Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

 

 Όλα τα παράξενα του κόσμου, γύρω από τον δόλιο άνθρωπο μπορεί να συμβούν, αλλά να μπει μέρα μεσημέρι, ο κατσικοπόδαρος διάβολος μες του παπά το σπίτι, αυτό είναι ανήκουστο. Κι όμως ο διάβολος πως το έκανε πως το φτιάσε, ήρθε και τρούπωσε εκεί που δεν τον περίμεναν.

  Τα παλιά τα χρόνια, ένα μπουλούκι, από καμιά εικοσαριά γύφτος, γύρνοβόλαγε από χωριό σε χωριό και κάνανε πότε τον τσαμπάση, πότε τον καλαντζή, τον χαλκιά, τον διακονιάρη, τον καλαθά, τον μάγο, τον οργανοπαίκτη, τον αρκουδιάρη, τον μαϊμουτζή και ότι άλλο μπορούσανε, για να βγάλουνε ένα κομμάτι ψωμί.

Μαζί τους με τ’ άλλα ζωντανά, όπως γαϊδούρια άλογα και σκυλιά που είχανε, τραβολογάγανε κοντά τους και μια κατάμαυρη μαϊμού που ήτανε σαν παιδί κάπου τριών- τεσσάρων χρονώνε, το που την βρήκανε δεν ξέρω. Την είχανε να την δείχνουνε στον κόσμο και να βγάνουνε κανένα φράγκο, μιας και ευτούνο το ζούδι δεν το είχε ξαναδεί κανένας, αλλά ούτε που ξέρανε ότι υπάρχει τέτοιο ζωντανό στη γης.

Μνημόσυνο ύστερα από 59 χρόνια για 5 παιδιά από τα Τσίπιανα

Ήταν απόγευμα του Σαββάτου στις 24 Νοεμβρίου του 1956, όταν «έσκασε» η χειροβομβίδα στα χέρια των  πέντε μαθητών που έκοψε το νήμα της ζωής τους.

Βασίλειος Γ. Φιλιππόπουλος - ετών 6,

Νικόλαος Γ. Φιλιππόπουλος - ετών 9,

 Κανέλλος Λ. Στρεμπέλιας - ετών 8,

 Μεγακλής Δ. Κορμπάκης ετών 8,

Τριαντάφυλλος Αν. Τριανταφυλλόπουλος - ετών 7.

 Το ρολόι έγραφε 4:30 περίπου το απόγευμα…

Τα παιδιά σχόλασαν από το σχολείο αλλά δεν επιστρέφουν στα σπίτια τους. Μαζί τους βρέθηκε και ο μικρός αδελφός των δυο πρώτων, ο Χαράλαμπος - 3 ετών . Συγκεντρώνονται γύρω από ένα μεγάλο πουρνάρι, στην περιοχή του «Αγιάννη» (κοντά στο νεκροταφείο) όπου μέσα στην κουφάλα του δέντρου βρίσκουν ένα άγνωστο «παιχνίδι», τη χειροβομβίδα. Δεν ήξεραν τι είναι και όπως ήταν φυσικό άρχισαν να το περιεργάζονται. Μεταφέρονται πιο πέρα όπου κατάφεραν και τράβηξαν από τη θέση της την περόνη με αποτέλεσμα ο χρόνος για τα παιδιά να σταματήσει εκεί. Σείστηκε το χωριό από τη βροντή, πέντε παιδιά νεκρά και ο Χαράλαμπος, ο πιο μικρός που στεκόταν λίγο απόμακρα, σοβαρά τραυματισμένος. Τον μετέφεραν στο Νοσοκομείου του Πύργου και κατόπιν στην Αθήνα, για να σώσουν το πόδι του. Το πόδι σώθηκε, με μικρή δυσκολία στο περπάτημα, αλλά δεν έπαψε ποτέ να μην θυμάται  αυτή την αποφράδα μέρα. Έφυγε από τη ζωή, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2010, σε ηλικία 57 ετών.

