παπανικολάου τον Τσιπιανιώτη "Ακρώρειο" και η δεύτερη, ότι ο λόγος και η αιτία που στήθηκε από τους Τριταιήτες το Μνημείο στην Σπαρτουλιά (που πήραν και τα στοιχεία) ήταν η δημοσίευση περί του Γιώργη Γιαννιά στο περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" και το βιβλίο Ιστορίας "Η ΔΙΒΡΗ ΗΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ" ιστορικού Νίκου Αναστόπουλου. Δεν πειράζει, όπως δεν πειράζει ότι οι διοργανωτές που εκμεταλλέυτηκαν αυτή την προσφορά μας, ποτέ δεν μας έστειλαν μια πρόσκληση...
Αυτά τα ολίγα.
Σωτ. Σωτηρόπουλος πρόεδρος του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ και εκδότης του ιστορικου-λαογραφικου περιοδικου "ΔΙΒΡΗ"

Ανώνυμος είπε...

αφου δεν σε καλεσαν καμμια φορα, γραφτους και μην ασχολεισαι μαζι τοος. θα νομίζουν ότι τους παρακαλεις.

Ανώνυμος είπε...

sthn istoselida eide o Svthropoulow thn prosklhsh, alla mallon toy htan adiaforh h ekdhlvsh, opoy pragmatopoihsan ta paidia kai o dhmos. an hueles svthropoyle phgainew. kai egv den phra idiaiterh prosklhsh alla phga. tvra eides thn anarthsh ή perimenes kati to diaforetiko poy tha se boleye kai sena kai ta filarakia soy;

Ανώνυμος είπε...

Eίμαι η Ευγενία Δρακοπούλου.
Ευχαριστώ τον κύριο Σωτήρη Σωτηρόπουλο για τα καλά του λόγια.Ως προς τις παρατηρήσεις του έχω να πω τα εξής:
1)Εννοείται ότι άλλο η Τσάχλη και άλλο η Πολίτσα άλλωστε αναφέρεται ρητά στην ομιλία " Ο Γιαννιάς πήγε στην Τσάχλη ,κατέλαβε τα στενά της και ταυτόχρονα προώθησε μερικά παλικάρια του στην Πολίτσα"
2) Όσον αφορά τα ονόματα των αγωνιστών ανέφερα κάποια ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά,
3) Οι πληροφορίες για τον Γιαννιά είναι μηδαμινές σε ιστορικά κείμενα και προφανώς η αφήγηση στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό και στην τοπική παράδοση.
4) Θλίβομαι όταν παρατηρώ μια εμμονή στον τοπικισμό.Είναι γεγονός ότι δεν γνωρίζω ότι ο πρώτος ασχοληθείς με τον Γιαννια ήταν ο Νίκος Παπανικολάου αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι καθοριστικής σημασίας για την εκδήλωση.
Την Δίβρη την τιμώ και τη σέβομαι διότι από εκεί κατάγεται η μητέρα μου.
Όμως έχω να κάνω και εγώ μια παρατήρηση: Γιατί παραλείπετε τη Γιάρμενα και κουτσουρεύετε τη φράση Κουμανι και Αντρώνι ο Θεός να σε γλιτώνει,κι αν περάσεις απ τη Γιάρμενα θα σε ψήσουνε στα κάρβουνα κι αν περάσεις απ τη Δίβρη θα σε φάει το μαύρο φίδι.??Γιατί τόση μικροψυχία?
Επίσης θα ήθελα να σας καταστήσω γνωστό ότι ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του έχει γράψει "Σεβαστέ μου πάτερ.......οι Διβρηαίοι έδωσαν λόγον προσκυνισμού και ετελείωσαν τας συμφωνίας των,ομοίως και όλα τα χωριά της Κάπελης εκτός Κουμαναίων και Αντρωναίων".Αυτό σαν μια ιστορική παρατήρηση.

