Η οικογένεια Αχόλου του Πύργου Ηλείας

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε σε τρία μέρη στην εφημερίδα "Αυγή" του Πύργου στις 27/9/11, 4/10/11 και 11/10/11.

   Η οικογένεια Αχόλου είναι παλιά οικογένεια του Πύργου Ηλείας, τα μέλη της οποίας διέπρεψαν στον στρατιωτικό και πολιτικό τομέα.

   Η καταγωγή της είναι από το Σούλι[1] της Ηπείρου, τα μέλη της όμως αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν λόγω διώξεων[2] του Αλή Πασά. Η ίδια πηγή αναφέρει ότι αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Γαστούνη και εν συνεχεία στον Πύργο. Μαζί δε με τους Βιλαέτηδες αποτελούν τους πρώτους οικιστές του Πύργου. Όπως αναφέρει[3] ο Διονύσιος Κόκκινος “οι απόγονοι των δύο αυτών οικογενειών υπήρξαν πάντοτε πρόκριτοι”. Ο Τάκης Δόξας πιο λυρικά αναφέρει ότι οι Άχολοι κατέβηκαν με τα κοπάδια τους τα ζώα από την Ήπειρο και τα Μεσόγεια για χειμαδιά μα τους καλάρεσε ο τόπος κι έμειναν καλλιεργώντας χωράφια και αμπέλια που τους δόσαν αρκετό βιός.[4] Γίνεται αντιληπτό ότι δίνει μια τελείως διαφορετική περιγραφή ενώ αποσιωπεί τον λόγο της φυγής των. Αρχηγός της οικογένειας φέρεται να ήταν ο μυημένος στην Φιλική Εταιρεία,Δημήτριος Άχολος. Ο Δημήτριος πρίν από την επανάσταση είχε σταλεί στην Κωνσταντινούπολη ως αντιπρόσωπος της επαρχίας του στον Σουλτάνο, είχε δε τιμηθεί από αυτόν με έναν Ιραδέ (φιρμάνι), σύμφωνα με το οποίο το σπίτι του θεωρείτο άσυλο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα[5] της εφημερίδας “Πατρίς” το συγκεκριμένο φιρμάνι ήταν επί μαρμαρίνου πλακός χαραγμένος, ευρίσκεται δε η πλαξ αυτή κατωθεν της Αγίας Τραπέζης του ιερού ναού Αγίου Διονυσίου (πρόκειται περί δωρεάς του Αλέκου Αχόλου). Επί τουρκοκρατίας οι Γεώργιος και Σπυρίδων Άχολος ήταν δημογέροντες[6] Πύργου. Η οικία τους κατά την προεπαναστατική περίοδο ήταν στη συνοικία του Αγίου Χαραλάμπου και ήταν μία από τις μεγαλύτερες.[7] Η οικία αυτή καταστράφηκε από τους Τούρκους του Λάλα. Ας δούμε τι αναφέρει[8] για το συγκεκριμένο περιστατικό ο Γεώργιος Χρυσανθακόπουλος: “η εκστρατεία εκείνη των Λαλαίων εστέρησε τους Αχολαίους της μεγάλης των περιουσίας, διότι και αι μεγάλαι συνεχόμεναι οικίαι των με όλα τα πολυτελή έπιπλα και πολύτιμα αντικείμενα επυρπολήθησαν ως και αι αποθήκαι των πλήρεις εμπορευμάτων και τροφίμων”. Στο "Χρονικό του Πύργου" (σελ.15) γίνεται αναφορά στον Δημήτριο Άχολο, ο οποίος το 1818 παρουσιάζεται ως υποκινητής εξέγερσης εναντίον των Τούρκων χωρίς απ'ότι φαίνεται επιτυχία.

Κοτζαμπάσηδες εναντίον οπλαρχηγών κατά την επανάσταση του 1821

Κατά τον μεγάλο κατατρεγμό της κλεφτουριάς το 1804, επακολούθησε η εξόντωση και ο καταστρεπτικός αφανισμός της. Όσοι δε από τους κλέφτες, κατόρθωσαν και γλίτωσαν, διέφυγαν εξόριστοι για τα Επτάνησα, όπου την εποχή εκείνη βρίσκονταν υπό δυτική κυριαρχία. Η τάξη των κοτζαμπάσηδων που ήταν πάντοτε φιλική με την τουρκική εξουσία, έμεινε ισχυρή και κυρίαρχη, μέχρι λίγο πριν αρχίσει η ο επαναπατρισμός των κλεφτών από τα Επτάνησα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΣΙΝΗΣ

Κατά την έναρξη της μεγάλης επανάστασης του 1821, η συγκέντρωση των κλεφτοκαπεταναίων έφερε μια σημαντική αλλαγή εδώ στον Μοριά. Αρχίζοντας η επανάσταση με την άφιξη κι άλλων κλεφτών, προήχθηκε και αμβλύνθηκε σημαντικά η τάξη των κλεφτοκαπεταναίων, διότι γύρω τους άρχισε να συσπειρώνεται ο δεινοπαθημένος λαός. Και όπου υπάρχουν δυο τάξεις αντίζηλοι, εκεί εντοπίζονται και οι μεγάλες διενέξεις. Και πραγματικά μόλις άρχισε ο αγώνας να γέρνει υπέρ των επαναστατημένων, ξέσπασαν έντονα οι διενέξεις των δύο τάξεων, δηλαδή των κοτζαμπάσηδων από την μια πλευρά και των κλεφτοκαπεταναίων και του λαού από την άλλη.

Οι κοτζαμπάσηδες βλέποντας να επικρατεί η επανάσταση, θέλησαν να διαδεχθούν την εξουσία και ν’ αντικαταστήσουν αυτοί τους Τούρκους, που για πολλά χρόνια μοιράζονταν την εξουσία του τόπου. Νόμισαν ότι αυτοί ήσαν οι κανονικοί διάδοχοι και κληρονόμοι και ότι είχαν φυσικά δικαιώματα, παρόλο που με την επανάσταση μαζί με την τουρκική εξουσία είχε καταλυθεί και η νομιμότητα των δικών τους προνομίων. «…Εκλιπόντος του Κράτους του Σουλτάνου -γράφει ο Μένδελσον- έκαστος προεστός ήρχιζε να νομίζει τον εαυτόν του Σουλτάνον και να αντιποιείται άπαντα τα Σουλτανικά προνόμια. Οι Χριστιανοί δε εκείνοι πασάδες παρεσκευάζοντο να συνεχίσουν απαράλλακτα, το έργον των Τούρκων προκατόχων των…». Γι’ αυτό δεν είδαν καθόλου με καλό μάτι, την παρουσία των κλεφτοκαπεταναίων, που ξεφύτρωσαν ξαφνικά από το πουθενά και έλαβαν την θερμή υποδοχή από τον λαό και πήραν πάλι τα παλιά καπετανλίκια των επαρχιών τους. Και έτσι, άρχισε να δυναμώνει αλματωδώς η λαϊκή τάξη και μοιραίως απόβαινε πολύ επικίνδυνη για τους κοτζαμπάσηδες.

Το χαράτσι, το σχέδιο πόλης της Ολυμπίας και ο σχεδιασμός ανάπτυξης του Καλλικρατικού δήμου στο Δ.Σ.

26 11 2011

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Δ.Σ.ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ 

Το χαράτσι, το σχέδιο πόλης της Ολυμπίας και ο σχεδιασμός ανάπτυξης του Καλλικρατικού δήμου ήταν τα θέματα που απασχόλησαν επί μακρών το δημοτικό συμβούλιο Αρχαίας Ολυμπίας κατά την συνεδρίαση του το βράδυ του Σαββάτου.

Προμελέτη Αισθητικών Παρεμβάσεων  

 Ο  αρχιτέκτονας Γιώργος  Προβελέγγιος   και ο συγκοινωνιολόγος Γιάνης  Μάρης    παρουσίασαν  το σχέδιο ανάπλασης της πόλης της Ολυμπίας. Οι μελετητές ( είναι οι ίδιοι που είχαν επεξεργαστεί το αντίστοιχο σχέδιο ανάπλασης για την πόλη το 2004 ) παρουσίασαν  σε οθόνη τις προτεινόμενες παρεμβάσεις σύμφωνα με τις οποίες είναι μονοδρομήσεις , δεντροφυτεύεις, καλλωπισμός πάρκων και δημοτικών χώρων  , σήμανση κτλ.

Όπως ανέφερε αρχικά και ο δήμαρχος «οι όποιες αλλαγές θα πρέπει να εγκριθούν στις 6 Δεκεμβρίου από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γι΄ αυτό πρέπει οι όποιες προτάσεις να γίνουν με γνώμονα και το χρόνο που πιέζει και με το τι πιθανόν απορρίψει το ΚΑΣ».

