Νέστορας Παναγόπουλος: Από το... Χαμόγελο στην Ευελπίδων!

Ποιος είπε ότι τα όνειρα δεν γίνονται πραγματικότητα; Όταν υπάρχει θέληση και πίστη σε αυτό που θέλεις να κάνεις, όλα είναι δυνατά. Κι αυτό το απέδειξε περίτρανα ο Νέστορας Παναγόπουλος από το Αντρώνι, μαθητής του Λυκείου Λεχαινών, που με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων, πήρε στα χέρια του το «εισιτήριο» για τη Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ – ΟΠΛΑ).

Πνεύμα ανήσυχο από μικρός και με τεράστια αγάπη για τα αεροπλάνα και το στρατό γενικά, ο Νέστωρας «είδε» τον εαυτό του εκεί. Αυτή η αγάπη, άρχισε να γίνεται πιο έντονη όταν φοίτησε στο Γυμνάσιο, κι ενώ βρισκόταν ήδη στο Σπίτι Φιλοξενίας του Χαμόγελου του Παιδιού στην Κυλλήνη. Και έψαχνε στο διαδίκτυο για πληροφορίες, και γινόταν καλύτερος γνώστης του αντικειμένου και το αγαπούσε ολοένα και περισσότερο.

Σισίνιδες συνέχεια...

Από ένα δημοσίευμα της Εφημερίδας “ΕΘΝΙΚΗ, Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ” που εκδόθηκε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου 1844, έτος Α΄, αριθμός 34, αλιεύσαμε ένα δημοσίευμα που βάλλεται κατά του Χρύσανθου Σισίνη, υιού του Γεωργίου Σισίνη. Η αφορμή της δημοσίευσης ήταν ότι το antroni.gr είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο ότι ο Σισίνης μοίραζε ΑΡΙΣΤΕΙΑ πολέμου με το τσουβάλι, και γι’ αυτό κατηγορηθήκαμε από κάποιους συμπατριώτες μας για παραπληροφόρηση και για δημοσιεύματα στον γάμο του Καραγκιόζη. Γι’ αυτό τον λόγω χρόνια ψάχναμε να το τεκμηριώσουμε. Η εν λόγω Εφημερίδα, που αναδιφήσαμε μας δικαίωσε πλήρως!

«Ο υσόβιος Χ. Σισίνης σιμά των άλλων χαρίτων του υπουργείου εφορτώθη και με φορτώματα αριστείων τα οποία διένειμεν εις όλους τους υποτελείς του, αλλά επειδή κατά το μέτρον του Μαρτιάτικου υπουργείου, τα των εναντίον απεφασίσθη να σταλώσιν εις τας Διοικήσεις, κατά συνέπειαν τούτου εστάλησαν αρκετά τοιάυτα επί τη ββάσει παλαιών αποδεικτικών και εις την Διοίκησιν της Ηλείας, άλλ’ ο Κ. Διοικητής αντί να τα διανείμη δια των Δημοτικών Αρχών, τα εγχειρίζει εις τον Σισίνην, εις τον οποίον  παραπέμπει δια γραμμάτων, τους πολίτας εις τους οποίους στέλλονται, ο δε Στρατηγός τα διανέμει λαμβάνων υποσχέσεις ψήφων, το μέτρον ή η αναφανδόν παραχώρησις των Διοικητικών καθηκόντων εις τον Σισίνην συμβιβάζεται με την αμερόληπτον διεξαγωγήν της υπηρεσίας; Συμβιβάζεται με τον χαρακτήρα του Κ. Χαραλάμπη; Παύεται ο Δήμαρχος Λαμπείας Στεφανής δυνάμει καταμυνήσεως επί δωροδοκία του διαβόητου Πατραλία, άνευ τακτικών προανακρίσεων, και χωρίς να τω ζητηθή απολογία αλλά μόνον διότι προ 10 ημερών την επροκύρηξεν ο πωλημένος Σισίνης…»

«Κανείς δεν άγιασε στον τόπο του!»

Η φράση «ουδείς προφήτης εν τη πατρίδι αυτού» ή, σε νεοελληνικό λόγο, «κανένας προφήτης στον τόπο του», είναι μια φράση που ειπώθηκε από τον Ιησού, όταν επισκέφθηκε την πατρίδα του τη Ναζαρέτ, η οποία χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι η αξία ενός ανθρώπου συνήθως δεν αναγνωρίζεται στον τόπο του (με παρόμοια σημασία και η παροιμία «κανείς δεν άγιασε στον τόπο του».

Βέβαια, ο σκοπός του παρόντος, δεν είναι να γίνει σήμερα μια λεπτομερή ανάλυση των προαναφερόμενων αλλά για να ληφθεί υπόψη σε γεγονότα ή καταστάσεις που παρατηρήθηκαν, σε τοπικό επίπεδο με "θέα" το μπαλκόνι του σπιτιού μου.