Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Οδοιπορικό στο Φαράγγι του Πηνειού της Ηλείας

Ο Πηνειός ποταμός έχει τις πηγές του στη Βερβινή, τη σημερινή Κρυόβρυση και για αυτό ονομάζεται τοπικά και Βερβιναίικο ποτάμι. Ό άνω Πηνειός, γνωστός και ως Ξενιάς, κατεβαίνει προς τα Καλύβια της Βερβινής, όπου ο μισός πέφτει και χάνεται στη Διακότρυπα, ενώ ο άλλος μισός συνεχίζει μέχρι το Διπόταμο και εκεί ενώνεται με το ποτάμι της Κερέσοβας. Περνάει ανάμεσα από τα βουνά Γερακάρη και  Κακοταροβούνι και κατευθύνεται προς το χωριό Κακοτάρι. Εμείς, το λέμε τοπικά  Κακοταραίικο ποτάμι.
Εκεί, στη δημοσιά που οδηγεί στο Κακοτάρι, πιο κάτω από το παλιό πέτρινο γεφύρι, ξεκινάει το Φαράγγι, που στη συνέχεια θα σας περιγράψω.  Ήθελα να προλάβω να καταγράψω τις φυσικές ομορφιές του Φαραγγιού, πριν καταστραφεί και αλωθεί  από το επικείμενο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο που σχεδιάζεται. Είχα να πάω εκεί από τότε που ήμουν δέκα χρονών, όταν με τα πόδια κινούσαμε από το Αντρώνι, τρεις τέσσερες ώρες πεζοπορία, μαζί με τον αείμνηστο φίλο μου, καθηγητή Γιώργο Παναγόπουλο, για να ψαρέψουμε, όχι με αγκίστρια και δίχτυα αλλά με δυναμίτες.
Ύστερα από συνεννόηση με το Γιώργη το Δάρμα, τον οδηγό μας, που γνώριζε τα κατατόπια, ορίσαμε να ξεκινήσουμε  στις 27  Αυγούστου του 2009. Συναντηθήκαμε στο Πανόπουλο εφτά άτομα  και, με αυτοκίνητο, φτάσαμε πεντακόσια μέτρα κάτω από το Κακοταραίικο γεφύρι, ακολουθώντας τον αγροτικό δρόμο. Εκεί ξεπεζέψαμε και κατεβήκαμε στο Φαράγγι.
Περπατήσαμε στα γαλαζοπράσινα, κρυστάλλινα νερά του και, στο πρώτο ξύλινο γεφύρι που αντικρίσαμε να στέκει πάνω στον πλάτανο, σταματήσαμε, το θαυμάσαμε και το φωτογραφήσαμε.
Μπροστά μας εκτυλίσσονταν εικόνες ανεπανάληπτης ομορφιάς. Το τοπίο ήταν εντυπωσιακό και η εικόνα που μας έδινε η καταπράσινη ατμόσφαιρα με το νερό χαμηλά να κυλάει, άλλοτε ήρεμο και άλλοτε περισσότερο ορμητικό, να υπερπηδά τους μεγάλους ολόλευκους και στρογγυλεμένους από το χρόνο βράχους, ήταν μαγευτική. Κάποια μέρη της διαδρομής ήταν ολισθηρά και περιελάμβαναν αναρρίχηση μέσα από μεγάλους βράχους και δένδρα. Σε άλλα σημεία, οι στενωποί,  δηλαδή τα μικρά ανοίγματα από τους λαξευμένους ασβεστόλιθους, έφταναν σε ύψος τα 30, έως και τα 50 περίπου μέτρα. Εκεί, αγρίευαν  τα ορμητικά νερά, που δημιουργούσαν καταρράκτες, οι οποίοι έσκαγαν σε μεγάλες λίμνες.
Το τοπίο στο Φαράγγι είναι αδιαμφισβήτητα μαγευτικό. Η φύση ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Το καλοκαίρι με το λιγοστό νερό, είναι η ιδανική περίοδος για οδοιπορία σε αυτό το Φαράγγι, μιας και προσφέρει και δροσερή σκιά από τον καυτό ήλιο.