Αρχείο Ν. Παπανικολάου από τα Τσίπιανα

Πριν αρκετούς μήνες είχα αναφέρει σε σχόλιο μου ότι έχω στην κατοχή μου μέρος του αρχείου του αείμνηστου πατριώτη μας, Νίκου Παπανικολάου.

Σας τo παραθέτω εδώ:

Από τα πρώτα χρόνια που ανέβηκε στο διαδίκτυο αυτή η σελίδα φροντίσαμε να τιμήσουμε τον αείμνηστο πατριώτη μας Νίκο Παπανικολάου, αυτοδίδακτο ιστοριοδίφη ή ιστορικό αρχειακό ερευνητή, όπως ο ίδιος ήθελε να αποκαλείται, με ένα απόσπασμα που αναφέρεται στα Τσίπιανα από τα αρχεία του, που περιήλθαν στα χέρια μας. Τα ιστορικά αρχεία περιλαμβάνουν ιστορικά έγραφα από την εθνική βιβλιοθήκη, τα Γ.Α.Κ. (Γενικά Αρχεία του Κράτους), φωτογραφίες και έγγραφα ευρημάτων που παραδόθηκαν στη Ζ’ ΕΚΠΑ Ολυμπίας, ευρήματα από την περιοχή των Τσιπιάνων, που όπως αναφέρει ο ίδιος πιθανότατα να εμφανίσθηκαν κατά την πρώτη περίοδο του κενοζωϊκού αιώνα[1], φωτογραφίες αρχαιολογικών χώρων, ιστορικά ντοκουμέντα και διάφορα άλλα χειρόγραφα.Στα αρχεία του, που εκτενώς μελέτησα, δεν βρήκα καμία αναφορά στο Γιώργη Γιαννιά και στη Μάχη της Τσάχλης, Πολίτσας και Κατσαρού.  Ίσως κατ’ ιδίαν όπως μου έχει αφηγηθεί ο πρώην δήμαρχος Λασιώνος κ.Κλεάνθης Παπαδόπουλος, να είχε την άποψη ότι η φονική μάχη έγινε στην Τσάχλη και όχι στου Κατσαρού. Ενδιαφέρθηκα αμέσως μετά το θάνατό του για το αρχείο και τη βιβλιοθήκη του. Ήμουν σε συνεννόηση με φίλο Τσιπιαναίο καθηγητή, με τον τότε δήμαρχο Λασιώνος κ.Βασίλη Παπαντώνη αλλά και με την τότε πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου κ.Γεωργία Παπαναγιώτου, ώστε να βρει στέγη στην περιοχή μας.

Η απάντηση δεν άργησε να έλθει τότε από τον κ. Σωτηρόπουλου, με τίτλο:

ΕΠΙ του ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Τα ανιστόρητα ολισθήματα των «ιστορικολογούντων».

«…Μόλις διάβασα σε σχετική ιστοσελίδα ιστορικολογούντος που προσπαθεί να διαψεύσει τα ιστορικά κείμενα, ακόμη φτάνει και  σε θλιβερές  ακρότητες, π.χ. να αμαυρώνει την μνήμη του «Ακρώρειου» Νίκου Παπανικολάου (μάλιστα λέει ότι έχει στα χέρια του το Αρχείο του!!! –που άραγε το βρήκε; Θα δούμε), να υποτιμά τον δικό μας ιστορικό Νίκο Αναστόπουλο και το ακόμη χειρότερο να λέει ότι ο Γεώργιος Σισίνης «μοίραζε με το τσουβάλι πλαστά πιστοποιητικά». Αιδώς Αργείοι!... Το λόγο τώρα έχουν οι ίδιοι οι Ιστορικοί αλλά και οι θερμόαιμοι Τσιπιανιώτες και Γαστουναίοι. Ίδωμεν».

Περίμενα, μάταια, αρκετούς μήνες να με διαψεύσουν οι καταξιωμένοι αξιότιμοι κκ ιστορικοί. Μάλιστα, σε παλαιότερη ανάρτησή του ο κ. Σωτηρόπουλος, τους κατονομάζει, ενώ στη συνέχεια, για δικούς του λόγους, απέσυρε τα ονόματα. Επειδή εκτιμώ το έργο των Ηλείων ιστορικών, δεν επιθυμώ, σε αυτή τη φάση, να παραθέσω τα ονόματά τους.

Είχα υποχρέωση, απέναντι στους «θερμόαιμους Τσιπιανιώτες και Γαστουναίους», να ξεκαθαρίσω τη θέση μου και να αποποιηθώ τη ρετσινιά του «ψεύτη» που μου προσάπτεται, διότι «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται».