ΟΙ ΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΑΜΠΑΣΙΛΙΚΙ

 

Άρθρο του Ηλία Τουτούνη, συγγραφέα - λαογράφου

Τσαμπάσηδες ή μεταπράτες, στη λαϊκή γλώσσα, της προ βιομηχανικής εποχής λεγόταν οι άνθρωποι που ως κύριο επάγγελμα, είχαν την αγοροπωλησία ζώντων ζώων[1] κυρίως υποζυγίων. Αυτοί κυρίως αγόραζαν και πουλούσαν ζώα, ή πραγματοποιούσαν τις λεγόμενες τράμπες, δηλαδή ανταλλαγές ζώων, πάντοτε με επιδίωξη το κέρδος[2]. Όλο τον χρόνο σχεδόν, γυρολόγοι περιφέρονταν στα χωριά, αγόραζαν ή πούλαγαν, αλλά εκεί που ήταν ο παράδεισός τους και το επίκεντρο των αγοροπωλησιών των, ήταν τα ζωοπανηγύρια. Οι τσαμπάσηδες λαλίστατοι, καταφερτζήδες και ατσίδες στα παζάρια, έκοβαν βόλτες πάνω κάτω μ’ αρχοντικό ύφος και με διακριτικό κυρίως ένα γαρύφαλλο στο αριστερό τους αυτί, ντυμένοι με τα γκρι ντρίλινα ριγωτά παντελόνια με τις μακριές ριχτές τσέπες[3], γιομάτες χιλιάρικα, με τα γυαλιστερά τους μαύρα και γκρι γιλέκα, την κομψή τραγιάσκα τους και τα καμτσίκια και τους βούρδουλες, περασμένα στις ζώνες τους, ή παραμάσκαλα, ερευνούσαν την αγορά, έβλεπαν, παζάρευαν, προσέφεραν υπηρεσίες[4], έκλειναν τις συμφωνίες τους, όπου αγόραζαν, πωλούσαν, έκαναν τράμπες, ή καπάρωναν[5] τα ζώα που ήσαν κατάλληλα και της αρεσκείας[6] των.

Νικούλα Τούμπλαρη (1930-2015)

Έφυγε η Νικούλα Τούμπλαρη χήρα του Πανάγου Τούμπλαρη που γεννήθηκε πριν 85 χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία της θα γίνει στις 14.00 σήμερα Δευτέρα 2.11.2015, στη γενέτειρά της.
Στα παιδιά της Κώστα, Δημήτρη, Καλλιόπη, Πούλια και σε όλους τους συγγενείς της, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

Νέο αυτοκίνητο περιπολίας στο Δασαρχείο Πύργου.

Νέο αυτοκίνητο παρέλαβε ο Παναγιώτης Λάττας για τις ανάγκες της υπηρεσίας του Δασαρχείου του Πύργου μετά από απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη. Οι σύλλογοι Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Ωλονός » και του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Φολόης – Αρχαίας Ολυμπίας ανέλαβε όλες τις ευθύνες για να υλοποιηθεί άμεσα το αίτημα.

Σε δηλώσεις που έκανε ο κ. Λάττας ανέφερε πως το καινούργιο όχημα της υπηρεσίας του Δασαρχείου του Πύργου παρέχει τις υπηρεσίες του για να εξαλειφθούν τα συμβάντα παραβατικότητας εφόσον θα είναι διαθέσιμο στο προσωπικό του δασαρχείου του Πύργου έτσι ώστε να πραγματοποιούνται οι αναγκαίες περιπολίες. Επίσης ο κ. Λάττας, εκ μέρους και του προσωπικού, ευχαρίστησε δημόσια τον Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Τσιρώνη για τη διάθεση αυτοκινήτου στην υπηρεσία προκειμένου να βοηθήσει στην προσπάθεια τους για την πάταξη φαινομένων της παραβατικότητας καθώς επίσης και της προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων και του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος. Τις ευχαριστίες τους έκφρασαν και στον Πρόεδρο του συλλόγου Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς «Ωλονός » κ. Κώστα Παπαντωνόπουλο καθώς επίσης και στον πρόεδρο του Ελληνικού Συνδέσμου Φολόης – Αρχαίας Ολυμπίας κ. Κώστα Μπιλάλη για την πολύτιμη βοήθεια τους στο να διατεθεί άμεσα στην υπηρεσία τους το όχημα.