Η βλάστηση, αλλά και η χλωρίδα συνολικά, είναι πλούσια από υπεραιωνόβια πλατάνια με τεράστιους κορμούς, πουρνάρια, κουτσουπιές, αριές, σπάρτα, τεράστιες φτέρες και πολλά άλλα είδη δέντρων και θάμνων. Κάθε στροφή του ποταμιού, σου παρουσιάζει και κάτι καινούριο να θαυμάσεις και να καμαρώσεις.
 Στην πορεία, ένα ακόμη ξύλινο γεφύρι ξεπρόβαλε μπροστά μας, που στηριζόταν και αυτό σε γέρικα πλατάνια και αμέσως πιο κάτω βρήκαμε την Αραπόλιμνα.
Αραπόλιμνα
Για την Αραπόλιμνα άκουσα πρώτη φορά στις 24 Αυγούστου 2006 από τον αείμνηστο μπαρμπα-Λύσανδρο Παναγόπουλο (Μπουλουγούρη), σε μια  μεγάλη κουβέντα που είχα μαζί του, λίγο πριν μας αφήσει, στο σπίτι του, στο Αντρώνι.
Μεταξύ άλλων μου είχε πει: «Την ξέρεις την Αραπόλιμνα»;  «Όχι» του απαντάω, «για πες μου, πρώτη φορά την ακούω!». Και μου εξηγεί: «Στο Κακοταρέικο ποτάμι, στο Καλυβά, στη δεξιά πλευρά του βράχου, ψηλά, φαίνεται ένα μελίσσι, ήταν μελίσσι αιωνόβιο,  μπορεί να φαίνεται και τώρα, μπορεί να είναι και τώρα μελίσσι.  Φαίνεται ο βράχος που έτρεχε το μέλι απ’ έξω από το … και λέγανε τότε ότι πήγε ένας Αράπης να το κόψει (τρυγίσει). Δέθηκε με μια τριχιά από πάνω, λέγανε ότι αυτό  ανήκε σε κάποια θεότητα, σε κάποιο άλλο… ξέρω ‘γω. Και πήγε ο Αράπης  να το κόψει και από το σχοινί που κατέβηκε κάτου  ο Αράπης, κατέβαινε και ένα φίδι. Κατέβηκε και ένα φίδι και βγάνει το  μαχαίρι του να κόψει το φίδι και κόβει και το σχοινί και έπεσε στη λίμνα.  Και λέγεται Αραπόλιμνα. Έτσι λέει η μυθολογία. Ανήκε στο μοναστήρι  της Νοτενάς. Έχω πάει εγώ στην Αραπόλιμνα, έχω ρίξει δινάμιτες…»
Το κλίμα βάρυνε όταν ανέφερα την ιστορία όπου είχα πάει στο ποτάμι, με τον πρόσφατα χαμένο γιό του, να ψαρέψουμε με δυναμίτες.
Για την Αραπόλιμνα του Πηνειού, στο Κακοτάρι, υπάρχουν τρεις  διαφορετικές ιστορίες  που θα σας παρουσιάσουμε, σύντομα, εδώ.
Η κοπιώδης πορεία μας συνεχίστηκε, με μια ανάσα ξεκούρασης, στην Μαύρη Λίμνη.
Μαύρη Λίμνη
Η Μαύρη Λίμνη πήρε το όνομά της, λόγω του χρώματος των νερών της. Οι μεγάλοι, κατάλευκοι, στρογγυλεμένοι βράχοι και το μεγάλο βάθος της λίμνης κάνει τα νερά να φαίνονται  μαύρα.
Μετά τη Μαύρη Λίμνη, κόψαμε αριστερά και βγήκαμε στο Μυκηναϊκό νεκροταφείο της Παλιομποκοβίνας  (Ακρώρειας) και, από εκεί, φτάσαμε στο χώρο δασικής αναψυχής, στην Κάπελη.
Το ποτάμι συνεχίζει την πορεία του κάτω, προς το μύλο του Χρυσικού, κατεβαίνει στο χωριό Καρμπέτα  και, αφού κάνει ένα τόξο βορειοδυτικά, δέχεται τα νερά της Βουντούχλας. Κατευθύνεται  προς το Αγραπιδοχώρι, όπου εκεί συναντά τον Ομηρικό Σελλήεντα ή Ηλειακό Λάδωνα.  Χωρίζει στα δύο τον ηλειακό κάμπο και εκβάλει στο Χελωνίτη κόλπο, βορειοδυτικά  της Γαστούνης.
Κώστας Παπαντωνόπουλος Ιούνης 2010