Η ΑΛΕΠΟΥ

Aπό την ταινία το παιδί και η αλεπού

   Αλώπηξ, Fennec (Fennec Fox, επίσημη ονομασία Vulpes zerda), η (κοινώς αλεπού). Ανήκει στην οικογένεια των Κυνιδών και  έχει συγγένεια με τον σκύλο, το τσακάλι και τον λύκο. Το πιο γνωστό είδος είναι η Κόκκινη αλεπού (Vulpes vulpes), της οποίας το τρίχωμα είναι κοκκινωπό, με μαυριδερά το πίσω μέρος των αυτιών της και το μπροστινό μέρος των ποδιών της, ενώ το άκρο της ουράς της είναι πάντα λευκό. Έχει επίμηκες σώμα και μικρό κεφάλι, μακρύ ρύγχος και αυτιά συνεχώς ανορθωμένα. Το δέρμα της καλύπτεται από τρίχωμα πυκνό και μαλακό, κατάλληλο για γουναρικά. Η ουρά της είναι μακριά και φουντωτή. Κατά την θερινή περίοδο το τρίχωμά της είναι αρύ και το δέρμα της ακατάλληλο. Το τρίχωμα της αλεπούς έχει χρώμα σταχτί έως κόκκινο και μεταβάλλεται ανάλογα με την κάθε εποχή και την περιοχή στην οποία ζει.

Φοιτητές από 25 χώρες στο δημαρχείο της Ολυμπίας

 

Τριάντα περίπου φοιτητές από όλο τον κόσμο που κάνουν το μεταπτυχιακό τους επί «ολυμπιακών θεμάτων» στις εγκαταστάσεις της ΔΟΑ της Αρχαίας Ολυμπίας , υποδέχτηκε ο δήμαρχος Θύμιος Κοτζιάς  την Τετάρτη το μεσημέρι στο δημαρχείο  της πόλης. Οι φοιτητές   βρίσκονται το τελευταίο δίμηνο στις εγκαταστάσεις της ΔΟΑ οπού και  ολοκλήρωσαν το πρώτο κύκλο των μαθημάτων του μεταπτυχιακού από το Πελοποννησιακό Πανεπιστήμιο . Ο κύκλος των μαθημάτων θα ολοκληρωθεί την άνοιξη , με  τη χορηγία του Ιδρύματος «Ιωάννη Λάτση».

«Μετρούν» για φωτοβολταικά

Ο αντιδήμαρχος Λασιώνος Γιάννης Πανούτσος , ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Λινάρδος και ο δημοτικός υπάλληλος Νίκος Κουτσομπίνας έξω από το Γυμνάσιο Πανοπούλου.  

Την εξοικονόμηση πόρων μέσω των φωτοβολταϊκών συστημάτων έχει θέσει ως στόχο ο δήμος Αρχαίας Ολυμπίας . 

Για την επίτευξη του στόχου εδώ και μέρες στελέχη του δήμου επισκέπτονται τα χωριά και μετρούν το εμβαδό που έχουν τα νηπιαγωγεία , τα δημοτικά , τα γυμνάσια , τα λύκεια και τα κτίρια των πρώην καποδιστριακών δημαρχείων. Μετά η ίδια ομάδα εργασίας κάνει συνολική κατάσταση με βάση τις ιδιαιτερότητες  της  κάθε στέγης  ώστε να προσκομιστούν τα απαραίτητα στοιχεία που θα βοηθήσουν στην σύνταξη της αντίστοιχης μελέτης .

Χθες το κλιμάκιο επισκέφτηκε την Δ.Ε. Λασιώνος όπου μετρήθηκε το πρώην δημαρχείο και το κτίριο του γυμνασίου.