Τέλος θα ήθελα να δώσετε σημασία στο τελευταίο κομμάτι της ομιλίας μου ,το οποίο αναφέρεται στους σύγχρονους Έλληνες.Καλό θα ήταν να αφήσουμε όλοι μικροσυμφέροντα και να εστιάσουμε στην ουσία των πραγμάτων.Τιμήθηκε ο Γιαννιάς και πάντα αυτές οι εκδηλώσεις κατά την ταπεινή μου νεανική άποψη στόχο έχουν όχι το λιβάνισμα του παρελθόντος αλλά την ανάληψη ευθυνών στο παρόν.
Το περιοδικό ΔΙΒΡΗ το έχω διαβάσει και είναι αξιόλογο,το ίδιο φαντάζομαι και οι δημιουργοί του ,αλλά θα ευχόμουν ως πολίτης να άρετε τις αντιπαραθέσεις μεταξύ τοπικών συλλόγων διότι όλα αυτά οδηγούν σε ζημία του τόπου και κατακερματισμό δυνάμεων.Είμαι στη διάθεσή σας να συζητήσουμε.

Sotiris Sotiropoulos είπε...

Κρίμα!, Κυρία Δρακοπούλου.
Με τα λίγα που μου γράψατε καταφέρατε να μπείτε στην χορεία εκείνων (των εχόντων την ευθύνη της διοργάνωσης) που σας παρέσυραν στο ανιστόρητο ολίσθημα. Εγώ δεν ήθελα να αντιπαρατεθώ με σας (προς θεού!, δεν σας γνωρίζω) αλλά σε εκείνους τους φίλτατους συμπατριώτες "ιστορικολογούντες" στο γάμο του Καραγκιόζη...(δεν είναι μόνο δική μου άποψη, αλλά ειδημόνων) Πλην εσείς,δυστυχώς αντί να μου απαντήσετε επί της ουσίας και των δικών σας απόψεων και να με διορθώσετε ενδεχομένως, διολισθήσατε σε "δηλητηριώδεις" αναφορές πολύ χαμηλής στάθμης π.χ. περί "Διβραίων που προσκύνησαν" (όλη η Ελλάδα προσκύνησε) ή περί "Γιάρμενας και ...κάρβουνων"... Τώρα γιατί η Δίβρη (και η πέριξ περιοχή φυσικά) ονομάστηκε από τους ιστορικούς "ηλειακή Μάνη" προφανώς δεν το γνωρίζετε, απλά τα ..."Γιαρμεναίϊκα κάρβουνα" τα ξέρετε εσείς και εκείνοι που σας συμβούλευσαν (μόνο που δεν σας είπαν ότι την ηρωϊκή Γιάρμενα και όλα τα χωριά της Ορεινής Ηλείας δεν θα τα ήξερε ούτε η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού άν δεν τα αναδείκνυε το περιοδικό "ΔΙΒΡΗ" και οι δικές μας Εκδηλώσεις εδώ και 40 χρόνια), και είναι ύβρις (με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης) να μας λέτε και τοπικιστικές!!!.
Πάντως μην ανασκευάζετε για την Τσάχλη=Πολίτσα, από την ομιλία σας βγαίνει (εκτός και δεν σας αντέγραψαν καλά στην ανάρτηση), ούτε στενά έχει η Τσάχλη. Επίσης καμιά σχέση το Διπόταμο με το Ξύβουνι (ίσον οξύ βουνό) το ένα είναι στη ρεμματιά το άλλο στην κορυφή λόφου... Ψιλά γράμματα.
Τέλος μην υποτιμάτε έτσι και απαξιώνετε μια εμβληματική προσωπικότητα σαν τον αείμνηστο "Ακρώρειο" Ν. Παπανικολάου. Δεν σας τιμά.
Όπως δεν σας τιμά να μας κάνετε μαθήματα (από τη "νεανική" σας όπως λέτε σκοπιά)για τα δήθεν "μικροσυμφέροντα" τα δικά μας... Λίγος σεβασμός εκ μέρους σας δεν θα έβλαπτε, αλλά ο συγχρωτισμός σας με "τοις καταβαίνουσιν εις λάκον" σας ενέπνευσε την απάντηση (χωρίς καν να με γωρίζετε)που δεν αποπνέει νεανικότητα ούτε γνώση των πραγμάτων, αλλά μια μεθοδευμένη ανόητη αντιπαλότητα για κάποιον αόρατο ...εχθρό, που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σταματήσει ο κατήφορος της παραποίησης της ιστορικής αλήθειας και οι αδιανόητες μυθοπλασίες.
Κρίμα! που δεν θα το συζητήσουμε. Μένουμε εδώ, γιατί το πνεύμα το καταλαβαίνετε από τον προηγούμενο απο σας σχολιαστή κ. Ανώνυμο με τα Γκρίκλις... Τελεία, παύλα-
Έρρωσθε
Σωτ. Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ

Ανώνυμος είπε...

Έχει και η Λαμπεία (Δίβρη) Λαζόπουλο!
Μπα σε καλό σου, τον Σωτηρόπουλο ήθελα να πω!

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε Κύριε Σωτηρόπουλε,
Προφανώς και δε με γνωρίζετε διότι θα ξέρατε σίγουρα ότι αφενός ούσα δικηγόρος μαχόμενη αφετέρου σκεπτόμενη ως πολίτης δεν έχω ανάγκη υπαγόρευσης των γραφομένων μου, εκτός και υπαγορεύουν σ’ εσάς οπότε κρίνετε εξ ιδίων. Ουδέποτε στη ζωή μου καταδέχτηκα να γίνω φερέφωνο άλλων. Μάλλον απέχετε μακράν των νέων γι’ αυτό και τους υποτιμάτε. Μη μιλάτε για σεβασμό όταν δεν πράττετε σεις ομοίως.
Εμμένω στην προηγούμενη απάντησή μου, όσον αφορά δε τις κατ’ εσάς "δηλητηριώδεις" αναφορές πολύ χαμηλής στάθμης π.χ. περί "Διβραίων που προσκύνησαν" παρακαλώ τα παραπονά σας στον Κολοκοτρώνη που τα έγραψε και κάτι παραπάνω θα ήξερε.
Τα όσα λέτε φανερά εκνευρισμένος ουδόλως με συγκινούν, άλλωστε έχω μάθει τις κακοπροαίρετες κριτικές και τους εκ προοιμίου αρνητικά φορτισμένους να μη τους λαμβάνω υπ’ όψιν μου. Δεν γίνεται έτσι διάλογος ούτε ανταλλαγή απόψεων παρά μόνο προσπάθειες ειρωνείας και μείωσης του συνομιλητή, στις οποίες επιδίδεστε με ζήλο.
Τα περί ύβρεων, μαθημάτων, σεβασμού δε μπαίνω καν στον κόπο να τα σχολιάσω διότι δεν ευσταθούν αγαπητέ κύριε, κάνετε αντίλογο για τον αντίλογο.
Για τους άνω λόγους κλείνω εδώ οριστικά και αμετάκλητα τη συζήτηση κατά το μέρος που με αφορά και σας χαιρετώ.
Πολλές τελείες και πολλές παύλες....
Ευγενία Δρακοπούλου

Sotiris Sotiropoulos είπε...

