4 T TΡΙΚΟΚΗΣ, ΤΟΜΑΡΑΣ, ΤΑΣΑΝΗΣ, ΤΣΕΛΤΗΣ

Βιτόρια Μπακάλη 1936 - 2020

Έφυγε σήμερα Πέμπτη 18.06.2020 η Βικτώρια Αλεξοπούλου, σύζυγος Νικολάου Μπακάλη που γεννήθηκε πριν 84 χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο Παρασκευή 19.06.2020 στις 16.00 στην γενέτειρά της.
Στον σύζυγό της Νίκο, στα παιδιά της Χριστίνα, Χρύσανθο και σε όλους τους συγγενείς της, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Η θειά Βιτόρια ήταν κόρη του Ανδρέα (Κολιού) και της Κωστούλας Αλεξοπούλου. Ήταν ισχυρή προσωπικότητα του χωριού μας, πανταχού παρόν. Την χαιρέτησα πέρσι και την φωτογράφησα στο θεατράκι όταν την έφεραν τα παιδιά της με το καροτσάκι να καμαρώσει τις υπέροχες εγγονούλες της.

Αντρώνι 2010, πληρωμή σύνταξης στο καφενείο

Αντρώνι, πλερωμή σύνταξης στο καφενείο του Τρικόκη την Δευτέρα, ‎3 ‎Μαΐου 2010

Μπορεί σαν υλικό τo βίντεο να μην είναι το ιδανικό λόγω και της αντήλιάς αλλά ως περιεχόμενο είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο.
Πόσα αγαπημένα πρόσωπα δεν παρέλασαν εδώ:

Η .ΠΥΛΟΣ. Η .ΗΛΕΙΑΚΗ

ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΟΥ ΠΗΝΕΙΟΥ......... ΈΝΑ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΤΗΣ ΝΗΣΙΔΑΣ...’’ΑΡΜΑΤΟΒΑ’’ .Β.Δ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΓΡΑΠΙΔΟΧΩΡΙΟΥ.

Στην αρχαιότητα την ίδια ονομασία «Πύλος» έφεραν τρεις πόλεις της δυτικής Πελοποννήσου: η Πύλος  η μεσσηνιακή, η Πύλος η τριφυλιακή  και η Πύλος η ηλειακή  που βρίσκεται στο σημείο που συναντούσε ο ποταμός  Σελλήεντας (ηλειακός Λάδωνας) τον ποταμό Πηνειό. Η περιοχή της Ηλειακής Πύλου κατακλύστηκε από τα νερά της τεχνητής λίμνης του Πηνειού το 1964 αφού πρώτα μελετήθηκε με ανασκαφή. Μία από τις εγκαταστάσεις της πόλης βρίσκεται  στον λόφο της νησίδας Αρμάτοβα ΒΔ της κοινότητας Αγραπιδοχωρίου. Η Πύλος ήταν πόλη-κράτος της αρχαίας Ηλείας και αποτελούταν από πολλούς διάσπαρτους αγροτικούς οικισμούς από τους οποίους ένας σημαντικός πρέπει να ήταν ανάμεσα στα συμβάλλοντα ποτάμια Πηνειό και Σελλήεντα (ηλειακό Λάδωνα -Στράβωνας (8, 339) και Παυσανίας Ηλειακά). 

ΑΡΧΙΜΑΔΡΙΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ 1900-1986

"Ο ΠΑΠΠΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΡΑΓΚΑΒΙΛΛΑΣ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ"

Επιμέλεια Ηλίας Τουτούνης
Ο Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Βελέντζας γεννήθηκε γύρω στο 1900 στην Γαβαλού Μακρυνείας Αιτωλοακαρνανίας. Ποτέ του δεν μπόρεσε να εξακριβώσει τον ακριβή χρόνο της γεννήσεώς του. ο πατέρας του πέθανε προτού να τον γνωρίσει ο γιός του, η δε μάνα του παντρεύθηκε ένα Κεφαλλονίτη, που δεν ένοιωσε ποτέ τις ευθύνες του. έτσι ο Χρηστάκης, όπως τον αποκαλούσαν οι μεγαλύτεροι, δεν έζησε ποτέ την θαλπωρή της οικογένειας, την αγκαλιά της μάνας και την προστασία του πατέρα. Η μάνα του πέθανε αφήνοντάς του μια αδελφή με τον νέο άντρα της. Μετά την κηδεία της ο πατριός με την κόρη του εγκατέλειψε τα παιδιά και κανένας από τους συγγενείς δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτά. Τα χρόνια της νιότης του εργάσθηκε σκληρά σε εστιατόριο και σε επιπλοποιείο. Υπηρέτησε την πατρίδα ως στρατιώτης για 3,5 χρόνια. Σε ηλικία 25 ετών περίπου επισκέφθηκε τον τότε Μητροπολίτη Ηλείας Αντώνιο, για να εξομολογηθεί στο ξενοδοχείο «Στάδιο» της Αθήνας.

