Έφυγε σήμερα Σάββατο 25.07.2020 ο
Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα στις 18.00 στο Βραχάτι Κορινθίας.
Στην σύζυγό του Μαρία στα παιδιά του Χαράλαμπο, Αναστασία και σε όλους τους συγγενείς του τα πιο βαθιά και ειλικρινή μας συλλυπητήρια.
Έφυγε και το τελευταίο «ανάχωμα» του Χαρλράμη, ο Ντινάκης. Πρώτα ο Σπήλιος με την Βάσω το 1990 με διαφορά έναν μήνα και το 2017 ο Παναγιώτης.
Ο Ντινάκης ήταν ένας χαρισματικός και εγκάρδιος τύπος που όταν σε συναντούσε σε αγκάλιαζε σαν αδελφός και σου εξέφραζε θερμά συναισθήματα αγάπης και φιλίας.
Τι να πρώτο θυμηθούμε για τον Ντινάκη, το χιούμορ και τα αστεία του που παρόλη την διαφορά ηλικίας κατέβαινε ο ίδιος τόσο χαμηλά ώσπου γινόταν συνομήλικός σου.
Ήταν άριστος αφηγητής γι’ αυτό και έγινε δικηγόρος. Όταν μιλούσε τον άκουγαν όλοι με προσοχή ακόμη και ως νεαρό φοιτητή στο καφενείο του Λαΐνη να περιγράφει με στόμφο την ιστορική συνάντηση Κένεντι – Χρουστσόφ στη Βιέννη.
Το 1972 άνοιξε το γραφείο στο τρία (3) της Ζωοδόχου πηγής όπου εκεί ήταν και η έδρα του «Συλλόγου των εν Αθήναις Αντρωναίων». Ιδρυτικό μέλος μαζί με τον Δημήτρη Χρυσανθόπουλο (Πρίμη), τον Νίκο Λαμπαδά, τον Θεοδωράκη Ζαχαρόπουλο, τον Γιώργη Αβράμη του Στάθη και τον Θανάση Αβραμόπουλο του Αργύρη και άλλους Εκεί στο γραφείο του έγιναν και οι πρώτες συνελεύσεις του επισήμως πλέον συλλόγου (καθόσον είχε δημιουργηθεί το 1966), κάποιες εκ των οποίων παρακολουθήσαμε ζωντανά.
Σαν δικηγόρο τον ακούσαμε μία φορά μόνον να αγορεύει στην δίκη του συγχωριανού μας Κ.Σ και όσο και αν φαίνεται περίεργο θυμόμαστε όλο το σκεπτικό και ακόμη περισσότερο τι είπε για τον νεαρό τότε δικηγόρο, ο έτερος μεγαλοδικηγόρος της Αθήνας Γαβριηλίδης.
Τέλος, για καλή μας τύχη τον συναντήσαμε πέρσι τον Αύγουστο του 2019 στο Αντρώνι όπου και τον φωτογραφήσαμε και μας μίλησε για όλα τα ενδιαφέροντα του χωριού εκ των οποίων κρατήσαμε αρκετά ηχητικά και ένα μικρό μέρος θα δείξουμε για να τον θυμόμαστε.
Κώστας Παπαντωνόπουλος
Υπεροχο αφιερωμα...ευχαριστω προσωπικα κ οικογενειακα για αυτο το δωρο πραγματικα και μεσα απο την καρδια μας....λιτο και περιεκτικο οσο μπορουν λεξεις να χωρεσουν μια ζωη...Αναστασια Σινου
ΑπάντησηΔιαγραφή