Στο οδοιπορικό συμμετείχαν οι:
Παπαντώνης Bασίλης (Δήμαρχος)
Δάρμας Γιώργος (Αντιδήμαρχος)
Μπενέτσης Ανδρέας (Πρόεδρος συλ. Αγ. Τριάδος)
Γιαννόπουλος Χρήστος (Φωτογραφίες)
Δάρμας Σάκης
Κορμπάκης Σωτήρης
Παπαντωνόπουλος Κώστας (Φωτογραφίες-Βίντεο)

Πηγή:www.antroni.g

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

«Ένα καλάθι ιστορίες- η τέχνη της καλαθοπλεκτικής στο Μεσότοπο Λέσβου»

Το βιβλίο είναι γραμμένο από τον δάσκαλο Βασίλογλου Φώτη, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσότοπο. Έχει αυτόν τον τίτλο γιατί δόθηκε έμφαση στις «μικρές» και «μεγάλες» ιστορίες, που διηγούνται οι καλαθοπλέκτες, ανακατωμένες με τα μυστικά της τέχνης τους. Ξεκίνησε το 2003  ως ερευνητική προσπάθεια 25 σελίδων, που κατατέθηκε στο Κέντρο Ερεύνης της ελληνικής Λαογραφίας, τιμήθηκε με Β΄ έπαινο το 2004, και στη συνέχεια  έγινε μια επίμονη προσπάθεια  συμπλήρωσης και αναβάθμισης του υλικού μέχρι την τελική έκδοση.
Στις σελίδες του μιλούν  για τα έργα τους ( καλάθια, πανέρια, κόφες, κοφίνια, νταμιλ(ι)τζάνες, πουλ(ι)ταρίδες, καλαθούνες, τυροβόλια, κουταλούδις, δώδεκα συνολικά καλαθοπλέκτες του Μεσοτόπου. Αναφέρονται στα υλικά που χρησιμοποιούν (καλάμι, λυγαριά, ιτιά κ,ά.), στην επεξεργασία των υλικών, στην τεχνική του πλεξίματος και στην εμπορία των έργων τους στα γύρω χωριά (Ερεσό, Άγρα, Σίγρι, Χύδηρα, Φτερούντα, Παράκοιλα, Βρίσα, κ.ά.)Επίσης τρεις νοικοκυρές του χωριού μιλούν για τη χρηστικότητα των έργων της καλαθοπλεκτικής στην καθημερινότητα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Το βιβλίο, έκτασης 120 σελίδων,  προλογεί ο Μεσοτοπίτης συγγραφέας και λαογράφος Πάνος Κοντέλλης, ενώ στην εισαγωγή, ο συγγραφέας εκμυστηρεύεται τους λόγους που τον οδήγησαν στη συγγραφή του βιβλίου, οι οποίοι οδηγούν στα παιδικά βιώματα, ενώ στον επίλογο κατατίθενται προσωπικές εμπειρίες κι όνειρα… Μετά την εισαγωγή ακολουθεί μια επτασέλιδη ιστορική αναδρομή στην τέχνη της καλαθοπλεκτικής από το 9.000 π.Χ. μέχρι σήμερα με σημαντικές αναφορές σε κείμενα της αρχαιοελληνικής και χριστιανικής γραμματείας, σε μουσεία και σε τόπους όπως η Τήνος, η Κύπρος κι η Λέσβος με επίκεντρο τον Ασώματο, τη Γέρα, το Σκουτάρο. Το βιβλίο κοσμούν γύρω στις ογδόντα μαυρόασπρες και έγχρωμες φωτογραφίες, που συνοδεύουν  και συμπληρώνουν τα κείμενα και ταξιδεύουν τον αναγνώστη στο χτες φέρνοντας στο νου  καθημερινές ανθρώπινες στιγμές κι αγαπημένα πρόσωπα,
Η πρώτη παρουσίασή του έγινε στις 29 Μαϊου 2010 στην Αθήνα από τον Σύλλογο Μεσοτοπιτών, στην αίθουσά του ( Εθνικής Αντίστασης 33 Δάφνη).
Μίλησαν  γι’ αυτό η δ/ντρια του Κέντρου Ερεύνης της ελληνικής Λαογραφίας
κ. Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, ο κ. Πάνος Βαλαβάνης, Καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και η κ. Πλωμαρίτου Παναγιώτα εκπαιδευτικός και πρόεδρος του Δ.Σ. του συλλόγου των Μεσοτοπιτών.
Ο συγγραφέας ευχαριστεί θερμά όλους όσους βοήθησαν στην συλλογή του υλικού και στην συγγραφή του βιβλίου. Ιδιαίτερα τον εκδότη Νότη Ρεπάνη, και τους Πάνο Βαλαβάνη και Στέφανο Παρασκευαϊδη, που ήταν συνεργάτες κι εμψυχωτές.
Το βιβλίο διατίθεται στην τιμή των 15 Ευρώ και βρίσκεται και σε βιβλιοπωλεία της πόλης της Μυτιλήνης («Χατζηδανιήλ», «Εμπρός»- πρώην «Πετρά»), της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. .Περισσότερες πληροφορίες  Βασίλογλου Φώτης τηλ. 210 9963518 και 2253096363.
«Ένα καλάθι ιστορίες», ένα ακόμη πόνημα αφιερωμένο στη λαϊκή παράδοση του νησιού μας, που έρχεται να συνεισφέρει στην πλούσια λεσβιακή γραμματεία. Ένα βιβλίο που σε μαθαίνει, σου θυμίζει, μα πιο πολύ ξυπνά τις μνήμες και σε ταξιδεύει! Ένα δροσερό κι ευχάριστο ανάγνωσμα για το φετινό καλοκαίρι…
                    Βασίλογλου Φώτης, δάσκαλος Δ/ντής 8ου Δημ.Σχ.Ν.Σμύρνης
             Μ.Μπότσαρη 8  ΤΚ 16452 Αργυρούπολη  f_vasiloglou@hotmail.com
Με τον συγγραφέα, τον δάσκαλο Φώτη Βασίλογλου με συνδέει πολύχρονη φιλία αλλά και οι κοινοί μας γνωστοί στην Αθήνα και τη Λέσβο.  Γνωριστήκαμε όταν νεοδιόριστος ακόμη, εγκαταστάθηκε δίπλα από το σπίτι μου στην Αργυρούπολη. Τελευταία, οι κοινές μας αναζητήσεις σμίξανε και στα μονοπάτια της Λαογραφίας.
Το Νοέμβρη του 2008 είχα παρουσιάσει εδώ, μερικά αποσπάσματα από την βραβευμένη εργασία  του.
Κώστας Παπαντωνόπουλος