Κυρία Δρακοπούλου,μαχόμενη της δικηγορίας (ως ανώτατο προσόν αυτοπροσδιορισμού), ο ευτελής ανούσιος εξυπνακισμός σας "...τα παράπονά σας στον Κολολοτρώνη που τα έγραψε" με αναγκάζει να κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας του ιστολόγιου (που έκανε "διάνα" αναγνωσιμότητας με τόσους σχολιασμούς) και να βγώ από την υπόσχεση μου περί τελείας και παύλας (σ.σ. άλλωστε το έχω "χούϊ" να μην αφήνω κάτι μεσοτελειωμένο..).
Λοιπόν, ως νέα στην ηλικία, "μαχόμενη", σκεπτόμενη πολίτις κρίμα που δεν αντιληφθήκατε την ουσία της απάντησής μου. Ούτε "φερέφωνο" σας είπα, ούτε "καθ΄ υπαγόρευσιν"... κλπ. Απλά, ήθελα να διορθώσω ορισμένα ..."ημαρτημένα" της ομιλίας σας και να δώσω έμφαση πρώτον στην συμπεριφορά κάποιων που "ιστορικολογούν" χωρίς ενδοιασμούς και παραχαράσσουν την αλήθεια και δεύτερον στην σκόπιμη αγνόηση μεγίστης για την τιμητική Εκδήλωση γεγονότων (Ν. Παπανικολάου, περιοδ. "ΔΙΒΡΗ" Ν. Αναστόπουλος).
Τώρα, γιατί εσείς πήρατε θυμωμένη στους ώμους σας όλη την υπόθεση, άγνωστον. Αλλά η διολίσθησή σας σε ανοίκιες και εκτός θέματος προσωπικές επιθέσεις (που ως δικηγόρος γνωρίζετε ότι υποδηλώνουν έλλειψη επιχειρημάτων)περί "προσκυνημένων Διβριωτών", περί "τοπικισμών" και "μικροσυμφερόντων" δικών μου (εδώ κατά την Βιβλική φρασεολογία "η μεν φωνή, φωνή Ιακώβ, αι δε χείρες, χείρες Ισαύ"...)δεν μπορεί να είναι δικά σας. Απλούστατα, χωρίς να το θέλετε, ενεργήσατε ως ένα άδολο και εν ταυτώ όμορφο παπαγαλάκι... Καλό είναι στο μέλλον να προσέχετε. Κάποιοι, σας όρισαν ομιλήτρια (αλήθεια μήπως ορισθήκατε "εκ παρθενογενέσεως";)
Δις, έρρωσθε
Ένας "τουρκοπροσκυνημένος" Διβριώτης, που δεν καταλαβαίνει τους νέους: Σωτ. Σωτηρόπουλος

Ανώνυμος είπε...

ο Σωτηρόπουλος τσαντίστηκε γιατί δεν βγήκε φωτογραφία στην εκδήλωση κι άρχισε να μιλάει για παπαγαλάκια κλπ κλπ .Έχει επιχειρήματα ο άνθρωπος.

Ανώνυμος είπε...

ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΕΝΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ. ΤΑ ΕΙΠΕΣ, ΕΙΠΑ ΔΕΝ ΑΡΜΟΖΟΥΝ ΣΕ ΣΩΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Ανώνυμος είπε...

Τυχεράκια Σωτηρόπουλε, πάλι θα γιομίσεις το περιοδικό σου με θέματα.
κάτι τέτοια σου στρέχουν. να είσαι ευχαριστημένος που σε φιλοξενούν οι ιστοσελίδες των πατριωτών σου. Ασχέτως αν δεν το αντιλήφθηκαν ακόμη.

Ανώνυμος είπε...

kalhmera kosth...
otan vro ligo xrono mpeno mesa se diavazo ligaki, piges kai sto xorio mou ola omorfa kai oraia
ta ida, mono pou vgike autos o striglis me ta sxolia tou, ti htan auto pali.
mou anevase tin piesh, pados apo to grapsimo tou fenete na eine ziliaris kai strimenos.
krima s pou eine kai giatros.
kai na eithela na grapso kanena mikro sxolio vgike autos kai egrapse ena katevato, telos padon.

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΓΧΑΡΤΗΡΙΑ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΑΣ. ΣΥΛΛΕΓΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΑΣ.ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ. ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΘΕΣΗ ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΟΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΓΙΑΝΝΙΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ; ΜΗΠΩς ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΥΜΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΥς; ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ; ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΙΣΙΝΗΣ ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΕΠΡΑΞΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Ο ΝΤΕΛΗΓΙΩΡΓΗΣ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΝΑΣ ΕΚ ΧΩΡΙΟΥ ΤΟΥ ΩΛΟΝΟΥ ΑΧΑΪΑΣ.
ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΩ.