Πηγή:amaliadanews

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΟΥΑΣ (1874 - 1952)

 Άρθρο του Ηλία Τουτούνη.

Ο Γεώργιος Θούας του Αριστείδη γεννήθηκε στο Λιβάρτζι του Δήμου Αροανείας της επαρχίας Καλαβρύτων, το έτος 1874 και απεβίωσε το έτος 1952, στο Λιβάρτζι. Παντρεύτηκε την Μαρία Τσαβλίρη και απέκτησε έξι παιδιά τέσσερα αγόρια και δυο κορίτσια, την Θεοδώρα (Δώρα) και Δημητρούλα. Τα μεν αγόρια του, ο Θεόδωρος ο Δημήτρης φοιτητής Πολυτεχνείου και ο Χαράλαμπος (φοιτητής Νομικής) απεβίωσαν τον Οκτώβριο του 1941 μέσα σε διάστημα 22 ημερών. Ο πρωτότοκος Αριστείδης (ιατρός χειρούργος) απεβίωσε στις 24 Δεκεμβρίου 1947, μετά από ατύχημα (πτώση) και ενώ υπηρετούσε ως έφεδρος υπίατρος στην Κόρινθο. Η δε σύζυγός του, απεβίωσε από καρδιακό νόσημα το έτος 1945. Ο Γεώργιος Θούας, πήρε πτυχία ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλία. Μιλούσε άψογα την Γαλλική γλώσσα.

Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος (γαμπρός του Παπαλιώνη)

Έφυγε σήμερα Τρίτη 14.10.2015 ο Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος που κατοικούσε τα τελευταία χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Τετάρτη στο Αντρώνι.
Στα παιδιά του Αθανασία και Αλέξη εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.
Ο μπάρμπα Κώστας, είχε καταγωγή από το Κολλύρι Ηλείας και στα νιάτα του ήταν ιδιοκτήτης ταξί. Το Μάιο του 1959, παντρεύτηκε στην Αθήνα την Αγγελική, κόρη του Γιώργη Παπαντώνη (Παπαλιώνη) από το Αντρώνι. Με το γάμο τους έφεραν στον κόσμο ένα κορίτσι την Αθανασία, τον Αλέξη και ένα αγόρι που έφυγε πρόωρα.

ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ

Παπαντώνης Γιώργης (Παπαλιώνης)

O Γιώργης Παπαντώνης (Παπαλιώνης) γεννήθηκε γύρω στο 1900. Το κύριο επάγγελμά του ήταν ξυλουργός, έφτιαχνε πόρτες, παράθυρα, σκεπές και α άλλες ξυλουργικές κατασκευές. Τον θυμάμαι να δουλεύει όταν έφτιαχνε τα κουφώματα στο σπίτι μου (κάποια τα έχω κρατήσει) αλλά και στο εργαστήριο που είχε στήσει στο χωριό.

Παντρεύτηκε την Αθανασία Σκέντζη από τη Γιάρμενα και απέκτησαν πέντε παιδιά, την Αγγελική (1934), τον Πάνο (1935-74χρ), την Μαρία (1936) που μετανάστευσε στο Long Bits της Καλιφόρνιας Η.Π.Α., την Αντιγόνη (1940), και το Λεωνίδα που πέθανε μικρός.

Ο Παπαλιώνης έχασε νωρίς τη γυναίκα του και το 1960 έφυγε στην Αθήνα για να βρεθεί κοντά στα παιδιά του.

Η κόρη του Αγγελική παντρεύτηκε τον Κώστα Γιαννόπουλο  ιδιοκτήτη ταξί από το Κολλύρι Ηλείας το Μάιο του 1959 και έκαναν ένα κορίτσι την Αθανασία, τον Αλέξη και ένα αγόρι ακόμη (που έφυγε πρόωρα).