Πηγή: www.antroni.gr

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

«Απαγόρευση της κυκλοφορίας πολιτών σε δάση και ευπαθείς περιοχές της Ηλείας»

  Ο Νομάρχης Ηλείας κ. Χαράλαμπος Καφύρας σύμφωνα με  :  
  1. Τις διατάξεις  του Νόμου: 3013/ΦΕΚ102/01-05-2002 περί αναβάθμισης  της Πολιτικής Προστασίας και  λοιπές διατάξεις.
  2. Το υπ’ αριθμ. πρωτ.: 1902/16-03-2010 έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας – ΥΠΕΣ «Σχεδιασμός και δράσεις Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών».
  3. Την ομόφωνη απόφαση του Συντονιστικού Νομαρχιακού Οργάνου (Σ.Ν.Ο) στην συνεδρίαση στις 27-04-2010
    Αποφασίζει 
       Την απαγόρευση κυκλοφορίας πολιτών  σε δάση και ευπαθείς περιοχές του Νομού Ηλείας από τις 9 κάθε βράδυ έως τις  6 το πρωί και για το διάστημα μέχρι την λήξη της αντιπυρικής περιόδου (31-10-2010) ως εξής:  
  1. Την απαγόρευση της κυκλοφορίας οχημάτων και της παρουσίας πολιτών στις δασικές περιοχές του ορεινού όγκου του όρου Φολόης, Λαμπείας, Μίνθης και Λάπιθα από 21/06/10 μέχρι και 31/10/10 και από ώρα 21:00 μέχρι και τις 06:00.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτστικής Κληρονομιάς

«ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ –ΦΟΛΟΗΣ»

                                                                                
    Aναγνώριση Σωματείου
Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 240/2010 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηλείας αναγνωρίστηκε σωματείομη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ –ΦΟΛΟΗΣ» και τον διακριτικό τίτλο «ΩΛΟΝΟΣ» με έδρα το δημοτικό διαμέρισμα Δίβρης του Δήμου Λαμπείας του Νομού Ηλείας και σκοπό τον αναφερόμενο στο καταστατικό του.
                                  
                                                       Πύργος 18-6-2010
                                                Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος

                                                  Νικόλαος Θ. Λαϊνόπουλος

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Τα σημάδια του καιρού

Παράδοση - Παραδόσεις
Συντάχθηκε απο τον/την Ανδρέας Αθανασόπουλος   
Σάββατο, 19 Ιούνιος 2010 23:51
Παλιότερα οι κάτοικοι του  χωριού μας και της γύρω περιοχής, όταν ακόμη δεν είχε φτάσει η τηλεόραση και τα άλλα ΜΜΕ, είχαν τον δικό τους μοναδικό τρόπο για να μαντέψουν τον καιρό.
Έτσι πριν κάνουν οτιδήποτε αγροτικές εργασίες κοίταζαν τα σημάδια από  τη συμπεριφορά των πουλιών και των  ζώων, καθώς και τις αλλαγές στη φύση, σύμφωνα με μαρτυρίες παλιότερων οι προβλέψεις  ήταν τις πιο πολλές φορές σωστές . 
Ας δούμε μερικά από τα σημάδια που χρησιμοποιούσαν οι παλιότεροι
  1. Αν τα χελιδόνια πετούσαν χαμηλά ερχόταν  βροχή
  2. Αν τα σύννεφα ήταν έντονα, γκρίζα και μαύρα ερχόταν καταιγίδα
  3. Όταν κατά τη δύση του ήλιου το χρώμα του ουρανού ήταν έντονο κίτρινο θα έβρεχε όλη την νύχτα
  4. Κατά τη δύση του ήλιου τα κοκκινωπά χρώματα  είναι έντονα θα έχει καλό καιρό την επόμενη μέρα
  5. Όταν  τα βατράχια έβγαιναν την νύχτα και «τραγουδούσαν» η επόμενη μέρα θα ήταν ηλιόλουστη με αρκετή ζέστη!!!    
  6. Όταν είχε φεγγάρι με φωτοστέφανο , αυτό σήμαινε πως θα είχε δυνατό αέρα.
  7. Τα  αστέρια  όταν ήταν  θολά, η επόμενη μέρα θα ήταν βροχερή.
  8. Όταν το φθινόπωρο αργούσαν να πέσουν τα φύλλα των δέντρων θα ερχόταν βαρύς χειμώνας.  
  9. Αν η αράχνη ύφαινε μακριές κλωστές στον ιστό της θα ερχόταν καλοκαιρία
  10. Όταν η γάτα έπλενε το πρόσωπο της και κοιτούσε προς την δύση ο καιρός θα ήταν βροχερός
  11. Όταν η στάχτη στο τζάκι ήταν αραιή (πιο ρευστή) θα χαλούσε ο καιρός.

Από μαρτυρίες του πατέρα μου, των αείμνηστων  θειων μου Φώτη και Νίκου  Αθανασόπουλου και του αξέχαστου για τις πανέμορφες ιστορίες , που  εξιστορούσε επί ώρες,  Κώστα Διαμαντόπουλου ( Λυγκόκωστας).

Η φωτογραφεία είναι του 1950 περίπου και ανήκει στην οικογένεια  μου.
Αναδημοσίευση από http://oreini-ileia.blogspot.com/
Ο Ανδρέας Αθανασόπουλος κατάγεται από την Αγία Άννα του δήμου Ωλένης.







Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Πολιτιστικοί σύλλογοι και μικροπολιτικά συμφέροντα

Υπάρχει τα τελευταία χρόνια  κορεσμός στους πολιτιστικούς συλλόγους του τόπου μας, αλλά και αδιαφορία των μελών τους να συμμετέχουν στις διάφορες εκδηλώσεις που προγραμματίζουν, αλλά και να παίρνουν θέση σε σημαντικά θέματα που απασχολούν την περιοχή μας.
Πρόσφατα στην αναγκαιότητα δημιουργίας ορεινού δήμου  στην ορεινή Ηλεία Σε ένα τόσο σημαντικό θέμα η απουσία των συλλόγων ήταν αδικαιολόγητη, πολλοί μίλησαν για ομηρία των Δ.Σ  από μικροπολιτικά συμφέροντα, ίσως και αυτός να είναι ένας λόγος που ο κόσμος δεν συμμετέχει όπως παλιότερα. Εξαιρώ βέβαια τους συλλόγους της Λαμπειας: «Σύλλογος Διβριωτων   Αθήνας» και την «πανελλήνια εκπολιτιστική ένωση Διβριωτών» που από την αρχή πήραν ξεκάθαρη θέση υπέρ του ΟΡΕΙΝΟΥ ΔΗΜΟΥ.