Ανώνυμος είπε...

Περιπλέκονται οι γνώμες και οι πληροφορίες περί του τόπου διεξαγωγής της, τεράστιας σημασίας, μάχης μεταξύ του οπλαρχηγού Γιώργη Γιαννιά και των Λαλαίων Τούρκων που διεξήχθηκε στις 17 Μαΐου 1821.
Η μάχη διεξήχθηκε σε τρία διαφορετικά σημεία και συγχαίρω την κ. Δρακοπούλου που κατάφερε και συνέλεξε αρκετά στοιχεία. Ο προπάππους μου Ζαχαρόπουλος Νικολάκης, ήταν ένα από τα παλικάρια του Γιαννιά που σκοτώθηκαν στη Κατσαρού.
Ο αδελφός του τότε Γιαννάκης την επομένη ημέρα μετά την μάχη καθώς έμαθε για το μεγάλο κακό, πήγε στην Κατσαρού και προσπάθησε να συλλέξει στοιχεία για την μάχη. Εκεί από ντόπιους έμαθε τα πάντα γύρω από την μάχη.
Από τότε στην οικογένειά μας υπάρχει η μαρτυρία του προπάππου μας και σαν οικογενειακή παράδοση μεταδίδεται από γενιά σε γενιά.
Δια του λόγου το αληθές επισυνάπτω στοιχεία περί της μάχης.
Κατά την πρώτη σύγκρουση στην θέση Τσάχλη, ο Γιαννιάς δέχθηκε κατά μέτωπο επίθεση, στην συνέχεια υποχώρησε άτακτα προς τα σπίτια της Πολίτσας, εκεί δέχθηκε πιο συντονισμένη επίθεση και σχεδόν διαλύθηκαν και υποχώρησαν προς την Κατσαρού. Εκεί στην Κατσαρού επήλθε και το τελειωτικό κτύπημα. Ο προπάππους μου που έκανε μια ας πούμε αυτοψία, μίλησε για προδοσιά και τα έξι σπίτια στην Κατσαρού τα βρήκε καμένα, επίσης και την εκκλησούλα. Τα πτώματα έλεγε ότι τα θάψανε κάποιοι από του Ανδρώνι στην εκκλησία. Όλα ήσαντε ακέφαλα. Ο προπάππους μου ήθελε να ξεθάψει τον αδερφό του και να τον πάρει, αλλά του είπανε ότι τους θάψανε γδυτούς και κομματιασμένους όπως τους βρήκανε και δεν θα μπορούσε να γνωρίσει τον άνθρωπό του. απορώ πως δεν ζητήσανε πληροφορίες όταν οι Τριταιΐτες φτιάξανε το βιβλίο του Γιαννιά.
Όμως δεν τους κακολογώ.
Ζητώ Συγνώμη και σας Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Υ.Σ. Όποιος έχει στοιχεία περί του Γιαννιά και ιδίως περί της μάχης στην Κατσαρού, παρακαλώ να τα δημοσιεύσει να τα λάβουμε υπ’ όψιν μας.

Ζαχαρόπουλος Ν.
Καταγωγή από την Τριταία και περιοχή Χαλανδρίτσας.

Ωλονός είπε...