Τα περίφημα από την ιστορία του 21, κεράσια του Λάλα!

Πριν λίγες μέρες είδα στην ομάδα του Λάλα, ένα χαρτοκιβώτιο με πετροκέρασα από το Λάλα.

Ρώτησα αν υπάρχουν στην Αθήνα ή εάν τα προμηθεύει κάποιος να μου στείλει με κούριερ! Ο κύριος που τα είχε αναρτήσει, μου πρότεινε να πάω στο Παγκράτι να μου δώσει, τον ευχαρίστησα για την προσφορά του αλλά εγώ ήθελα να αγοράσω για να βοηθήσω κατά κάποιο τρόπο και τους συμπατριώτες παραγωγούς!
Έχω φίλους εκεί του είπα, που θα προθυμοποιηθούν..., αλλά δεν θέλω να τους αγγαρέψω.
Δεν πρόκανα να τελειώσω την φράση και να σου βγήκε ένας φίλος, συνοδοιπόρος στον σύλλογο «Ωλονό», ο Τάσος Καραμέρος, γνωστός για τις πλούσιες δραστηριότητές του στο Λάλα αλλά και ευρύτερα στην Ορεινή Ηλεία.
Ο Τάσος εκεί, έθιξε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: «ότι δεν αξιοποιούμε την παραγωγή του κερασιού και δεν μπορεί να τα προμηθευτή στην Αθήνα κάποιος ενδιαφερόμενος αλλά και στο Λάλα πολλές φορές είναι δυσεύρετα για τους περαστικούς. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού όσοι έβγαλαν έστω ένα μεροκάματο από τα κεράσια φέτος στο χωριό παρότι στο Super Market κεράσια άλλων περιοχών πωλούνται 5 και 6 ευρώ το κιλό και θα πρέπει να προβληματιστούμε εδώ στο χωριό».
Έγραψε πολλά ο Τάσος και για την αφεντιά μου που με συγκίνησαν
και δεν μπορούσα να συνεχίσω να γράφω.
Με σύστησε με τα καλύτερα λόγια στους συμπατριώτες τους Λαλαίους.
Στην συνέχεια, πήγε μάζεψε κεράσια από τις κερασιές του, δύο κιβώτια παρακαλώ που θα ξεπερνούσαν τα 10 κιλά. Τα πήγε στον Πύργο χθες και σήμερα το πρωί τα παρέλαβα. Είναι πεντανόστιμα κεράσια χωρίς φάρμακα και ραντίσματα που λόγο και της ιδιαίτερης κατάστασης που περνάω αυτό τον καιρό, ήταν βάλσαμο και θα βοηθήσουν…, μαζί και την ψυχολογία μου.
Πήγα ένα κιβώτιο στις μικρές μου, να δοκιμάσουν άλλα κεράσια όχι σαν και αυτά που ήξεραν όπου η πιο μικρή, η Αγάπη, τα «τσάκισε»!
Να είσαι καλά Τάσο μου, την κίνησή σου αυτή δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Κώστας Παπαντωνόπουλος Ιούνης 2020
Πηγή: www.antroni.gr

https://www.facebook.com/groups/30419042132/10156968892132133/?comment_id=10156969026967133&reply_comment_id=10156969239392133&notif_id=1591017050349907&notif_t=group_comment_mention

Η ΠΡΩΤΗ ΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ....!

Η αλωνιστική μηχανή, είναι από τα πιο σημαντικά βιομηχανικά εργαλεία των γεωργών.

Έκανε την εμφάνισή της στην Ευρώπη στις αρχές του 20ου αιώνα, όμως στην Ελλάδα άργησε, ήλθε αργότερα, τρεις δεκαετίες περίπου.

Ήταν το αγροτικό εργαλείο που βοηθούσε πολύ στο να διαχωρίσει ο καρπός (σιτάρι κριθάρι βρώμη) από το άχυρο και αργότερα επεκτάθηκε και στο καλαμπόκι, φασόλι, φακές, ρεβύθια κ.λπ.