 Όπως είχα γράψει και παλιότερα όταν παραιτήθηκα από πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ,  πιστεύω πως οι πολιτιστικοί σύλλογοι πρέπει  να διεκδικούν , και να επιτελούν έργο  χωρίς τυμπανοκρουσίες.  Ο ρόλος των συλλόγων πρέπει συνεχώς να μεταβάλλεται και να  προσπαθεί να παρακολουθεί την εξέλιξη της κοινωνίας, την κάλυψη πολλών αναγκών της κοινωνίας, ειδικά μετά από φυσικές καταστροφές!  οι πολιτιστικοί σύλλογοι καλούνται να συμβάλλουν (μαζί με άλλους φορείς) ειδικά μετά τον Καποδίστρια, στην αντιμετώπιση τοπικών προβλημάτων. Σε πολλές περιπτώσεις οι σύλλογοι αποτελούν τους μόνους διαύλους ζωντανής επικοινωνίας τοπικών κοινωνιών με τον πολιτισμό. Υποκαθιστούν την απουσία του κράτους και του ιδιωτικού τομέα στην παροχή πολιτιστικών και άλλων αγαθών. Λειτουργούν ενωτικά για την τοπική κοινωνία, γεγονός που δεν το πετυχαίνουν άλλοι σχηματισμοί. Στόχοι των πολιτιστικών συλλόγων δεν πρέπει να είναι μονάχα η ανύψωση του πολιτιστικού επιπέδου των μελών τους και η διοργάνωση αθλητικών, πολιτιστικών, ψυχαγωγικών εκδηλώσεων κ.λ.π, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος, η συνεργασία και η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων του, η αντιμετώπιση τοπικών προβλημάτων που μετά την καταστροφή που έπληξε τον τόπο μας είναι αρκετα!!
Όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα πρέπει να να δώσει περισσότερη βοήθεια για τους πολιτιστικούς συλλόγους. οι παρεμβάσεις σ’ αυτούς θα πρέπει να αποφεύγονται όπως και η χρησιμοποίησή τους για προσωπικούς ή άλλους σκοπούς. Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

"Το μικρό σχολειό μας"-Καλό καλοκαίρι ! !


Καλοί μας αναγνώστες,
Eυχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας αυτούς που μας στήριξαν, μας διάβαζαν, μας χάρηκαν! Ήμασταν τρία παιδάκια και μία δασκάλα σε ένα μονοθέσιο σχολείο, μόνοι μας. Κάναμε ό,τι κάναμε από αγάπη, αυτοί είναι οι κόποι μας. Τόσες βόλτες, τόσες κουβέντες, τόσα πολλά που μάθαμε τα οφείλουμε στο ιστολόγιο αυτό! Ήταν το κίνητρο να μάθουμε! Να πιεστούμε να μελετήσουμε και να σας παρουσιάσουμε τις δουλειές μας!


Το Μικρό Σχολειό μας. (τραγούδι)
Αφιερώνεται στους μαθητες μου. Το τραγούδι αυτό βρίσκεται γραμμένο στην πρώτη σελίδα από το φωτογραφικο άλμπουμ που χάρισα στο καθένα. Μέσα εκεί θα βρίσκονται πάντα φωτογραφίες από όλη τη σχολική χρονιά, από όλες μας τις στιγμές. Τα παιδιά χάρηκαν ιδιαίτερα, αλλά κι εγώ η ίδια όταν με περισσή αγάπη επέλεγα τις πιο όμορφες να εκτυπώσω. Πόσο σας αγάπησα, παιδιά μου. Εύχομαι να γραφτεί και στην ψυχή σας η αγάπη της δασκάλας σας.


Ημέρα Τρίτη, 15 Ιουνίου, η τελευταία μέρα που είμαστε μαζί σε αυτή την αίθουσα.


Ημέρα Δευτέρα, 14 Ιουνίου,. Το μικρό μαύρο αλογάκι και η λευκή μανούλα του. Ο φωτογράφος είναι ο μικρός Παναγιώτης.

Μπορεί να μην κάναμε γιορτή λήξης με τραγούδια και χορούς, με σκετσάκια και γυμναστικές επιδείξεις όπως γινόταν άλλοτε στα πολύβουα σχολεία της επαρχίας, αλλά και όπως γίνεται σήμερα στα πολυθέσια σχολεία στην Ελλάδα, αλλά την Παρασκευή 11 Ιουνίου μας επισκέφτηκαν παλιοί μαθητές και χαρήκαμε παίζοντας και γελώντας! Η Νικολίτσα Ντέλη, η Βάσω Φράγκου και ο Αντώνης Βγενόπουλος, μαθητές τώρα γυμνασίου και λυκείου μας έκαναν συντροφιά και βγάλαμε τις τελευταίες μας αναμνηστικές φωτογραφίες.








Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Καταγγελίες για παράνομη υλοτομία στο δρυοδάσος της Φολόης

Όπως μας καταγγέλθηκε με mail στο ιστολογιο μας απo επισκέπτες-φυσιολατρεις της περιοχής του δρυοδασους της φολοης , είδαν πολλά δέντρα κομμένα 
και πραγματικά ένιωσαν οργή διότι το φυσικό περιβάλλον της περιοχής αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της πλούσιας χλωρίδας της Ηλειακης γης. Δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα αυτής της υπόθεσης, καθώς το δάσος καταστρέφεται ταχύτατα και η ανησυχία πλήθους πολιτών ΕΙΝΑΙ μεγάλη
Ας μας απαντήσει το δασαρχείο πύργου
1. Πως συνέβη τέτοιου μεγέθους καταστροφή σε μια τόσο σημαντική δασική περιοχή;
2. Τι έχει κάνει για να προστατεύσει το δάσος;
3. Πως σκοπεύει να σταματήσει την παράνομη υλοτόμηση σε ένα από τα λίγα δάση που δεν κατέστρεψαν οι πυρκαγιές το 2007;
Μέλημά όλων μας πρέπει να είναι η διάσωση του πανέμορφου αυτού δάσους , διότι το πράσινο είναι ΖΩΗ, είναι ΥΓΕΙΑ!
το δάσος και το περιβάλλον είναι αγαθά που ανήκουν σε όλους
Πηγή:http://oreini-ileia.blogspot.com/

Σύλλογος Αρκάδων Ορειβατών - Οικολόγων (Σ.Α.Ο.Ο)

Ο Σύλλογος Αρκάδων Ορειβατών - Οικολόγων (Σ.Α.Ο.Ο) ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1998.
Σκοπό έχει, την ανάπτυξη και τη διάδοση της ορειβασίας, την προάσπιση της ορεινής φύσης και την διάσωση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.Σαν ορειβατικός και οικολογικός Σύλλογος θεωρεί ότι η ορειβασία ως αθλητική, ψυχαγωγική δραστηριότητα συμβαδίζει με τρόπο ζωτικό και αδιάσπαστο με τη διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων και την προστασία  ανάδειξης των ορεινών χωριών.
Ο Σ.Α.Ο.Ο. είναι μέλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας Αναρρίχησης και συμμετέχει στο δίκτυο των εθελοντικών οργανώσεων Πολιτικής Προστασίας. Εκδίδει το εξαμηνιαίο περιοδικό «ΟΡΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ» που προβάλλει τόσο τις θέσεις και δραστηριότητες του Συλλόγου όσο και τα προβλήματα, τις φυσικές και πολιτισμικές αξίες του Αρκαδικού Χώρου.
Την Κυριακή 13 Ιουνίου θα περπατήσουν στο Αντρώνι, στο Φαράγγι των Κενταύρων, που τούτη την εποχή έχει αρκετά νερά για να θαυμάσουν τους καταρράκτες και την πλούσια βλάστηση.
Αρχηγοί θα είναι, ο Θανάσης Χωματάς που πρόσφατα πέρασε το Φαράγγι μας, η Βούλα Παπαγεωργάκη και ο δικός μας ο Σάκης ο οινοποιός που είναι και μέλος του Συλλόλου  Σ.Α.Ο.Ο.
Περισσότερεs πληροφορίεs γιά το σύλλογο: www.saoo.gr
Πηγή: http://www.antroni.gr/

ΓΙΑΝΝΗΣ και ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ, Οι Σταυραετοί του Ωλενού

  Από τις εκδόσεις “ΚΟΚΛΑΚΙ” κυκλοφόρησε ένα ακόμη ιστορικό βιβλίο των συγγραφέων και ερευνητών Ηλία Τουτούνη & Κώστα Παπαντωνόπουλου, με τίτλο “ΓΙΑΝΝΗΣ και ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΑΣ, Οι Σταυραετοί του Ωλενού.”