Το www.antroni.gr δια μέσου της ιστοσελίδας του, θέλει να σας ευχαριστήσει όλους για τα καλά σας λόγια και για την άμεση συμπαράσταση. Κύριε Ζαχαρόπουλε, σας ενημερώνουμε ότι μαζί με τον κ. Ηλία Τουτούνη συλλέξαμε αρκετά στοιχεία για τους Γιαννιάδες και το έτος 2010 εκδώσαμε ένα βιβλίο με τίτλο «Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ- ΟΙ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΙ ΤΟΥ ΩΛΕΝΟΥ». Το βιβλίο αναφέρεται στην ζωή και την δράση των δυο κλεφτοκαπεταναίων, και κατά μεγάλο μέρος στηρίζεται σε μαρτυρίες και καταγραφές. Επίσης συλλέξαμε στοιχεία από διάφορες βιβλιογραφίες και από ιστορικά ντοκουμέντα των Γ.Α.Κ.
Καταβάλαμε τεράστια προσπάθεια και πιστεύουμε ότι συμβάλαμε και εμείς ώστε να βγουν στο φως ανέκδοτα ιστορικά γεγονότα. Σίγουρα θα υπάρχουν παραλείψεις αλλά και διαφορές, όσον αφορά τα στοιχεία, που αποτυπώσαμε σ’ αυτό το βιβλίο. Είμαστε όμως υπερήφανοι διότι αν και δεν είμαστε ιστορικοί, πιστεύουμε ότι συμβάλαμε τοποθετώντας ένα μικρό λιθαράκι, σε ότι αφορά την ιστορική οικογένεια των Γιαννιάδων. Πέρασαν 200 περίπου χρόνια από τότε που διαδραματίστηκαν αυτά τα γεγονότα και ελπίζουμε ότι ήλθε η ώρα, ώστε οι ιστορικοί μας να τα επεξεργασθούν επιστημονικά και να μας δώσουν μια πιο εμπεριστατωμένη εργασία.
Όσο για τα στοιχεία που μας παρουσιάζεται κ. Ζαχαρόπουλε σας κάνουμε γνωστό ότι μας είναι εν μέρει άγνωστα και θα επιθυμούσαμε αν το θέλατε και εσείς, να έλθουμε σ’ επαφή ώστε να συλλέξουμε περισσότερα στοιχεία.
Κύριε Γεωργόπουλε γνωρίζουμε αρκετά γεγονότα που διαδραματίσθηκαν εκείνη την φοβερή νύχτα, στις 16 Μαρτίου 1821 στον Ωλενό. Ίσως στο μέλλον ετοιμάσουμε μια εργασία που θα αφορά την «άλλη όψη του νομίσματος» για το θάνατο του Γιώργη Γιαννιά και των παλικαριών του.
Σας Ευχαριστούμε πολύ!
Τηλ. επικοινωνίας 6973887955, 26220- 21249, 210- 9949879.
e-mail: info@antroni.gr

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικά ενδιαφέροντα ΟΛΑ τα ποσταρίσματα, ακόμα και αυτά με τις τοπικιστικές ξυνίλες. Δείχνουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον για τον τόπο.
Τώρα στα σοβαρότερα:
1. Από πού θα μπορούσα να προμηθευτώ το βιβλίο για τον Γιαννιά?
2. Στην αρχή του δημοσιεύματος γίνεται μια αναφορά στον Λεωνίδα Σαγιά. Μήπως μπορεί κάποιος από τους ενδιαφερόμενους να μου γράψει περισσότερα στοιχεία?
3. επικοινωνία: ikakavas@hotmail.com
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γιάννης Κακαβάς
από το Λειβάρτζι Καλαβρύτων.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ τον κύριο Τουτούνη για την απάντηση στα ερωτήματα μου
Γιάννης Κακαβάς

Ανώνυμος είπε...

Κύριοι,
1. Ευχαριστώ πολύ τον κύριο Ηλία Τουτούνη για την αποστολή του εξαιρετικού του βιβλίου για τους Γιάννη και Γιώργη Γιαννιά. Σήμερα το έλαβα και εντυπωσιάστικα.
2. Θέλω επίσης να συγχαρώ τους κυρίους Ηλία Τουτούνη και Κώστα Παπαντωνόπουλο για το εξαιρετικό και εντυπωσιακό τους πόνημα σε σχέση με την ιστορία και τη λαογραφία της ιδιαίτερης πατρίδας τους.
3. Χάρηκα ιδιαίτερα για το γεγονός ότι ο κύριος Παπαντωνόπουλος είναι απόστρατος συνάδελφος μιας και εγώ είμαι Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
Ιωάννης Κακαβάς (από το Λειβάρτζι Καλαβρύτων).