Καταστροφή αρχαιοτήτων με τη δημιουργία μαντρότοιχου στο Κακοταροβούνι

Η δυτική απόληξη του Ερυμάνθου αποτελεί το φυσικό όριο των νομών Ηλείας και Αχαΐας και έναν από τους κύριους εξώστες του οροπεδίου Φολόης. Στο σημείο αυτό του Ερυμάνθου, στην άκρη ακριβώς της δυτικής οροσειράς (στο Σκιαδοβούνι ή Κακοταροβούνι όπως το αποκαλούμε σήμερα) είναι χτισμένη παλαιοχριστιανική μονή, πάνω ακριβώς από τον αρχαίο ναό που καταστράφηκε κατά τα πρώτα χρόνια της επικράτησης του Χριστιανισμού.
Γύρω από το ναό, στην πλαγιά του βουνού υπήρχαν διάσπαρτα κομμάτια κιόνων, κιονόκρανων και αρχιτεκτονικών μελών του αρχαίου ναού.
Κάποιοι συντοπίτες μας θεώρησαν σωστό, να προβούν ανόητα σε αυθαίρετες κακουργηματικές πράξεις, να μετακινήσουν και να καταστρέψουν αρχαιότητες για να δημιουργήσουν εκεί, έναν αχρείαστο και κακόγουστο μαντρότοιχο.
Δείτε εδώ πως ήταν η περιοχή χωρίς τον μαντρότοιχο.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ                  Δίβρη   Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ             Αρ.πρωτ:9

ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ ΦΟΛΟΗΣ   «Ο ΩΛΟΝΟΣ»

ΕΔΡΑ: ΔΙΒΡΗ

Προς

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αλή- Τεσούκης ή Αλή- Τσεκούρας, ο φοβερός διώκτης των Χριστιανών

  

  Ο Αλή- Τσεκούρας, ήταν Οθωμανός Τριπολιτσιώτης αξιωματούχος. Το επώνυμό του ήταν Αλή- Τεσούκης, όμως λόγω του κακού και δύστροπου χαρακτήρα του, οι Τούρκοι τον αποκαλούσαν και Ντελή- Τεσούκη, οι δε Χριστιανοί δικαίως τον αποκαλούσαν Τσεκούρα, διότι όσες φορές έβγαινε στην αγορά, και στις ληστρικές εξορμήσεις του, έφερε πάντα κρεμασμένα στον ώμο του, δυο μεγάλα κοντοστήλιαρα τσεκούρια, όπου τα μεταχειριζόταν ως όπλα τεμαχισμού των θυμάτων του, ιδίως κλεφτών και χριστιανών κατοίκων του Μοριά. 

   Ήταν κληρονόμος μιας πλούσιας πατρικής κληρονομιάς και όχι μόνο, διότι και από τον γάμο του, είχε αποκτήσει παρά πολύ μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία και δικαιώματα φόρου, διότι ήταν γαμπρός του Αλή- Φαρμάκη (περίφημου Λαλιώτη και φίλου του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, που είχε την έδρα του στο χωριό Μοναστηράκι, όπου είχε και μεγάλο και ισχυρό ιδιωτικό πύργο). Επίσης ο Αλή- Τσεκούρας ήταν και ιδιοκτήτης φορολογίας των χωριών Βαλτετσίου, Αραχαμιτών, κατείχε το εν τέταρτο των Μαγουλιάνων και γίνονταν συνήθως και δεκατιστής των προϊόντων της επαρχίας Τριπολιτσάς, Καρύταινας, Λεονταρίου, Φαναρίου κ.λπ. καταπιέζοντας πάντοτε με τον χειρότερο τρόπο τους δύστυχους χωρικούς.

Αλλάξτε τον κόσμο, κάντε αυτό που δεν κατάφερε η δική μας γενιά…. (μήνυμα από έναν Ηλείο μετανάστη στο Mεξικό)

Αμερικανοί Καταλαμβάνουν την Wall Street , αγανακτισμένοι  ΕΛΛΗΝΕΣ καταλαμβάνουν πλατείες, οργή ακτιβιστών κατά της απληστίας των εταιρειών.

Το Μάιο  του 1967 είχα τελειώσει το γυμνάσιο στο Δούκα της ορεινής Ηλείας .Μετά έφυγα στα καράβια όπως πολλοί συνομήλικοι μου, αμούστακο παιδί   μπήκα σε καράβι, χωρίς ποτέ να έχω ξαναδεί θάλασσα  ,ταξίδεψα  στην νέα Υόρκη όπου έμεινα σε κάποιους συγγενείς μου.   Αργότερα τον ίδιο χρόνο ένας φίλος  μου Kοσταρικανος με πήγε σε μια συναυλία ενός νέου τραγουδιστή στο  Fillmore West.  Λεγοταν jim Morrison, εκεί δοκίμασα μαριχουάνα (χασίς το λέγαμε στο χωριό) εκεί κατάλαβα ότι η μαριχουάνα ήταν κάτι  πολύ περισσότερο από ένα ψυχαγωγικό ναρκωτικό, ήταν τρόπος ζωής ομοίως και η  rockμουσική  μετά πήγα στο  Woodstock που ήταν ένα μυστήριο για την Πολιτιστική και πολιτική  Επανάσταση,   σηματοδότησε μαζί με το Μάι του 1968  την αλλαγή και τη θέληση να αποτινάξει ο κόσμος κάθε μορφή ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ  από πάνω του.