  Ο τόμος αποτελείται από 240 σελίδες και αναφέρεται στην γενιά, την ζωή και την δράση των εξ Ηλείας κλεφταρματολών Γιάννη και Γιώργη Γιαννιά. Δύο μεγάλες ενότητες συνυφασμένες με την ιστορία και την ζωή των οπλαρχηγών του Ωλενού (Ερυμάνθου) που έδρασαν στην Ηλεία, την Αχαΐα, αλλά και στην ευρύτερη Πελοπόννησο. Οι συγγραφείς πλαισιώνουν το βιβλίο με (79) δημοτικά τραγούδια των Γιαννιάδων με ωραίες, γλαφυρές και ευκολοδιάβαστες αφηγηματικές εισαγωγές. Το βιβλίο γράφηκε με σκοπό να γνωρίσουμε τους αφανείς για τον λαό, αλλά επιφανείς για το Έθνος μας ήρωες του τόπου μας που έδωσαν την ζωή τους για την Ελευθερία του Γένους.
  «Αν και στην αρχή το εγχείρημα φαινόταν κάπως δύσκολο και ακατόρθωτο, όλοι μαζί προσπαθήσαμε και μετά από αρκετό χρόνο και κόπο, σήμερα έχουμε την δυνατότητα να μπορούμε να μάθουμε για την ζωή και την δράση αυτών των ιστορικά αγνοημένων οπλαρχηγών του Ωλενού»… τονίζουν οι συγγραφείς του βιβλίου Ηλίας Τουτούνης και Κώστας Παπαντωνόπουλος.
  Το βιβλίο προλογίζουν η κ. Βασιλική Χρυσανθοπούλου, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Οξφόρδης, Ερευνήτρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Ο κ. Ηλίας Γιαννικόπουλος, Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Εδιμβούργου και ο κ. Βασίλης Παπαντώνης, Δήμαρχος του Δήμου Λασιώνος Ηλείας.
  Oσοι μάλιστα επιθυμούν ν’ αποκτήσουν την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αυτή έκδοση θα πρέπει ν’ απευθυνθούν στις εκδόσεις “ΚΟΚΛΑΚΙ”.
(Τηλ. 26220-21249, κιν. 6972887955 & koklaki@yahoo.gr).
 
To βιβλίο στους δημότες του δήμου Λασιώνος διανέμεται δωρεάν.
Όσοι απόδημοι Αντρωναίοι επιθυμούν να αποκτήσουν δωρεάν το βιβλίο, να επικοινωνήσουν με  την ιστοσελίδα http://www.antroni.gr

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος
Πρόλογος
Εισαγωγή
Η Γενιά τους
Ο Σταύρος χειροτονείται ιερέας.
Ο πνιγμός του παπά- Σταύρου
Διαφυγή στην Προστοβίτσα
Ο αδάμαστος Γιάννης
Ο πρώτος φόνος του
Ο Γιαννιάς σκοτώνει τον Καψιμάλη στην Προστοβίτσα
Ο Γιαννιάς ληστής
Σύλληψη και απόδραση από την Γαστούνη
Ο Γιαννιάς στην Ιερά Μονή Νοτενών
Η Νταλιάνα
Ο Διαβολέτος
Η Αρματολική Ομοσπονδία του Μοριά
Ο Γιαννιάς καταφεύγει στον Ζαχαριά
Διάλυση της Αρματολικής Ομοσπονδίας
Επεισόδιο στην Καρυά Κορινθίας
Ο γάμος του με την Γιαννούλα
Ο Γιαννιάς αρματολός
Διενέξεις με τον Αβδούλ Αγά
Επεισόδιο στο χωριό Μπουκοβίνα
Η αρχή του κατατρεγμού
Διαφυγή στα Σουλιμοχώρια
Προδοσία και θάνατος Κοκώνη
Επιστροφή στον Ωλενό
Ο Ασημάκης Μπαλάσκας
Ο Στέργιος
Ο Μάλλιος
Προδοσία και θάνατος Μονοέρδα
Αιχμαλωσία Σεκήρ Αχμέτ Αγά.
Οικογένεια Πετμεζά
Αθανάσιος Πετιμεζάς
Η περιώνυμος μάχη στο Χαντζούρι
Σύλληψη του Γιάννη Γιαννιά
Αναχώρηση από το Κακοτάρι
Ο απαγχονισμός του Γιαννιά και του Τσιμήκου
Ο Γιώργης Γιαννιάς ή Ντελήγιωργας
Τα παιδικά χρόνια του Γιώργη
Ο Γιώργης ονομάζεται Ντελήγιωργας
Αντιμέτωπος με τον Χασάν Φιδά
Αψιμαχίες στις Χαραγιές
Ο Αβδούλ Αγάς
Έναρξη της Επανάστασης
Σοβαρά επεισόδια ανησυχούν τους Τούρκους
Ο Αβδούλ Αγάς αναγγέλλει την έναρξη της Επανάστασης
Ληστρικές εξορμήσεις των Λαλαίων
Ο θάνατος του Χαραλάμπη Βιλαέτη
Επιδρομή των Λαλαίων κατά της Πηνείας
Οι Λαλαίοι προκαλούν τον Γιαννιά
Πολεμικό συμβούλιο στον Ωλενό
Έξοδος Λαλαίων από τα Τσίπιανα
Η μάχη των Στενών του Κατσαρού
Ποιοι πολέμησαν στο πλευρό του Γιαννιά
Κρίσεις για την μάχη του Κατσαρού
Οι θησαυροί των Γιαννιάδων
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