Τα σκιάχτρα

Ιδού πως αποτυπώνουν οι συμπατριώτες μας την επικαιρότητα!

TΟ ΚΟΥΝΑΒΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ

Κουνάβι, κουνάδι, ατσίδι, πετροκούναβο, ή ικτίς η γνήσια (Martes Foina).

Σαρκοφάγο της οικογενείας των Μουστελιδών. Προστατεύεται από την σύμβαση της Βέρνης και από το KB- IUCN. Είναι ένα ζώο νυκτόβιο, μικρόσωμο με αναπτυγμένη ελαστικότητα και ευλυγισία, έχοντας μήκους περίπου από 50-70 cm, ύψους 15cm, ουρά 20-25 cm και βάρος 1,5-2,5 kgr. Το δέρμα του είναι πολύ μαλακό και καλύπτεται από πυκνό και λεπτό τρίχωμα, σκούρο καφέ, στη ράχη και ανοικτότερο στη κοιλιακή χώρα, με μια τριγωνική πορτοκαλί κηλίδα κάτω από τον λαιμό. Το τρίχωμα του, κατά τους χειμερινούς μήνες είναι πολύ πιο πλούσιο, ιδίως από τον Οκτώβριο μέχρι και το τέλος Απρίλη. Οι χωρικοί το ονομάζουν και διάβολο της νύκτας, λόγω των συχνών και καταστρεπτικών επιδρομών στα κοτέτσια τους. Το κουνάβι μυρίζει άσχημα (βρωμάει). Επίσης με σωρό κοπράνων του, σημαδεύει και οριοθετεί το μέρος που κυνηγάει και διαβιώνει.

Κτήριο Πετραλιά και δημοτικό σχολείο Ορεινής

 ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ ΔΥΟ «ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ» 

Αρχοντικό Πετραλιά στη Δίβρη

 Τα ανακαινισμένα κτίρια, « Αρχοντικό Πετραλιά» στην  Δίβρη  και το δημοτικό σχολείο στην  Ορεινής,  είναι ουσιαστικά πια από  χθες , στην «υπηρεσία» των πολιτών .  Τα δύο πέτρινα παραδοσιακά κτίσματα , πραγματικά κοσμήματα από πλευράς αρχιτεκτονικής , παρεδόθησαν την Τρίτη από κλιμάκιο του ΕΟΤ  στον δήμο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Μιά σημαντική δολιοφθορά κατά την επανάσταση του 1821

Δυο χρόνια πριν την μεγάλη επανάσταση του 1821, οργανώθηκε από την Δημητσανίτικη οικογένεια των Σπηλιωτοπουλαίων, η μαζική παραγωγή μπαρούτης, που έμελλε να παίξει σπουδαίο ρόλο στην υποστήριξη του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων.

Το 1819 οι Σπηλιωτοπουλαίοι σε συνάντηση που είχαν με τον πρόκριτο Αθανάσιο Αντωνόπουλο, του εκμυστηρεύτηκαν τις σκέψεις τους και την απόφασή τους να οργανώσουν την πυριτιδοποιία, με ανακατασκευή των παλιών μπαρουτόμυλων της Δημητσάνας και λειτουργία νέων, ώστε ν' αυξηθεί η παραγωγή μπαρούτης, ώστε να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες όσο το δυνατότερο μπορεί της επερχόμενης επανάστασης. Εφόσον εξασφάλισαν την συμμετοχή μερικών κατοίκων, προμηθεύτηκαν αρκετές ποσότητες νίτρου και θειαφιού. Στην συνέχεια επισκεύασαν και έθεσαν σε λειτουργία, τους δυο παλιούς και ερειπωμένους μπαρουτόμυλους του Ανανία Λαμπάρδη, που βρίσκονται στο κεφαλάρι του Αγιάννη εκεί που είναι σήμερα το Μουσείο Υδροκίνησης Δημητσάνας και τους μετέτρεψαν τους αλευρόμυλους σε μπαρουτόμυλους. Τα στοιχεία αυτά μας βοηθούν να τεκμηριώσουμε αυτό που επαναλαμβάνεται, ότι η Ελληνική επανάσταση ήταν τυχαία και όχι προσχεδιασμένη.